Nieuw duel tussen oude rivalen
Wéér zijn ze mekaars tegenstanders: Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet. Al zolang ze koersen, rijden ze mekaar voor de wielen. Ook weer in deze Tour, voor de ritzege én de gele trui.
QUIMPER I Twee pintjes moest ploegdokter Toon Cruyt gaan halen voor Philippe Gilbert. Eentje voor elke seconde die de wegkapitein van Quick Step Floors dichter sloop bij het geel? Het was vooral nodig om genoeg te kunnen plassen tijdens de dopingcontrole, maar het zal zeker deugd hebben gedaan na de inspanning die hij in de laatste 700 meter had geleverd. Alsof we in Valkenburg vertoefden en niet in Quimper: zo hard knalde Gilbert naar boven.
Wat op de Cauberg vier keer lukte, marcheerde nu niet. ‘Ik heb geprobeerd, maar ik kreeg net niet genoeg voorsprong. Er stond ook veel tegenwind, waardoor ik mijn inspanning niet kon volhouden’, zei Gilbert. Misschien had hij iets langer kunnen talmen. ‘Ik denk het niet. Het viel net een beetje stil. Het was hét moment.’
Dat hij uiteindelijk derde werd en niet won, lag echter niet aan de tegenwind of zijn timing van de versnelling. Wel aan Greg Van Avermaet. Die zag in Gilbert terecht een bedreiging voor de gele trui. ‘Eerlijk. Ik heb niet achterom gekeken, dus ik weet niet wie er achter mij reed’, antwoordde Gilbert diplomatisch.
Greg Van Avermaet gaf wel ronduit toe dat hij Philippe Gilbert op weg naar Quimper mogelijk van een ritzege had gehouden. Toen Gilbert in de slotkilometer aanzette, kon hij niet anders, klonk het. ‘Daarvoor stond Phil te dicht in het algemeen klassement. Toen hij versnelde, moest ik hem wel terughalen.’ Een these die Gilbert vreemd in de oren klonk. ‘Die gele trui maakt mij niet uit. Ik probeer een rit te winnen. Al wat er dan bijkomt, is bonus.’
Of Gilbert anders de ritzege had gegrepen? Misschien. Achter hem zat Sagan dan al klaar. Maar dat de twee Belgen mekaar zo de das omdeden, lijdt geen twijfel. Gilbert zag zijn rush richting finish onderbroken. Maar ook Van Avermaet zag zijn winstkansen onherroepelijk verkwanseld. Het geel was dan wel gered, de ritzege was weg. ‘Eenmaal ik Phil teruggepakt had, viel het even stil’, knikte Van Avermaet. ‘Om mezelf dan opnieuw op gang te trekken was niet vanzelfsprekend. Ik had mij dan ook nog eens vergist. De gps had ’s ochtends uitge wezen dat het na de laatste bocht nog 250 meter naar de finish was. Maar dat bleken er 350 te zijn. Een foute inschatting.’
Maar ook eerder had de al dagen aanslepende secondenslag om het geel van Van Avermaet al een inspanning gevergd. In de bonussprint op 13 kilometer van de streep had hij achter Alaphilippe twee seconden weggegrist. Die seconden had hij nodig om Gilbert op afstand te houden in het algemeen klassement, maar het kostte hem mogelijk wel energie die hij aan de streep tekortkwam.
Bataille royal
Nadat BMC in de ploegentijdrit collectief sterker acteerde dan Quick Step Floors, werd ook het eerste duel tussen Gilbert en Van Avermaet door de Vlaming gewonnen op punten. Hij behoudt zijn gele trui. Toch juichen ze bij BMC best niet te fel om de pyrrusoverwinning. Met Gilbert op drie, Alaphilippe op zes en Bob Jungels op negen seconden kunnen Wilfried Peeters en Tom Steels vandaag met een 369 spelen. Gilbert is zeker zinnens er een nieuwe lap op te geven: ‘In 2011 werd ik vierde op de MûrdeBretagne, maar dat is intussen wel al zeven jaar geleden. Tijdens de GP Plouay rijden we er ook elk jaar over. Het viel mij telkens op hoe open het er is. Anders dan de bossen van Quimper heeft de wind er wel vrij spel. Ideaal om nog iets te proberen.’
Mocht Van Avermaet het nog niet beseffen: hij mag vandaag opnieuw stevig aan de bak. Want hoewel voor BMC ook nog Tejay van Garderen en Richie Porte in de groep van 38 renners verscholen zaten, kreeg Van Avermaet geen hulp. Porte denkt enkel aan zijn eindklassement. Van Garderen volgt slaafs en kan allicht niet beter.
Net als in het voorjaar moet Van Avermaet dus in zijn eentje optornen tegen een overmacht aan pionnen van Lefevere. Toen holde hij voortdurend achter de feiten aan. Gisteren moest hij opnieuw in het defensief, maar hield stand. ‘Wat er ook gebeurt, ik zal het geel voor de derde dag op rij dragen. Dat vind ik al heel mooi. Wat er nu nog bijkomt, is alleen maar extra.’ Het Belgische publiek krijgt als extraatje waar het zo op verlekkerd is: een bataille royal tussen zijn twee Belgische renners met de grootste staat van dienst in het peloton. behield zijn gele trui. wil vandaag een nieuwe gooi doen naar een ritzege.
‘Phil stond te dicht in het algemeen klassement. Toen hij versnelde, moest ik hem wel terughalen’ GREG VAN AVERMAET