Is macht te koop in het Trump-hotel?
Het bedrijf van Trump verdiende vorig jaar 35 miljoen euro aan het
Het Trump International Hotel aan Pennsylvania Avenue, in het zicht van het Congres en op loopafstand van het Witte Huis, is een trekpleister sinds het officieel werd geopend in oktober 2016, krap twee weken voor de presidentsverkiezingen. Gevestigd in het voormalige hoofdpostkantoor, een gebouw uit het einde van de negentiende eeuw, is het met afstand het prominentste luxehotel van de stad. Niet in de laatste plaats door de identiteit van de uitbater: de president van de Verenigde Staten.
Dat is uniek – en omstreden. Volgens critici is het ongepast dat de naam van de president op de gevel prijkt. Trump zou met de exploitatie van het hotel zelfs de grondwet schenden, betogen ju risten in een proces tegen Trump dat onlangs groen licht heeft gekregen van een rechter.
Gasten van het vijfsterrenhotel – een overnachting kost al gauw vijfhonderd dollar (442 euro) – bekommeren zich nauwelijks om de controverse. Republikeinse politici, diplomaten en andere notabelen komen er over de marmeren vloer. Ook zakelijke organisaties die lobbyen bij de regering, van het bankwezen tot de mijnbouw, weten het hotel te vinden. Net als Republikeinse Congresleden in de gunst van Trump, die er fundraisers voor hun campagnes houden. Dat is kassa voor het bedrijf van de president. Volgens het onderzoeksbureau McClatchy hebben Republikeinen dit jaar al 3,5 miljoen dollar (3 miljoen euro) uitgegeven in etablissementen van Trump, waaronder ook in MaraLago, zijn buitenverblijf in Florida.
En dan zijn er nog de buitenlandse hotelgasten. Een lobbygroep die werkt voor SaudiArabië besteedde van eind 2016 tot vorig voorjaar 270.000 dollar (236.000 euro) in Trumps hotel, al dan niet met de bedoeling een wit voetje te halen bij de president. Bahrein vierde er de nationale feestdag, Koeweit verplaatste er zijn jaarlijkse receptie naartoe. In juni vierden ook de Filipijnen er hun Ook dochter Ivanka deelt, dankzij haar spa in het hotel, in de winst. nationale feestdag – Trump onderhoudt warme banden met de omstreden Filipijnse leider Rodrigo Duterte. In totaal hebben volgens The Washington Post zeker zeven landen geld uitgegeven in het Trump International Hotel.
Moeras van corruptie
Welkom in het Washington van Donald Trump, de president die het ‘moeras’ van corruptie in de Amerikaanse hoofdstad zou aanpakken. Maar volgens critici staat zijn eigen hotel op het drassigste perceel. Volgens sommige waarnemers is de belangenverstrengeling tussen de president en zijn familiebedrijf het grootste schandaal van zijn presidentschap.
‘Dit hotel in Washington is een epicentrum voor wie de regering wil beïnvloeden’, zegt Alan Zibel van Public Citizen, een progressieve ‘waakhond’ in Washington, die onderzoek heeft gedaan naar het hotel. ‘Het is een uitgelezen mogelijkheid voor machtsmisbruik door de president. Zeer problematisch, een situatie die we nooit eerder hebben meegemaakt. We raken er bijna aan gewend, maar we moeten niet uit het oog verliezen hoe ongebruikelijk en bizar het is.’
Hoewel de president de dagelijkse leiding van zijn bedrijven, verzameld in de Trump Organization, uit handen heeft gegeven
aan zijn oudste zoons, Donald junior en Eric Trump, heeft hij er geen afstand van gedaan toen hij het Witte Huis betrok. Hierdoor maakt hij volgens Public Citizen en andere critici het presidentschap te gelde: alleen al zijn positie als president betekent enorme reclame voor zijn hotels en golfbanen in de VS en daarbuiten.
Volgens sommigen is dat illegaal. De directe vermenging van het presidentschap met zakelijke belangen zou in strijd zijn met de grondwet – in het bijzonder met de zogeheten Emoluments Clause, een clausule die de founding fathers opnamen in het eerste artikel om te voorkomen dat vertegenwoordigers van de federale overheid konden worden omgekocht door buitenlandse mogendheden. In de clausule staat dat
vertegenwoordigers van de federale overheid ‘niet zonder toestemming van het Congres enig cadeau, emolument, ambt of titel mogen aannemen, van welke aard dan ook, van een koning, prins of buitenlandse staat’. Het woord emolument kan hierbij van alles betekenen, van honorarium tot bijverdienste of steekpenningen.
In de ruim 230 jaar dat de clausule bestaat, is er nooit op basis ervan een grote rechtszaak gevoerd. Hoewel het Amerikaanse Hooggerechtshof zich dus nooit heeft uitgesproken over de precieze betekenis, hebben de procureursgeneraal van Washington en de staat Maryland Trump gedagvaard omdat hij de clausule zou schenden. Bij de uitbating van het Trump International Hotel neemt zijn bedrijf geld aan van buitenlandse mogendheden. Trump ‘moedigt buitenlandse regeringen aan om zijn aanzienlijke rijkdom te vergroten door zaken te doen met zijn bedrijven’, aldus Steven Sullivan, advocaatgeneraal van Maryland, tegenover een federale rechter.
Advocaten van Trump vinden dat de zaak moet worden verworpen. Volgens hen houdt de Emoluments Clause in dat een president geen dure giften mag aannemen – wel betaling voor geleverde diensten tegen marktwaarde. Een
‘Dit hotel in Washington is een epicentrum voor wie de regering wil beïnvloeden’
ALAN ZIBEL Public Citizen
Mormonen mogen zichzelf geen Mormoon meer noemen en ze vragen van andere mensen hetzelfde. Het is de wil van God.
Gebruik niet langer het woord ‘Mormoon’, als u het heeft over die godsdienst met 16 miljoen leden die wereldwijd aanhangers heeft, maar zich vooral concentreert rond de Amerikaanse staat Utah. Zeker niet als u er zelf één bent, en ook anders wordt u vriendelijk verzocht de term niet langer te gebruiken.
Russell Nelson (93), die sinds januari de ‘Church of Latter Day Saints’ leidt – zoals steeds volgt het langstzittende lid van het ‘Quorum van de twaalf apostelen’ een gestorven leider op – heeft niet lang getalmd om zijn stempel te zetten. Volgens de nieuwe richtlijnen op de website van de kerk mag het woord alleen nog worden gebruikt in de titel ‘The book of Mormon’ – hun alternatief voor de Bijbel – maar niet langer in termen als ‘het Mormoonse geloof ’, ‘Mormoonse volgelingen’ of wat dan ook.
Mormonen, pardon aanhangers van de Church of Latter Day Saints, geloven dat God rechtstreeks communiceert via hun voorzitter. Dat Russell Nelson beweert dat God hem ‘het belang van de naamsverandering diep in zijn geest heeft ingedrongen’, is dus voor gelovigen absoluut serieus te nemen. Ook ‘LDS’, de afkorting die vaak gebruikt wordt, is niet langer toegelaten.
De naamsverandering heeft nogal wat praktische gevolgen: allerlei boeken, websites, documentaires, de cd’s van de vermaarde Mormon Tabernacle Choir: in principe moet alles van naam veranderen. De Mormo nen hebben echter in het verleden al drastischere wijzigingen moeten slikken. Zo stonden ze vroeger bekend om hun veelwijverij. John Smith, hun stichter, zou veertig vrouwen gehad hebben. Onder druk van de Amerikaanse regering werd polygamie door de leiding van de kerk verboden in 1929. Officieel bestaat het vandaag alleen nog in enkele ‘afvallige’ dorpen. De overheid laat dat oogluikend toe.
Russell Nelson (93), die de kerk sinds januari leidt, was al decennialang tegen de term ‘Mormoon’