Machtsoverdracht bij Team Sky
Chris Froome kraakt, ploegmaat Geraint Thomas is zo goed als zeker van eindzege
Hét beeld van deze Tour werd niet dinsdag, maar gisteren geschoten. Niet de uit het ravijn klauterende Philippe Gilbert, wel Chris Froome die op 5,5 kilometer van de finish via de oortjes zijn dauphin Geraint Thomas vrije baan geeft. De machtsoverdracht is een feit: zowel bij Team Sky als in deze Tour.
BRAM VANDECAPELLE SAINTLARYSOULAN I De media die de voorbije dagen pogingen deden om Bernard Hinault en Greg LeMond een reactie te ontlokken, mogen daarmee stoppen. Hoe graag iedereen het ook zag gebeuren, er komt geen herhaling van de Tour van 1986, toen de ploegmaten Hinault en LeMond elkaar het leven zuur maakten met de eindzege als inzet. Geraint Thomas ging de voorbije dagen trouwens geen enkele keer op die zinspeling in. Waarom zou hij ook? In juli 1986 was hij amper vier weken oud. Ook een herhaling van 2012 – tussen Froome en Wiggins – was uit den boze. ‘Chris en ik zijn liever eerlijk met elkaar’, aldus de Welshman, die de klus klaarde zoals hij dat gewend is van in de ploegenachtervolging: door de wet van de sterkste.
Van Chris Froome weet je nooit of hij goed is of niet. Zijn rijstijl is altijd onbeholpen. Maar dat de titelverdediger in het tweede deel van de slotklim steeds achteraan in de groep der favorieten postvatte, was geen afleidingsmanoeuvre. Het was gewoon een teken aan de wand. Op 5,5 kilometer van de streep zagen we een amechtige Froome iets zeggen via de radiocommunicatie. Een seconde later werden de kuiltjes in de wangen van Thomas iets dieper dan gewoonlijk. Hij glimlachte. Froome gaf zich over. ‘Chris vertelde me dat hij zich niet super voelde en dat ik er vol voor moest gaan. Dat gaf mij vertrouwen’, vertelde Thomas.
Froome beaamde, maar kon dat pas doen na enkele minuten. Volgens ooggetuigen was hij helemaal exhausted toen hij 48 seconden na Thomas op de Col du Portet van de fiets stapte: ‘Een slechte dag. Gelukkig was G alweer excellent. Hij verdient het geel. Zijn voorsprong is comfortabel. Ik hoop dat hij volhoudt tot in Parijs. We moeten er als ploeg voor zorgen dat dat ook zal lukken’, wierp Froome de handdoek in de ring als Skykopman én kandidaatwinnaar.
Nochtans had het ook helemaal anders kunnen verlopen. Toen de alweer verbazend sterke Primoz Roglic op de slotklim demarreerde en Froome handig meeglipte, stond de Welshman met de rug tegen de muur. Achter een ploegmaat aanrijden is
not done, maar intussen was zijn gele trui wel in gevaar. Thomas acteerde als een ijskonijn, Dumoulin niet. De Nederlander maakte de fout om de kastanjes voor Thomas uit het vuur te halen, die zo vrij gemakkelijk de strijd om het interne kopmanschap won.
Zeggen dat de machtsoverdracht bij Team Sky nu volledig is, is maar half juist. Dit is slechts een eerste fase. Froome is op zijn 33ste nog niet fin de carrière. Hij zal vooral beseffen dat hij de voorbije anderhalf jaar te veel hooi op zijn vork nam. Het kwartet TourVueltaGiroTour winnen, Icarus is voor minder neergestort.
Geraint Thomas is ook maar één jaar jonger dan Froome. Hij wordt hooguit een tussenpaus. Dat Froome nog steeds op het podium staat en dat Thomas bergop nauwelijks aangevallen wordt, danken zij aan de sterkte van Team Sky, met als roerganger een debutant: Egan Arley Bernal. Pas 21 jaar en sinds juni zeker van zijn selectie, maar wel bij de beste vijf klimmers in deze Tour. Terwijl Landa en Bardet op de slotklim al hadden geplooid, reed hij nog zonder handen. In tegenstelling tot de Colombiaanse ritwinnaar van gisteren kan hij ook zeer aardig tijdrijden.
90 procent zeker
Ook Thomas kan uit de voeten in het werk tegen de klok en is daardoor voor 90 procent zeker van zijn eerste Tourwinst. Dumoulin is dan wel wereldkampioen tijdrijden, zelfs hij kan geen 1’59” goedmaken tegenover Thomas in een tijdrit van 31 kilometer. De laatste keer dat beiden een tijdrit reden op het scherp van de snee, was in de Giro van 2017. In een tijdrit van 40 kilometer tussen de wijngaarden van Montefalco reed Dumoulin toen 49 seconden sneller dan Thomas. ‘Ik was de dag voordien wel zwaar gevallen door een aanrijding met een motor. Was ik toen ongeschonden kunnen starten, dan had Tom nog steeds gewonnen, maar zeker met twintig seconden minder’, aldus de geletruidrager. Twee dagen later gaf Thomas op en Dumoulin zou de Giro winnen. Mede door pech van Dumoulin op de MûrdeBretagne en omdat hij onderweg zo alert was om 29 boniseconden mee te grissen, zal Thomas deze Tour winnen.
‘Chris vertelde me dat hij zich niet super voelde en dat ik er vol voor moest gaan. Dat gaf mij vertrouwen’ GERAINT THOMAS