DRINKWATER MEER DAN KOSTBAAR
We hebben geen druppel water te veel. Dat heeft niks met de huidige droogte te maken, het is een structureel probleem. Op drie landen na vertonen Vlaanderen en Brussel samen het laagste cijfer van de hele Oeso. Daar veranderen al die sombere regens niets aan. Landen als Griekenland, Spanje en Portugal – die we gemakshalve als droog bestempelen – staan er beter voor.
Voor die droogte bestaan verschillende structurele oorzaken. We leven met ongelofelijk veel mensen op een kleine oppervlakte. Bovendien zijn we niet gezegend met talrijke grote rivieren waaruit we drinkwater kunnen betrekken. Ook de drainage door de landbouw speelt een rol. Ten slotte kunnen we niet om de verstedelijking en de verharding heen. Regenwater krijgt niet de tijd om in de bodem te dringen, van buffering is geen sprake. Het aanhoudende warme weer stelt onverwacht scherp op die waterschaarste, al lijkt lang niet elke Vlaming dit te beseffen. Juli gaf een meerverbruik van twintig procent in vergelijking met vorig jaar. Water uit de kraan lijkt iets vanzelfsprekend, maar blijft een kostbare luxe. Momenteel dreigen er nog geen tekorten. Maar de overheid kondigde alvast code oranje af. Vermits er geen regen op komst is, groeit de kans op code rood.
Natuurlijk moeten we naar Vlaanderen kijken. Dat riep een Droogtecommissie samen. Maar de concrete maatregelen worden overgelaten aan de diverse provinciegouverneurs. Dat resulteert in versnippering en een kakofonie aan informatie. Het zal wel dat de situatie regionaal sterk verschilt, maar meer duidelijkheid is op haar plaats. Ook meer handhaving lijkt geen overbodige luxe.
De Vlaamse regering besliste enkele weken geleden eindelijk over een betonstop in 2040, beter laat dan nooit. De overheid zal ook meer moeten inzetten op een verstandiger waterbeleid, een hiaat bij de huidige klimaatmaatregelen. Maar het is te gemakkelijk om alle heil van boven te verwachten.
Burgers kunnen talloze kleine maatregelen nemen: waterdoorlatende opritten, groendaken, regentonnen … Het zit ook in de details. In huis kunnen heel wat beslissingen leiden tot minder drinkwaterverbruik. Daarbij kan het geen kwaad dat de auto niet wordt gewassen of het mooie malse groene gras er even dor bijligt.
Door de klimaatopwarming dreigen de zomers tegen 2100 nog droger uit te vallen. Voor een regio die niet met een wateroverschot is gezegend, lijkt dat geen fris vooruitzicht. We hoeven niet in pessimisme te vervallen. Zo’n heerlijke warme zomer bespaart ons een verplaatsing naar zuidelijke landen. Maar de bewustwording mag dringend groeien.
Het is te gemakkelijk om alle heil van de overheid te verwachten