‘In de parenclub is de vrouw baas’
Twee keer per maand gaan Nicky en Mark naar de parenclub, of daten ze met koppels die ze via het internet leren kennen. ‘Zo’n avond is een boost voor onze relatie – niet alleen voor ons seksleven, ook voor onze verbondenheid.’
Een vaste parenclub hebben ze niet, een gouden stelregel wel: ze doen het altijd in dezelfde ruimte. Als ze de dansvloer van de parenclub verruilen voor een van de erotische ruimtes, doen ze dat samen. Als ze op een thuisdate met andere koppels gaan, zonderen ze zich niet af met een van de andere aanwezigen. Ze kijken naar elkaar, ook als ze seks hebben met een ander. En als ze thuiskomen, hebben ze nog eens seks – en ’s ochtends nog eens, en dan ’s middags nog een keer. ‘Ik kom meestal pas klaar als ik met mijn vrouw vrij’, zegt Mark. ‘Terwijl ik met een andere vrouw seks heb, denk ik er vaak al aan hoe het met Nicky zal zijn. Misschien spaar ik mijn orgasme onbewust voor haar op.’ ‘In een parenclub heb je je opwinding, maar het echte hoogtepunt van de avond volgt pas later, thuis’, zegt Nicky. ‘Ik kom wel klaar als ik met andere mannen seks heb, maar met mijn man is het veel intenser. In de club draait het alleen om lust. Met mijn man is het liefde.’
Zeven jaar samen, waarvan vier jaar getrouwd. Een hecht stel, het genre dat elkaars zinnen afmaakt. Ze vonden elkaar toen Marks vrouw, die een collega was van Nicky, stierf aan kanker. ‘We kenden elkaar al lang, we gingen geregeld samen uit’, vertelt Nicky. ‘Maar het was het verdriet dat ons samenbracht. We hebben uren en uren met elkaar gebabbeld na de dood van zijn vrouw.’
Dat ze al jaren samen uitgingen, kwam door Marks vrouw. Ze had gemerkt hoe collega Nicky op maandagochtend opmerkelijk monter in het leven stond. Toen ze hoorde dat dat door de parenclub kwam, stelde ze Mark voor om een keer mee te gaan. ‘We hebben dat lang samen gedaan als koppels, met mijn eerste man erbij dan nog’, vertelt Nicky. ‘Maar we hadden geen seks met elkaar. Nooit met vrienden.’
Op een avond, na vele intense gesprekken, kusten Mark en Nicky. Verwarring troef. Mark voelde zich schuldig, wist niet zeker of het niet te snel na de dood van zijn vrouw was. Nicky kwam net uit een relatie die volledig misgegaan was, en waarin bezitsdrang geëindigd was in stalkgedrag. Ze beslisten elkaar een paar weken niet te zien, tot ze beseften dat ze elkaar misten.
Swingen deden ze van bij het begin van hun relatie. ‘Daar moet je mee opletten’, zegt Nicky, ‘want je hebt een stevige basis nodig. Maar wij hadden allebei al ervaring met swingen, en ik had geen zin om dat op te geven.’
Mark: ‘Dat was wel even slikken, toen ik haar in het begin van onze relatie eens vroeg wat ze ervan zou vinden als ik op een gegeven moment zou willen stoppen met swingen – ik zie me dat toch niet doen tot mijn zeventigste.’
Nicky: ‘“Tja, dan is het gedaan”, zei ik. Ik zeg de dingen altijd zoals ik ze denk.’
Mark: ‘Oei oei oei, dacht ik. Zij stond op dat moment ook veel verder dan ik, ze had veel meer ervaring. Dat maakte het soms moeilijk.’
Nicky: ‘Ja, ik heb er bijvoorbeeld geen problemen mee om Mark op een mooie vrouw te wijzen en te zeggen: “neuk haar maar”. Ik geniet ervan om hem bezig te zien. Het is iets waarin je moet groeien. En toen ik met Mark als koppel begon uit te gaan in parenclubs, was het alsof ik opnieuw begon. Maar Mark, je bent erg gegroeid en nog altijd aan het groeien ...’
Mark: ‘Ja, het helpt dat wij altijd heel open met elkaar praten. Voor mij is het van groot belang dat mannen respect hebben voor vrouwen. Machomannen kan ik niet verdragen. Als er zo’n type naar Nicky komt, dan heb ik het heel moeilijk. Dat wringt voor mij. Dat heb ik haar moeten uitleggen …’
Nicky: ‘Ja, ik zag dat allemaal zo niet. Buiten de club moeten ze me geen “vuile slet” noemen, maar in de club val ik daar niet over. Maar
‘Ik heb er geen problemen mee om Mark op een mooie vrouw te wijzen en te zeggen: “neuk haar maar”’
NICKY
ik heb ingezien dat Mark een punt heeft. Met dat soort mannen krijg je vaak miserie. Dat ze agressief worden, of niet willen horen dat je nee zegt, dat je iets niet wil.’
Mark: ‘Ja, dat weten veel mensen niet, maar je doet echt niet zomaar waar je zin in hebt in zo’n club. Eén ding is heel duidelijk: de vrouw is baas. De vrouw beslist wat er gebeurt.’
Nicky: ‘En het idee dat vrouwen mee naar een parenclub gaan omdat hun man dat wil, houdt ook geen steek. Vaak zie je zelfs dat ze zichzelf meer permitteren dan ze hun mannen toelaten.’
Mark: ‘Wij hebben niet al te veel afspraken over wat er kan en niet kan, behalve dat we elkaar niet uit het oog verliezen. Maar we hebben wel een teken waarmee we elkaar kunnen duidelijk maken dat we een situatie niet oké vinden.’
Nicky: ‘Eén keer ben ik jaloers geweest. Tijdens een date met andere koppels zag ik bij Mark dat er meer was, dat er gevoelens speelden tussen hem en die vrouw. Het was misschien maar twee minuten dat ik iets in zijn blik zag ….’
Mark: ‘Ja, ik was daar fout. Een klik moet er altijd zijn voor ik seks met iemand heb, maar met die vrouw gebeurde er nog iets anders. Ze legde heel veel gevoel in de seks ook.’
Nicky: ‘Ik heb het daar lang moeilijk mee gehad. Het heeft heel lang geduurd voor ik Mark weer met een andere vrouw bezig kon zien. We zijn wel al die tijd naar parenclubs blijven gaan, omdat ik het niet wou opgeven. Maar ik beleefde er veel minder plezier aan – ik was veel te gefocust op wat Mark deed om nog zelf te kunnen genieten van wat ik aan het doen was. Dat nam ik Mark nog het meeste kwalijk, dat hij me dat onbezorgde genieten had afgepakt door niet op te letten.’
Mark: ‘Ik kan het niet meer veranderen, wat kan ik zeggen? Maar het is goed dat we over al die dingen kunnen praten.’
Nicky: ‘Door na te denken over die jaloezie, ben ik gaan zien wat er onder zat. Dat was puur schrik, de schrik om hem te verliezen. Waarschijnlijk was het een angst die ik heb overgehouden aan mijn eerste huwelijk. Mijn eerste man heeft me drie keer bedrogen – we hadden een overeenkomst dat we
niets met anderen deden buiten de parenclubs, en hij deed het toch.’
Mark: ‘Daar verbazen wij ons dikwijls over. Hoe het mogelijk is dat je de drang hebt om vreemd te gaan, als je aan partnerruil doet. Als je elkaar dat toelaat, wat ga je dan nog bij iemand anders zoeken? Tenzij je aan swingen begint omdat je relatie al niet meer goed zit, of dat je geen goede afspraken maakt. We zien soms koppels dingen doen waarvan je weet dat ze niet goed aflopen. Ze bekijken elkaar amper in de club, gaan binnen de kortste keren los van elkaar met anderen naar boven. De eerste bedoeling moet toch zijn dat je je eigen seksleven verbetert. Een goede avond beleven geeft een boost, niet alleen aan je seksleven, maar aan je hele relatie.’
Nicky: ‘We praten altijd nog uitgebreid na over zo’n avond, over wat we gedaan en gevoeld hebben, dat is echt wel tof. Door te swingen houden we de opwinding onder ons ook heel levend. Je combineert het nieuwe met de verbondenheid van een liefdesrelatie. Onze kick is toch vooral om elkaar bezig te zien, we zoeken geen diepere connectie met anderen. We kiezen er ook voor om het altijd met nieuwe mensen te doen, we gaan niet buiten de club daten met een ander koppel bijvoorbeeld.’
Mark: ‘Als je te close wordt met een ander koppel, moet je al snel verantwoording afleggen. Wij willen vrij kunnen zijn in de club, gaan en staan waar we willen, en praten en neuken met wie we willen. Het is een hobby, iets wat we doen na een zware werkweek.’
Nicky: ‘Onze weekends zijn seksueel intens, door de week hebben we geen seks. Dan staat ons hoofd er niet naar.’
Mark: ‘Je kunt zo’n avond in de club zien als een totaalpakket. Het draait niet alleen om de seks. Je eet, je danst, je babbelt met mensen, maakt lol, en af en toe heb je seks met iemand anders dan je vaste partner. Het is een uitlaatklep.’
Nicky: ‘Het houdt ons overeind. We hebben een heel moeilijke periode gehad, waarin zo ongeveer van alles bij elkaar kwam. Ziek geweest, een kind gediagnosticeerd met autisme, problemen op het werk, Mark had een ongeval met de fiets – echt een periode vol stress, en met veel geruzie. Maar dan nog bleven we geregeld naar een club gaan. Dat bracht ons dan weer dichter bij elkaar. Soms maakten we een week ruzie, en zeiden we toch op vrijdag: “kom, we gaan naar de club”, en we stapten daar binnen en hadden geen ruzie meer.’
‘Het is een hobby, iets wat we doen na een zware werkweek’ MARK