INTERVIEW
Emma Plasschaert: ‘Als vrouw is het niet altijd evident om jezelf tot een om te toveren’. nen, dan liefst zij. Ik ben heel erg trots.’
Je hebt nog een goede band met Evi?
Plasschaert: ‘Zeker, we hebben van 2011 tot 2017 kamers gedeeld op verplaatsing en samen ge traind. Dat vergeet je niet zomaar. Ze heeft me in Aarhus elke dag be richtjes met aanmoedigingen ge stuurd en ik kon bij haar terecht voor raad. Na de medaillerace was ze heel enthousiast, ook al kan het inderdaad niet gemakkelijk ge weest zijn. Ze was er vaak dichtbij geweest (vorig jaar haalde Van Acker nog zilver op het WK, red.) en bij mijn eerste kans lukt het wel. Dat ligt aan andere omstan digheden, kampioenschappen kun je moeilijk vergelijken. Maar Evi is zodanig integer dat trots de bovenhand neemt. Ze is ook heel blij dat het voor België gelukt is, dat we voor Nederland geëindigd zijn, wat in de Laser Radialklasse niet evident is (de olympische, Europese en vorige wereldkampioene is de Nederlandse Marit Bouwmeester, red.).’
Sinds Evi vorig jaar in september gestopt is, heeft jouw carrière een hoge vlucht genomen, met medailles in de wereldbeker, het EK en nu het WK. Toeval?
‘Voor een deel. Ik ben al relatief lang aan de weg aan het timmeren, ik was al langer aan het hopen dat het eruit zou komen. Maar toen Evi stopte, besefte ik plots: oei, nu moet ik voor de medailles zorgen. Dus in zekere zin heeft haar afscheid mij wel een boost gegeven om er nog meer voor te gaan. Ik kreeg het gevoel dat ik haar rol moest overnemen.’
Bijna nooit in de les
We bellen Plasschaert tijdens haar vakantie in het Australische Perth, bij haar Australische lief, ook een zeiler. Eind deze maand reist ze door naar Japan, voor wedstrijden. Plasschaert, die nog studente is, zal dus het begin van het academiejaar missen.
‘Ik ben meer in het buitenland dan in België, dus zit ik bijna nooit in de les. Ik studeer vooral op afstand, ik heb mijn boeken altijd bij me. Met de proffen maak ik goede afspraken voor inhaalmomenten en vragen. Momenteel krijgt zeilen voorrang. Ik heb in vijf jaar tijd een driejarige bachelor geografie, afstudeerrichting landmeetkunde, afgewerkt. Twee jaar geleden besloot ik om een schakelprogramma richting industrieel ingenieur, richting bouwkunde, te volgen. Daar zit ik nu in de helft. Nadien wacht nog één jaar masteropleiding. Misschien dat ik na de Spelen in Tokio een volledig studiejaar inlas, dat zien we nog wel.’
Is intelligentie een voorwaarde om een goede zeilster te zijn?
‘Ik denk het wel. Er zijn weersomstandigheden waarbij fysieke fitheid de doorslag geeft, maar er zijn evengoed momenten die vragen om inzicht en slim denken. Dan heb je met verstand een streepje voor.’
Wat is er fysiek nodig om de top te halen?
‘Drie keer per week doen we fietstrainingen van twee à drie uur. Met daarnaast krachttrainingen voor bovenbenen en buikspieren. Je moet tijdens het zeilen als één blok spieren uit de boot hangen om tegengewicht te geven, zodat je niet omslaat. Dat betekent dat je tot een kwartier lang je spieren heel statisch gebruikt.’
‘Daarnaast moet je ook het juiste gewicht hebben. Weeg je pakweg zes kilo minder, dan maakt dat bij veel wind een groot verschil. Ik heb vier jaar lang echt veel moeten eten, en nu mijn gewicht redelijk stabiel is, moet ik die massa zoveel als het kan omzetten in extra kracht. Als vrouw is het niet altijd evident om jezelf tot een spierbundel van 70 kilogram om te toveren.’
Ook niet evident: financieel rondkomen als zeilster. Toch?
‘Aan het WK hou ik alleen een medaille over, en die is niet eens van écht goud’