Wie is bang van de tandarts?

N ee, niet de oude, hoogstaande culturen van China, het MiddenOosten of de Inca’s hebben ons de eerste tandheelkunde voor paarden opgeleverd – bij de Inca’s was dat omdat ze geen paarden hadden, maar dat terzijde. Paardentandartsenij begon al eeuwen vroeger, bij een bende ruige, onbeschaafde zwervers in Mongolië, de RendiersteenKhirigsuur. Dat beweren alvast onderzoekers van het gereputeerde Max Planck Instituut in Jena (Duitsland), in de al even gereputeerde Proceedings of the National Academy of Sciences.

We kenden de RendiersteenKhirigsuur al van de soms honderden paarden die ze een begrafenis gaven rond hun megalieten. Toen de onderzoekers die paarden eens goed in de bek keken, bleek dat de RendiersteenKhirigsuur ergens rond 1150 voor Christus begonnen met melktandjes te verwijderen waar de jonge paarden last van hadden.

Die bronstijdnomaden moeten zowat in symbiose met hun paarden geleefd hebben. Tenten van paardenhuid, naalden en kammen van paar

De wolfstand wordt nog verwijderd zoals duizend jaar geleden

denbot, steak van paardenvlees, koorden van paardenpees, bier van…

Als eersten gebruikten ze hun paarden niet enkel als trekdier en voedselbron, maar ook als rijdier. De eerste bitten (de dwarsstaven die achter in het tandeloze deel van de paardenmond worden gestoken en die het besturen van het dier stukken gemakkelijker maken) duiken op in Mongolië, rond … 1150 voor Christus. Oorlogsvoering te paard, Attila de Hun en Dzjengis Khan volgden vanzelf.

Alleen is dat tandeloze deel van de paardenmond niet altijd zo tandeloos. Er zit weleens een ‘wolfstand’. Vandaag wordt die door een veearts verwijderd. Op een manier die nog steeds vergelijkbaar is met hoe onze RendiersteenKhirigsuur het in 1150 voor Christus al deden, pochen de vorsers in een persbericht.

Ze voegen er een foto bij van een moderne Mongoolse herder die een wolfstand verwijdert bij een veulen. Met een schroevendraaier.