Een kamer met een uitzicht
Dit is het zeker niet, dacht ik toen ik de eerste keer voor Leighton House stond. In een modereportage van Vogue had ik een oriëntaals interieur gezien met intens blauwe tegels uit Iznik, maar ik stond voor een strenge bakstenen muur in Kensington. Maar de linkerhelft van het huis zat verborgen achter een woeste haag en woekerende heesters.
Pas binnen begreep ik dat de helft die ik niet had gezien, bekroond was door een enorme koepel. Daaronder klaterde een fontein. Dit was de Arab Hall, met zijn zestiendeeeuwse Turkse tegels. Daarnaast lag de Narcissus Hall, met de tegels die ik in Vogue had gezien naast zuilen in roze marmer. Ik was van Londen in het MiddenOosten beland, maar dan wel een MiddenOosten dat ontsproten was aan de verbeelding van Sir Frederic Leighton.
Leighton was een goed boerende victoriaanse schilder. Op zijn 35ste kocht hij grond in de chique buurt rond Holland Park en begon hij aan de bouw van een huis en atelier waarin hij alle schatten kon verwerken die hij had meegebracht uit het Ottomaanse Rijk en NoordAfrika: tegels, meubels, tapijten en mashrabiya’s, elegante houten zonneschermen. Als hij niet zelf op reis kon gaan, gaf hij weleens een ‘bestelling’ mee aan vrienden als Richard Burton – de avonturier, niet de acteur. Gordijnen en kussens liet hij weven door William Morris. Verder kocht hij dwangmatig schilderijen. Toen hij overleed, verkochten zijn zussen onder meer werk van Constable en Delacroix. Het huis zelf was moeilijk te verkopen. Ondanks zijn forse afmetingen was er maar één kleine slaapkamer, waar Leightons spartaanse ijzeren bedje nu nog een treurige aanblik biedt.
Op de eerste verdieping ben je weer in Londen, maar dan 150 jaar geleden. De muren zijn mosgroen, asblauw of oudroze. In de enorme studio laat een muur van glas overvloedig noorderlicht binnen. Het huis met het torentje in de straat achter de tuin is Tower House, waar Jimmy Page van Led Zeppelin woont. Zijn buurman is Robbie Williams. Holland Park is nog steeds een buurt voor artiesten die goed geboerd hebben. De wijk is in volle opmars: naast het zeer aan te bevelen park is er nu ook het nieuwe Designmuseum.
Bij elk bezoek heb ik nieuwe verhalen over Leighton en zijn huis geleerd. In de fontein zwommen karpers. Leightons favoriete model, Dorothy Dene, zou de inspiratie zijn geweest voor Eliza Doolittle in My fair lady: Leighton betaalde uitspraaklessen voor haar, waarna ze met enig succes actrice werd. In elke kamer duikt ze op als nimf of godin. Er is een trap aan de achterkant van het huis, zodat de meisjes discreet konden komen en gaan zonder Leightons buren te choqueren. De trap komt uit in een kamertje met haardvuur, zodat ze zich in enig comfort konden uitkleden.
In 20102011 werd het huis in zijn oorspronkelijke staat hersteld. Ik heb het nooit meer voor mij alleen, maar ik ben blij dat de parel is gered. Er vinden zelfs weer tentoonstellingen plaats, zoals die over AlmaTadema vorig jaar.
Een kaartje geeft je ook toegang tot 18 Stafford Terrace, het huis van de cartoonist Edward Linley Sambourne. Zou ik ooit moeten doen. Maar eerst nog eens Leighton House Museum.
Je stapt van Londen in het MiddenOosten, maar dan wel een MiddenOosten dat ontsproten is aan de verbeelding van Sir Frederic Leighton
Leighton House Museum, 2 Holland Park Road, metrohalte Holland Park of Kensington High St., www.rbkc.gov.uk. De bestemmingen uit de rubriek
‘De Omweg’ van deze en vorige zomer staan op www.standaard.be/deomweg