Hoe de man van Anne Sofie von Otter slachtoffer werd van #MeToo
Eerst was zangeres Anne Sofie von Otter nog solidair met Tystnad Tagning, de Zweedse versie van #MeToo. Tot haar man er het slachtoffer van werd.
Anne Sofie von Otters man, de acteur, regisseur en theaterintendant Benny Fredriksson, stapte op 17 maart van dit jaar uit het leven in Sydney, waar hij zijn vrouw begeleidde op een tournee. Drie maanden eerder had hij ontslag genomen bij het Stockholmse Cultuurhuis Stadstheater, waarvan hij al zestien jaar de leiding in handen had. Hij vertrok er na beschuldigingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag en een ‘dictatoriale’ managementstijl.
Een onafhankelijke onderzoekscommissie die, onmiddellijk na zijn ontslag, door de stad Stockholm werd opgericht, kwam vijf dagen na zijn overlijden met de voorlopige conclusie dat de beschuldigingen nergens op gestoeld waren.
Anne Sofie von Otter heeft maandenlang gezwegen over het drama. Maar in een interview in het jongste nummer van het Duitse weekblad Die Zeit praat ze er wel over.
Het begon op 5 december vorig jaar, in volle #MeToostorm, met een artikel in de Zweedse tabloïd Aftonbladet. Veertig anonieme getuigen zouden, volgens de krant, een boekje hebben opengedaan over Benny Fredriksson. Zo zou hij een actrice verplicht hebben om een abortus te laten uitvoeren als ze een bepaalde rol wilde. Hij zou ook onvoldoende opgetreden zijn tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag bij zijn medewerkers.
Borsten en billen
Van de bewering over de abortus liet de onderzoekscommissie geen spaander heel – Aftonbladet moest ze corrigeren. En ook de verhalen over seksuele agressie klopten volgens de commissie niet, zegt Von Otter: ‘Ben ny was geen rokkenjager, hij keek niet naar vrouwen hun borsten en billen. Er waren andere zaken – dat hij een harde chef was, dat hij weleens brulde, ongeduldig was, dat kan wel kloppen.’ Maar toch, zegt ze, vonden veel mensen hem een goede baas.
Haar man reageerde diep geschokt en radeloos op de ‘karaktermoord’, zoals Von Otter de artikels noemt: ‘Hoe moest hij zich verdedigen tegen die anonieme aantijgingen?’
Zijn ontslag was aanvankelijk voor hem een opluchting, vertelt Von Otter – hoewel ze zelf vindt dat hij de beslissing misschien te snel heeft genomen. Maar vanaf Nieuwjaar zakte haar man, die altijd een energiek en levenslustig persoon was geweest, steeds vaker weg in depressies. Volgens zijn weduwe leed hij aan posttraumatisch stresssyndroom – maar wist hij dat goed te verbergen, hij was tenslotte acteur.
Hoewel er privé veel steunbetuigingen kwamen voor haar man, durfde bijna niemand het publiekelijk voor hem op te nemen, zegt ze. ‘Iedereen was bang om zelf in de media door het slijk gesleurd te worden’. Want al snel hadden ook de andere Zweedse media zich op het verhaal gegooid – met Aftonbladets grote concurrent Expressen op kop.
Von Otter betreurt in het interview dat politici – zijn werkgevers – hun nek niet voor Benny hebben uitgestoken. ‘Vooral omdat de pers dui
Benny Fredriksson reageerde diep geschokt en radeloos op de ‘karaktermoord’
delijk niet geïnteresseerd was in tegenstemmen.’
Dat Benny Fredriksson besliste uit het leven te stappen, was voor de Zweedse media een ‘brutaal ontwaken’, zegt ze. ‘”Deze man, die we zo aangepakt hebben, heeft zich het leven benomen, oei oei, misschien zijn we te ver gegaan.” Dat vergeten ze hopelijk niet zo snel. Er waren in Zweden ook échte #MeToogevallen, en die werden ook onmenselijk behandeld. (...) We leven niet meer in de middeleeuwen. We nagelen toch niemand meer aan de schandpaal, we bespuwen of stenigen geen mensen.’
Inmiddels heeft Von Otter via haar advocaat bij de Zweedse Persraad een klacht ingediend tegen twee kranten, Aftonbladet en Dagens Nyheter. Het is nog wachten op een uitspraak. Maar in twee andere zaken in verband met #MeToo heeft die raad tien berispingen gegeven, die de kranten moeten publiceren en ook online zetten.