‘Homeland’ met echt zweet
De buitenlandredacteurs die over Israël schrijven, zijn niet te benijden. Hoe hard ze ook hun best doen om genuanceerd te berichten, altijd levert het boze lezersreacties op. Dat ze veel te vriendelijk zijn voor de Palestijnen, vinden de vrienden van Israël. Terwijl lezers die de Palestijnse zaak na aan het ligt, vinden dat ze te weinig oog hebben voor hun positie. Het IsraëlischPalestijnse conflict is niet alleen het meest uitzichtloze uit de moderne geschiedenis, het blijft ook het meest emotionele. Zelfs op drieduizend kilometer.
Wie er middenin zitten, zijn Lior Raz en Avi Issacharoff, de makers van Fauda, misschien wel de beste fictiereeks van de laatste jaren. Dat vindt althans The New York Times, die Fauda
– Arabisch voor ‘chaos’ – vorig jaar uitriep tot Beste Internationale Serie van het Jaar. Fauda is in elk geval spraakmakend genoeg om er een lange documentaire over te maken. In De echte Fauda, gisteren uitgezonden op Canvas, neemt de BBC een kijkje op de opnameset en laat ze voor en tegenstan ders van de reeks aan het woord.
Dat Fauda controversieel is, mag niet verwonderen. In de reeks wordt een team Mista’arvim gevolgd, een speciale antiterreureenheid van het Israëlische leger. Zij infiltreren in Palestijnse terreurcellen en proberen zo aanslagen te voorkomen. Raz, die de hoofdrol speelt, en Issacharoff, die de scenario’s voor zijn rekening neemt, weten waarover ze het hebben. Ze dienden in zo’n team.
In De echte Fauda bezweren de twee dat ze er alles aan doen om de brutale en complexe realiteit van het conflict zo goed mogelijk weer te geven, inclu sief het Palestijnse standpunt. Lior Raz zet in elk geval op indrukwekkende manier de getormenteerde teamleider Doron Kavillio neer, die in de strijd tegen de terreur van Hamas langzaamaan zijn moreel kompas kwijtraakt.
Toch blijft het een evenwichtsoefening op een koord die beide kampen trachten te trekken. De kritiek blijft dat de makers het conflict te veel door een Israëlische bril blijven bekijken. Ook de tweede reeks, die sinds mei op Netflix te zien is, ontsnapt niet aan die kritiek. Daarin wordt het toxische conflict een extra scheut ISgif.
Om lezersbrieven te vermijden ga ik me niet wagen aan morele vingers. Maar ook seizoen twee opent in your face met een zelfmoordaanslag en een tot moes geslagen Palestijn. Kavillio is schaapherder geworden, maar hij blijft een getormenteerde en meedogenloze wraakengel die door zijn verleden wordt ingehaald. Fauda is net zo spannend als Homeland. Maar het zweet lijkt echter. Veel beklijvender kunnen actieseries moeilijk worden.
De makers weten waarover ze het hebben: ze dienden zelf in een Israëlisch antiterreurteam