Gezocht: de courante ‘cool’ van de premier
Na de harde kritiek op het zomerakkoord schreeuwt Charles Michel zijn frustraties uit. ‘Dat de premier uit zijn rol valt, heeft te maken met zijn enorme eergevoel.’
kan er niet tegen dat men doet alsof hij zijn werk niet goed doet.’
Toen hij in 2014 de Zestien betrok, blonk Charles Michel uit in toewijding en koelbloedigheid. Terwijl de Vlaamse regeringspartijen onderling kibbelden dat de stukken ervan afvlogen, profileerde hij zich als een leider. Interne of externe kritiek? De plichtbewuste ‘jeune premier’ stond boven de mêlee. Maar vandaag laat Michel zijn frustraties steeds meer de vrije loop.
In verschillende weekendinterviews, onder meer met De Tijd,
Het Nieuwsblad en Le Soir, ergerde hij zich blauw aan commentatoren en alle ‘specialisten en pseudospecialisten’ die het zomerakkoord de voorbije dagen too little en/of too late hebben genoemd. Volgens de premier strookt die kritiek niet met de realiteit. ‘Ze zijn allemaal verkeerd’, luidde het.
Zo’n ongemeen scherpe uithaal van Michel, dat zijn we niet gewoon. Zijn woordvoerder benadrukt dat het niet om een aanval gaat, maar veeleer om verwondering over de perceptie aan Vlaamse en Franstalige kant. ‘Maar hij blijft er wel rustig onder.’ Wie hem de voorbije dagen meemaakte, denkt daar misschien anders over.
‘Pas un accord’
Terug naar woensdag 25 juli. Bij het doornemen van de ochtendkranten verslikt de premier zich in zijn koffie. Dat de evaluatie van zijn zomerakkoord – met de arbeidsdeal en de beursgang van Belfius erin – over de hele lijn negatief zou uitvallen, had hij niet zien aankomen. Zelfs ondernemersgezinde media zoals De Tijd en Trends maken brandhout van het resultaat. ‘Een mager beestje’ en ‘voodooeconomics’ klinkt het. Maar de commentaar in Het Laatste Nieuws doet veruit het meeste pijn. ‘Ceci n’est pas un accord’, staat er zwart op wit. ‘Deze regering doet alsof. Daar is ze inmiddels bedreven in.’ En dan, helemaal op het einde: ‘Mocht de oppositie bestaan, ze had straks gewonnen spel.’ In cauda venenum.
In de commissie bijt de premier van zich af. ‘Het volstaat niet arrogant te zijn om leugens in waarheden te veranderen’, sneert hij tegen SP.AKamerlid Meryame Kitir. Dat de Franstalige media een heel ander geluid laten horen – zij waarschuwen voor de aangescherpte degressiviteit van de werkloosheidsuitkering – sterkt Michel in zijn overtuiging dat het in de ‘microkosmos’ die de media zijn, negativiteit troef is.
‘Die bewuste commentaar was dan ook echt héél vernietigend’, blikt een goedgeplaatste bron terug. ‘Dat had Charles nu ook niet verdiend. Uiteindelijk leidt hij een onmogelijke regering, een ka mikazecoalitie, en haalt hij er toch nog veel uit. Vindt hij. Dat men dat niet ziet, daar wordt Charles ambetant van. De toon van de weekendinterviews vloeit voort uit eerlijke verontwaardiging: hij kan er niet tegen dat men doet alsof hij zijn werk niet goed doet.’
‘Wie zo kribbig reageert als premier Michel op kritiek, heeft doorgaans geen sterk dossier’, tweet politicoloog Carl Devos. De bitse toon is ook rechtstreekse betrokkenen niet ontgaan. Het heeft te maken met zijn enorme eergevoel, zo valt te vernemen bij mensen die hem goed kennen. ‘Daar is op zich niets mis mee, maar je riskeert natuurlijk de kritiek op beslissingen erg persoonlijk te gaan interpreteren. Dat is meer en meer het geval bij hem.’
Schoon Verdiep
Een en ander staat niet los van het feit dat Charles Michel al jaren te horen krijgt dat de échte premier op het Schoon Verdiep zit, met name Bart De Wever. De Soedancrisis is een keerpunt geweest. Toen moest Michel met lede ogen aanzien hoe de NVAvoorzitter hem schaakmat zette door het lot van de regering te verbinden aan het lot van Theo Francken. Sindsdien is de premier niet meer zo zen. Hoe meer De Wever zijn regering bekritiseert, hoe persoonlijker Michel de aanval opneemt.
‘Het is zoals de Rode Duivels in hun WKwedstrijd tegen Frankrijk: ze hebben verloren, maar daarom hebben ze toch niet slecht gespeeld?’
EEN INSIDER
En dat geldt bij uitbreiding voor kritiek van buitenaf, die nu ook almaar luider klinkt in centrumrechtse hoek. Hij weet ook wel dat hij de verwachtingen niet allemaal ingelost heeft, zegt een partijgenoot. ‘Maar hij vindt wel, terecht, dat hij een goed project heeft voor dit land en ingrijpende hervormingen heeft doorgevoerd.’
Net omdat de cijfers bewijzen dat er netto meer jobs zijn en de koopkracht is toegenomen de voorbije jaren, is Michel des te gefrustreerder. De goedgeplaatste bron: ‘De premier vat het op alsof men hem knoeiwerk verwijt, terwijl het resultaat iets anders is dan de prestatie. Het is zoals de Rode Duivels in hun WKwedstrijd tegen Frankrijk: ze hebben verloren, maar daarom hebben ze toch niet slecht gespeeld?’