Twijfeleiland

Om de zes uur verandert Lindisfarne, het eiland voor de kust van Northumberland, ten noorden van Newcastle, van gedaante. Het ene moment is het volledig omspoeld door woeste baren, even later is het gewoon te bereiken via de weg. Maanzieke plek, maar wat een wonder.

Het vroegmiddeleeuwse Lindisfarneevangelie werd hier rond 800 na Christus geschreven en verlucht als een tuin van Eden. Toen de Vikingen kwamen roven, werd het als eerste op het Britse vasteland in veiligheid gebracht. Door de volhardende Keltische monniken die er huisden (hoor in hun namen Cuthbert, Aidan, Eadfrith het ruisen van de zee), kennen we het eiland nu ook als Holy Island. Later kwamen de kunstenaars, de excentriekelingen, de toeristen. Bezoek zeker Lindisfarne Castle, ingericht door architect Edwin Lutyens. Roman Polanski nam hier midden de jaren zestig zijn film Culdesac op, over twee gangsters die op het eiland stranden.

Godvruchtiger lieden trokken er eeuwenlang over land naartoe, een wandeling van bijna 5 kilometer. Voor wie in hun voetstappen wil treden, is het pad nu met palen gemarkeerd. Sinds 1954 is er een weg, maar opgepast, gemiddeld één keer per maand moeten mensen hun auto verlaten, verrast door de genadeloos opkomende Noordzee. Als je de kustwacht belt, rekent die de tussenkomst flink aan. Je kunt je ook enkele uren in de schande en schaamte van de ‘Fools box’ schuilhouden.

Op de Passage du Gois in Frankrijk, de glibberige weg naar het eiland Noirmoutier, staan gelijkaardige vluchtplekken. Alleen is het klimaat daar milder en hebben ze geen dak. De Fools box voor Lindisfarne is meer een hutje à la Walden. Wie echt durft, laat zich er stiekem afzetten, voor een sessie mijmeren over de draaiingen en windingen van een mensenleven, over het komen en gaan van pijn en liefde.

Getijdeneilanden weten nooit wat ze willen. Geen beter locatie dus om de wispelturigheden van de menselijke soort te verzinnebeelden. Ik landde op Lindisfarne vlak nadat ik de laatste aflevering van het tweede seizoen van Cold feet had gezien, die zich daar afspeelt. Cold feet, de zwaarmoediglichtvoetige tvreeks ging over mijn lief en over mij en over onze vrienden, allemaal even hard getroffen door het burgerdom, allemaal aan het worstelen met de gesloten compromissen. Oh wat was het fijn om op Lindisfarne te zijn. En treurig.

Maar vergevingsgezind is het eiland wel, merkte de dichter Walter Scott over deze plek op. Tweemaal daags veegt de zee de sporen van de pelgrims uit, hun zonden van de wereld. Alleen de auto is perte totale. Niets komt zonder een prijs.

De bestemmingen uit de rubriek De Omweg van deze en vorige zomer staan verzameld op www.standaard.be/ deomweg

Sinds 1954 is er een weg, maar opgepast, gemiddeld één keer per maand moeten mensen hun auto verlaten, verrast door de genadeloos opkomende Noordzee