OFFERT DONALD TRUMP DE NAVO OP VOOR VLADIMIR POETIN?
De diplomaten van de Europese Navolidstaten wachten ongerust af welke plannen Amerikaans president Donald Trump in Europa heeft.
CORRY HANCKÉ
Als je op zijn tweets mag afgaan, dan mag de Navo een Amerikaanse president me t de oorlogsbijl in de hand ver wachten. ‘ We hebben er echt geen idee van wat ons te wachten staat’, zei een diplomaat. Volgens hem heeft de Amerikaanse administratie enkele denkoefeningen gedaan over de toekomst van de Amerikaanse troepen in Europa. Wat zou er gebeuren als ze hun soldaten terugtrekken uit Duitsland? W aarom zouden ze hun troepen nie t uit heel Europa weghalen, om ze in Azië te stationeren?
Het zi jn denk oefeningen, nie t meer dan dat. M aar ze bezorgen enkele Navolidstaten aan de Russische grens kippenvel.
Pasmunt
Sommigen vragen zich af of Trump de Europeanen wil gebruiken als pasmunt in zi jn gesprekken me t de R ussische president Vladimir Poetin. Is het toeval dat hij na de Navotop, via een tussenstop in L onden, doorreist naar Rusland? Wil hi j minder Amerikaanse troepen aan de oostgrens van de N avo in ruil voor P oetins hulp om de in vloed van I ran in Syrië in te dammen?
Het lijkt een bizarre deal, maar de wijze waarop T rump de ZuidKoreanen voor het blok heef t gezet door onverwachte beloftes aan NoordKorea te doen, wi jst erop dat deze president out of the box kan denken als hi j zijn belangen wil verdedigen. H et zou mooi op zijn palmares staan als hi j kan vertellen dat hij, na de NoordKoreaanse dictator, de Russische leider tot inschikk elijkheid bracht.
Misschien dient zijn uitspraak dat ‘ de K rim bi j R usland hoor t, omdat ze daar R ussisch spreken’ als opwarmertje voor de gesprekken me t de R ussische president. Bij veel N avolidstaten en bi j de secretarisgeneraal van de N avo, Jens Stoltenberg, rezen de haren
De Amerikaanse ‘denkoefeningen’ om hun leger terug te trekken uit Europa bezorgen enkele lidstaten aan de Russische grens kippenvel
te berge toen ze die uitspraak hoorden. Zi j vrezen dat T rump, die er prat op gaat dat hi j zo ’n goeie dealmak er is, bereid is de Navo schade toe te brengen om volgende week met Poetin tot een of ander akkoord te komen.
Druk verhogen
Mochten de Amerikanen hun troepen aan de oostgrens van het Navogrondgebied weg trekken, zouden de Europese legers wel eens in een lastig park et kunnen belanden. Professor Sven Biscop, defensiedeskundige, noemt de Amerikaanse militairen de rug gengraat van de N avotroepen. Volgens hem staan de Europese legers minder paraat dan de Amerikaanse. Mochten wij het zonder steun van de Amerikanen moeten opnemen tegen he t Russische leger, dan zou dat een strijd worden die lang duurt en veel slachtoffers eist. De Amerikanen zi jn in staat om in korte tijd grote bataljons gevechtsklare soldaten in de strijd te gooien.
Biscop meent dat de VS vooral zichzelf in de voe t zouden schie ten als ze hun troepen uit Europa zouden wegtrekken. Hun aanwezigheid in Duitsland is cruciaal om hun overzeese ac tiviteiten te organiseren.
Een diplomaat in Brussel gelooft nie t dat T rump over weegt om zijn troepen uit Europa weg te halen. De Amerikaanse denk oefeningen zijn volgens hem voor al bedoeld om de druk te verhogen op de Navolidstaten die te weinig geld in he t laatje brengen (zie kaart). H et dreigement om de Amerikaanse troepen uit Duitsland naar Polen te verplaatsen zou Merkel moeten aanzetten om het defensiebudget op te trekk en.
Top vol verrassingen
Onnodig te zeggen dat de Poolse regering vragende par tij is om de Amerikaanse troepen op te vangen. Z e is zelfs bereid om 2 miljard dollar op tafel te leggen om de kosten van een permanente legering van Amerikaanse militairen op haar grondgebied te bekostigen. Maar dat lijkt onrealistisch. De 35.000 Amerikaanse soldaten die in Duitsland zi jn gelegerd, hebben vooral logistieke opdrachten. Ze werken op de basissen die als hub dienen voor de overzeese activiteiten van he t Amerikaanse leger. Alle troepen voor Irak of Afghanistan passeren via Duitsland. Het idee dat Trump militairen uit
Zijn onverwachte beloftes aan NoordKorea wijzen erop dat Trump out of the box kan denken als hij zijn belangen wil verdedigen
Duitsland naar P olen zou overbrengen, is vreemd omdat de Amerikanen in P olen geen logistieke hubs hebben.
Het wordt dus een Navotop vol verrassingen en on verwachte wendingen. Niemand wee t, ook Trumps diplomaten nie t, me t welk plan en me t welke doelstellingen de Amerikaanse president naar Brussel komt.
Donald T rump heef t he t nooit ontbroken aan zelfvertrouwen. Voor een bullebak of bullshitter is dat een onmisbare k waliteit. N egeer feiten, negeer argumenten en houdt stug vol dat ji j en alleen ji j wee t wat er moet gebeuren. Het was en is de sleutel tot zi jn succes.
Maar zelfs voor een persoon zo onwrikbaar vol van zichzelf toont Trump zich de afgelopen weken zelfverzekerder dan ooit. En geef hem eens ongelijk. De economie draait als een tierelier zonder dat hi j er ie ts voor hoefde te doen. H ij kri jgt een tweede mogelijkheid om een rechter in het Supreme Cour t te benoemen en zo voor decennia de richting van het hoogste gerechtshof te bepalen. Als afscheidscadeautje gaf de ver trekkende rechter hem zi jn antimoslimban, het negeren van gelegaliseerde verkiezingsfraude en he t financieel de nek omdraaien van de vakbonden. De wereld reageer t bezorgd op Trumps handelsoorlog zonder werkelijk te we ten wat te doen. Zijn populariteit is stabiel en Trumpkiezers denken dat de president weet wat hij doet, terwijl Democraten hulpeloos toezien.
Trump kijkt om zich heen en ziet dat autoritaire leiders, zijn favoriete soort, aan gezag winnen. In Turkije, Polen, Hongarije en de Filipijnen domineren ze, in R usland maakt Trumps vriend Poetin goede sier met het wereldkampioenschap voetbal – niets met politiek te mak en natuurlijk. Als T rump China nie t uitdaagt met importheffingen, bewondert hij Xi en is hij jaloers op diens vri jheid van handelen.
Favoriete boksballen
De EU en de Navo, favoriete boksballen van de Amerikaanse president, draaien zich in allerlei bochten onder de openli jke aan vallen van hun bondgenoot. De Amerikaanse president neemt schaamteloos Angela Merkel onder vuur en strooit leugens rond die door zijn even ongeïnformeerde achterban als waarheid worden geaccepteerd.
Een goede indicatie van T rumps gegroeide zelfver trouwen was de persconferentie die hi j gaf na zi jn ontmoeting met Kim. Die was minder opmerkelijk door zijn verslag van de magere resultaten dan door de manier waarop Trump een uur lang uitstraalde dat hij en alleen hij weet wat hij doet. Het was een bra vourestukje, van zi jn advies om T rumphotels te bouwen aan de NoordKoreaanse stranden tot en met de erkenning dat hi j misschien over zes maanden zou moe ten toege ven dat hij het bij het verkeerde eind had gehad. ‘ Ik wee t niet of ik dat ooit zou doen, maar ik zou wel een of ander soort van excuus vinden’, verzekerde Trump. En wie zou eraan t wijfelen?
Ondertussen heef t hi j een crisis gemaakt van immigratie, ter wijl de aantallen daar toe geen aanleiding geven. Zijn wrede scheiden van gezinnen werd bekritiseerd, maar de wijziging van dat beleid k ostte hem niets en T rump voelde dat feilloos aan. Het punt was gemaakt, de achterban k on zich bediend voelen. I n Europa ziet hij eenzelfde soort crisis opvlammen, ook hier zonder dat de aantallen daar aanleiding toe geven. Populisten zijn gebaat bij een permanent crisisgevoel.
Natuurlijk ontging he t hem nie t dat veel Europeanen, hoog in de boom over universele waarden en kritisch over Trump, het stiekem wel mooi vonden dat de Italiaanse regering weigerde nieuwe migranten aan land te laten gaan. Eindelijk iemand die wat deed! De volgende stap in het proces van normalisering van dit soort beleid was dat de EU besloot om een muur om Europa te zetten. Er is geen ac ute vluchtelingencrisis, zegt iedereen, maar gepraat erover domineert de politiek. Trumpisme verover t de wereld.
Something’s going on, zou de Amerikaanse president zelf zeggen. Oppervlakkig gezien zal de president die de Navolanden deze week ontmoe ten, in weinig verschillen van de man die hen vorig jaar zenuwachtig maakte. Toen weigerde Trump over artikel 5 te praten, klaagde hi j over he t dure gebouw en de ‘ lidmaatschapsgelden’ die de bondgenoten schuldig waren. Toen kwam hij in Brussel na een stop in Polen, om de boodschap te onderstrepen dat hij in de naar het autoritaire neigende regeringen in het oosten van Europa zijn echte bondgenoten ziet.
De vijandigheid en de onbedwing bare neiging om te schof feren werden toen met de mantel der liefde bedekt. De Amerikaanse minister van Defensie, J im M attis, en anderen probeerden de plooien glad te stri jken en iedereen hoopte dat het over zou gaan. Whistling in the dark, heet dat in goed Amerikaans.
Bij deze N avotop doen de bondgenoten er goed aan zich be wust te zijn van T rumps zelfver trouwen en toenemend geloof in intuïtief beleid. Deze man trekt zich nie ts aan van zijn chefstaf J ohn K elly, ter wijl de door Europa omarmde minister Mattis steeds meer geïsoleerd raakt. I nmiddels heeft Trump met Mike Pompeo een minister van Buitenlandse Zaken bi j wie hi j zich comfor tabel voelt en met John Bolton een veiligheidsadviseur die zijn neiging om te schofferen, deelt. Beide heren vormen een applauscollege voor Trumps economische oorlog tegen Iran, waarin Europa gedwongen wordt mee te spelen.
Slappe bondgenoten
Dit keer maakt T rump zijn punt over zijn ware bondgenoten niet vóór de Navotop, maar erna. Vanuit Brussel gaat T rump naar H elsinki voor een lovefest met de enige Europeaan voor wie hi j respect heeft, Vladimir Poetin. Ongetwijfeld zal Trump daar op zi jn bek ende wi jze een lofzang houden over de k waliteiten van de Russische leider . Op zi jn beur t zal Poetin T rump stroop aan de baard smeren, onderwijl de vruchten plukkend van zijn langetermijnbeleid om het Westen uit elkaar te spelen en Amerika te ondermijnen.
Het zou niemand moe ten verbazen als de ontmoeting met Poetin een stuk plezieriger en succesvoller zal ogen dan de N avotop. Poetin zal er alles aan doen en T rump voelt zich meer op zijn gemak met de Russische leider dan met die slappe bondgenoten. Orban, Erdogan en de nieuwe russofiele Italiaanse regering zullen iets gelijkluidends laten horen over hun nieuwe vriend in R usland.
Het enige positie ve dat je erover kunt zeg gen is dat de 28 andere Navopartners, of in elk ge val een aantal van hen, met de neus gedrukt worden op de noodzaak om serieus te denk en over de waarde van he t bondgenootschap. De Navo overleefde de K oude Oorlog , maar k on wel eens slachtoffer worden van het uitdijende trumpisme.
Zelfs voor een persoon zo vol van zichzelf toont Trump zich de voorbije weken zelfverzekerder dan ooit