Fiscale symbolen van Di Rupo gaan voor de bijl
De regeringMichel heeft al diverse fiscale symbolen van haar voorganger gesloopt. Het belastingbeleid krijgt de kleur van de huidige machthebbers.
BRUSSEL I Het jongste slachtoffer is de hogere belasting die de regeringDi Rupo – met daarin ook Open VLD, MR en CD&V – bedrijfsleiders wou laten betalen die via hun vennootschap een ‘gratis’ woning hebben. Het voordeel waarop die belasting betaald moet worden, werd zo goed als verdubbeld, maar tijdens het jongste zomerakkoord opnieuw gehalveerd (DS 6 augustus). Ook omdat rechtspraak erop gewezen had dat de regeling discriminerend is. Het is zeker niet het eerste fiscale symbool van de regeringDi Rupo dat – soms onder impuls van rechtspraak – voor de bijl ging.
Fairnesstax
Elk jaar doken lijstjes op van grote bedrijven die miljoenen of zelfs miljarden winst maken, maar geen eurocent belasting betalen, bijvoorbeeld door gretig gebruik te maken van de notionele interestaftrek. Met haar ‘fairnesstax’ probeerde de regeringDi Rupo dat beeld te keren. Het ging om een bijzondere bijdrage van vijf procent op de uitgekeerde dividenden. Die belasting was geen lang leven beschoren. In 2016 maakte het Europees Hof van Justitie er al bezwaar tegen en in 2018 volgde de doodsteek door het Grondwettelijk Hof.
Minister van Financiën Johan Van Overtveldt (NVA) had de fairnesstax intussen begraven. Niet dat er nu geen minimumbelasting meer bestaat. Bij de hervorming van de vennootschapsbelasting werd bepaald dat bedrijven die minstens een miljoen euro winst maken, op 30 procent van hun winst de volle pot belasting moeten betalen. Maar het is niet daarmee dat deze regering uitpakt, maar met de verlaging van het tarief in de vennootschapsbelasting.
Fiscale amnestie
Ook aan het principe van fiscale amnestie zou de regeringDi Rupo een einde maken. Met een aantrekkelijke regeling kregen fiscale zondaars nog een allerlaatste kans om te biecht te gaan. Nadien zouden ze onverbiddelijk bij de lurven gepakt worden.
Maar die allerlaatste kans bleek dan toch niet de allerlaatste te zijn. Michel & co. voerden in 2016 een nieuw permanent systeem van fiscale regularisatie in. De boete die belastingzondaars moeten betalen, stijgt tot 2020 wel jaar na jaar.
Lagere btw op elektriciteit
Dat de regeringMichel de btw op elektriciteit opnieuw optrok, is een verwijt dat ze door de linkse oppositie het meest naar haar kop geslingerd krijgt. De btwverhoging dient om de taxshift te financieren, waarbij de focus vooral ligt op het minder belasten van de inkomsten voor wie werkt.
De btwverlaging die de regeringDi Rupo had ingevoerd, wilde vooral iets aan de loonhandicap doen, zonder meteen te grijpen naar een indexsprong. Dankzij een lagere elektriciteitsprijs werd de spilindex minder snel overschreden, waardoor de lonen minder snel omhoog gingen. Een om weg die de regeringMichel niet nodig vindt. Die indexsprong was voor deze regering geen probleem, ze is er zelfs trots op – behalve CD&V dan.
Liquidatiebonus houdt stand
Niet alle Di Rupobelastingen gingen voor de bijl. Bedrijfsleiders liepen storm tegen de verhoging van de liquidatiebonus die de regeringDi Rupo had ingevoerd. ‘Dat is een aanslag op ons pensioen’, luidde het unisono. De belasting op die opgepotte winst werd onder Di Rupo opgetrokken van 10 naar 25 procent. En daar is niks aan veranderd.
Van Overtveldt beval zijn administratie eind vorig jaar wel om de jacht op de liquidatiebonus te staken. Heel wat bedrijfsleiders vonden dat de fiscus hen ten onrechte toch 25 procent aanrekende. Ze hadden net voor de inwerkingtreding van de nieuwe regels – in oktober 2014 – hun vennootschap vereffend. Maar zo’n vereffening gebeurt niet in één dag. De fiscus probeerde om bedrijfsleiders van wie de vereffening voor oktober 2014 niet helemaal rond was, toch nog 25 procent te laten betalen. Daar stak Van Overtveldt een stokje voor.
De indexsprong was voor deze regering geen probleem, ze is er zelfs trots op – behalve CD&V dan