Knarren van dertig maar nog Europese top

Ongezien: Kevin Borlée zilver, tweelingbroer Jonathan brons op 400 meter

Neen, de Borlées zijn nog niet afgeschreven aan de Europese top. Kampioenschapsbeest Kevin knalde naar zilver. Tweelingbroer Jonathan behaalde zijn eerste individuele medaille ooit op een EK. Nooit haalden de broers samen een medaille op 400m.

BERLIJN I Met twee tegen zes. Of beter: met één tweeling tegen de zes andere finalisten. Kevin en Jonathan stonden voor het eerst sinds de Olympische Spelen van Londen 2012 samen in de finale op de 400m. Tegen de Britse topfavoriet Matthew HudsonSmith was gisteren geen kruid gewassen.

Maar wat kampioenschapsbeest Kevin uit zijn sloffen schudde, mocht best gezien worden. Vanuit de slechtste baan mogelijk voor een 400m – de binnenbaan heeft de scherpste bochten – deelde hij zijn race verstandig in en kwam uit op zilver (45.13). Om het tweelinggevoel compleet te maken: Jonathan Borlée snelde vanuit de ideale baan vier naar het brons (45.19). Hun respectieve persoonlijke records bedragen 44.56 (Kevin) en 44.43 (Jonathan).

Maar dat is van geen tel op een kampioenschap. Het is een symbolische overwinning die kan tellen. Voor het eerst behalen de broers samen een medaille op een internationaal kampioenschap 400m. Het is bovendien de eerste individuele medaille van Jonathan op 400m. Op hun dertigste, samen aan de Europese top. Kevin kon zijn geluk niet op toen hij zag dat zijn broer Jo naast hem opdook. Ze vielen elkaar in de armen.

Kevin: ‘Dit is een enorme opluchting. Dit is mijn mooiste moment ooit op 400m, beter dan mijn Europese titel. Weet je, het is moeilijk. Je hoopt altijd dat je broer ook op het podium staat, maar tegelijk moet je jezelf concentreren. Terwijl je die gedachte toch niet uit je hoofd kunt krijgen.’ De broers Borlée duiden op de atletiekpiste van Berlijn elkaar aan als medaillewinnaars.

Jonathan: ‘Ik was heel nerveus, had het moeilijk om de stress te bedwingen. Ik sukkelde met een kuitblessure en het is niet simpel om dat van je af te zetten.’

Seizoen vol blessures

Na een seizoen met veel blessureleed, zowel voor Kevin als Jonathan, pieken ze opnieuw op een internationaal kampioenschap – voor dit EK stonden ze niet eens in de Europese top tien op basis van hun chrono’s van dit seizoen. Ze weten inmiddels dat ze zich daarover niet al te veel zorgen hoeven te maken. Op dit EK maakten ze de blessureachterstand goed met hun kampioenschapservaring, ze zijn met hun 30 jaar de oudsten van het pak.

‘Dit is een enorme opluchting. Dit is mijn mooiste moment ooit op 400m, beter dan mijn Europese titel’

Jacques Borlée, coach en papa: ‘Vroeger zouden ze zich daar druk om hebben gemaakt, zouden ze bijvoorbeeld kwaad geweest zijn als ze de slechte baan kregen. Nu blijven ze daar kalm onder. Ze hebben rust gevonden, het plezier is terug.’

In Berlijn stegen ze boven zichzelf uit. Jonathan liep chrono’s die hij sinds 2015 niet meer haalde. Het hielp dat zijn vriendin Mathilde en zijn dochtertje Ambre gisteren toekeken vanuit de tribune. ‘Dat heeft me enorm gemotiveerd. En stel dat ik geen medaille had, kon ik dat ook sneller van mij afzetten, want zou ik meteen naar hen zijn gegaan als troost.’

Idem dito voor Kevin, wiens vriendin/400meterloopster Camille Laus in de tribunes zat. ‘Natuurlijk was zij een steun, ook omdat zij het prima deed op dit EK.’

De les van het EK Berlijn 2018: na meer dan tien jaar topsport, met ups en downs, zijn de Borlées nog niet afgeschreven aan de Europese top. ‘We zijn altijd blijven werken, we zijn er blijven in geloven dat we nog altijd de top kunnen bereiken.’

KEVIN BORLÉE

Ziveren medaillewinnaar op het EK