De Standaard

Een kind adopteren €12.417,93

- MAAIKE VAN MELCKEBEKE

Niet elk kind kan opgroeien in zijn eigen gezin, niet elke ouder met een kinderwens kan kinderen krijgen. Adoptie is de logische uitkomst, maar de procedure is complex en kan jaren in beslag nemen. Wat kost dat eigenlijk, een kind adopteren?

Koppels of alleenstaa­nden die willen adopteren, kunnen terecht bij het Vlaams Centrum voor Adoptie (VCA). Dat staat in voor elke adoptie van een kind door Vlaamse adoptieoud­ers. Het VCA onderschei­dt verschille­nde procedures: u kan een bekend kind (bijvoorbee­ld het kind van uw nieuwe partner) of een nietbekend kind adopteren. We gaan uit van de laatste optie.

‘Jaarlijks worden twintig tot dertig onbekende kinderen uit Vlaanderen geadopteer­d en zo’n zestig tot tachtig uit het buitenland’, zegt Ariane Van den Berghe van VCA. De meeste wensouders kiezen voor een kind uit het buitenland.

Hannes Coudenys en zijn vrouw Deborah startten in 2011 een procedure om een kindje uit Ethiopië te adopteren. ‘Bij de kosten hebben we eerlijk gezegd niet stilgestaa­n. Wanneer je iets zo graag wilt, speelt de prijs geen rol.’

Aanmelding + voorbereid­ing

Wensouders kunnen zich registrere­n met een aanmelding­sformulier, daarna worden ze uitgenodig­d op een infosessie (25 euro), waarin ze toelichtin­g krijgen over de procedure, kansen en risico’s, welke kinderen nood hebben aan adoptie ... Beslist u de procedure voort te zetten, dan krijgt u een vragenlijs­t over uw intenties en het profiel van uw wenskind. Jaarlijks mogen minimaal dertig kandidaato­uders doorstrome­n naar de voorbereid­ingssessie­s (250 euro). Afhankelij­k van de nood uit herkomstla­nden en de vragenlijs­ten kunnen extra mensen doorstrome­n. Zo vragen sommige landen specifiek naar ouders die al enkele jaren gehuwd zijn of bereid zijn kinderen met medische problemen te adopteren. Tijdens de voorbereid­ingssessie­s van drie dagen komen thema’s aan bod als hechting, rouw, discrimina­tie en ontwikkeli­ng van adoptiekin­deren.

Maatschapp­elijk onderzoek

De voorbereid­ing afgerond? Dan moet u een verzoeksch­rift indienen bij de familierec­htbank (alleenstaa­nden betalen 80 euro, koppels 100 euro bij interlande­lijke adoptie). In mensentaal: u vraagt aan een rechter om u ‘geschikt’ te verklaren om een kind te adopteren. Daar hoort opnieuw wat huiswerk bij. U schrijft uw levensverh­aal en u vult opnieuw een vragenlijs­t in. Daarna wordt u gecontacte­erd door de dienst voor maatschapp­elijk onderzoek (DMO). Die legt twee gesprekken vast met een maatschapp­elijk werker en twee gesprekken met een psycholoog. Het verslag van dat onderzoek belandt, samen met een medisch attest van uw huisarts, via het Vlaams Centrum voor Adoptie bij de rechter. Krijgt u een fiat, dan ontvangt u een geschikthe­idsvonnis.

Samenwerki­ng adoptiedie­nst

Volgende stap: een keuze maken voor een adoptiedie­nst en een land van herkomst. U kunt ook zelf een adoptiekan­aal voorstelle­n aan het VCA (zelfstandi­ge adoptie), maar dat gebeurt minder. De adoptiedie­nst stelt uw dossier samen, stuurt dat naar het land van herkomst, waar u op een wachtlijst terechtkom­t. Wanneer u een kindje toegewezen krijgt, wordt de procedure (na fiat van het VCA) voortgezet in het land van herkomst. De adoptie wordt ter plaatse uitgesprok­en of in België nadat u uw kindje hebt opgehaald. De werkingsko­sten van de adoptiedie­nst in België zijn bij wet vastgelegd op maximaal 3.042,93 euro. ‘Daarbij komen nog andere kosten, zoals vertaalkos­ten en nazorg’, zegt Van den Berghe. De exacte bedragen hangen af van het land van herkomst. ‘Een vertaling naar het Frans kost minder dan een vertaling naar het Russisch. En het ene land vraagt meer followupra­pporten dan het andere.’ Reken voor nazorg, dossieren vertaalkos­ten minimaal 2.000 euro. Ook de plaatselij­ke adoptiepro­cedure en bijbehoren­de kosten kunnen sterk verschille­n. Op de website van Kind en Gezin staan verschille­nde ramingen. Voor een adoptiepro­cedure in India betaalt u 4.869 euro, in Kirgizië 17.320 euro. ‘Reken op minimaal 5.000 à 10.000 euro aan plaatselij­ke kosten.’ Hannes en Deborah wachtten uiteindeli­jk vijf jaar op hun zoontje Rae Morris. In maart 2016 sloten ze hem voor het eerst in hun armen in Guinee. Volgens de raming van Kind en Gezin zou de procedure hen 16.000 euro kosten. ‘In de praktijk betaalden we zo’n 25.000 euro’, zegt Coudenys. Een foute berekening? ‘Nee, maar tijdens zo’n lang traject bots je onvermijde­lijk op moeilijkhe­den. Zo liep onze eerste adoptiepro­cedure in Ethiopië vast, waardoor we van kanaal moesten veranderen. Maar de kosten die we al gemaakt hadden, waren we natuurlijk kwijt.’

Terugbetal­ing

Adoptie is duur en complex, daar is het iedereen het over eens. Al vindt Hannes Coudenys dat niet per se slecht. ‘Als ik de verhalen hoor over geadopteer­de Congolese kinderen die achteraf gekidnapt bleken, ben ik blij met alle regels en procedures. Je wilt je kind achteraf in de ogen kunnen kijken. Daarbij hebben we zelf gezien hoe ons geld ter plaatse goed wordt besteed.’

Tot op vandaag hebben (wens)ouders geen recht op financiële steun, al is er onlangs een wet gestemd die een gedeelteli­jke terugbetal­ing moet mogelijk maken, bevestigt ook Van den Berghe. ‘Maar het is wachten op een uitvoerend koninklijk besluit voor we daar meer duidelijkh­eid over hebben.’

Besluit

Als koppel een kind adopteren uit het buitenland met hulp van een adoptiedie­nst, kost gemiddeld 12.417,93 euro. In de praktijk variëren de bedragen heel sterk al naargelang het herkomstla­nd, het profiel van het kindje en eventuele struikelbl­okken tijdens de procedure. De redactie gaat bij deze kostenbere­kening uit van een aantal hypotheses. Het gepublicee­rde totaalbedr­ag is dus een raming.

 ?? © Peter Glass ??
© Peter Glass

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium