Gaza wordt gewurgd
Gaza wordt stilaan onleefbaar door de Israëlische blokkade, schrijft
ALISON MARTIN. Er is zelden stroom, er is nauwelijks drinkbaar water, en de blokkade wordt nog strenger. Waarom reageert niemand?
In juli kondigde de Israëlische regering aan de blokkade nog strenger te zullen maken. Het land zou de belangrijkste commerciële oversteek naar Gaza sluiten, de invoer van brandstof en gas – inclusief die voor VNnoodvoorraden – tegenhouden en vitale constructies die gefinancierd zijn door internationale donoren stopzetten.
Volgens het Israëlische leger werden de maatregelen opgelegd aan groepen en individuen die brandende vliegers naar Israël oplieten. Laat het duidelijk zijn: alle geweld tegen burgers aan beide kanten, zowel het neerschieten van Palestijnse burgers door Israëlische sluipschutters, het afvuren van raketten als de brandende vliegers en ballonnen vanuit Gaza, moet worden veroordeeld. Zowel Palestijnen als Israëli’s verdienen het om in vrede en waardigheid te leven, zonder angst voor geweld of onderdrukking. Maar de Israëlische maatregelen in Gaza straffen alle burgers van Gaza, die vaak niets hebben gedaan om dat te verdienen.
Brandstoftoevoer verbieden heeft gevaarlijke gevolgen. In de Gazastrook wordt geïmporteerde brandstof gebruikt om het chronische gebrek aan elektriciteit te compenseren. Gemiddeld krijgen huishoudens in Gaza tot 4 uur elektriciteit per dag. Brandstof importeren is cruciaal om de generatoren te voeden die woningen, bedrijven en ziekenhuizen van stroom voorzien.
Onder de armoedegrens
Ook de toegang tot drinkwater wordt sterk beperkt. Daarover sloegen de VN alarm: voor bijna veertig van de 132 wateren sanitaire voorzieningen is de voorraad zo goed als uitgeput. Zolang de grensovergangen naar Gaza gesloten blijven, moeten duizenden kinderen wachten op toegang tot schoon water en toiletten. Bijna al het water in Gaza is ondrinkbaar, bijna een kwart van de bevolking is niet aangesloten op een rioolstelsel; een resultaat van vijftig jaar Israëlische bezetting en voortdurende conflicten.
De strengere blokkade betekent dat boeren hun producten niet kunnen exporteren. Ook het aantal toegestane zeemijlen waarbinnen de vissers in Gaza mogen vissen, werd ingeperkt. Dat visgebied was al teruggeschroefd tot een fractie van wat in de Osloakkoorden was afgesproken. Vissen wordt stilaan onmogelijk in Gaza. De vissers die verder de zee op gaan, worden gearresteerd en al hun materiaal wordt in beslag genomen.
Al voor de recente aankondigingen was de situatie in Gaza erbarmelijk. Meer dan de helft van de bevolking van de Gazastrook leeft onder de armoedegrens. Een miljoen onder hen heeft niet genoeg voedsel om het hele gezin te voeden. Ook de economische situatie gaat alleen maar achteruit. De werkloosheidsgraad is met 49 procent ontstellend hoog. Bij de vrouwen bedraagt die zelfs 71 procent.
Internationale druk
Kan het iemand wat schelen? Misschien, maar er wordt alleszins te weinig gedaan om de Israëlische regering verant woordelijk te stellen voor de escalerende humanitaire catastrofe in Gaza.
De blokkade verhindert de import van materiaal in Gaza, zelfs via het Gaza Reconstructie Mechanisme (GRM) dat gefinancierd wordt door internationale fondsen. Het GRM werd door de VN opgericht om de toegang van bouwmaterialen te vergemakkelijken en materiaal binnen te brengen dat als ‘dubbel gebruik’ wordt geclassificeerd en dus zwaar wordt gecontroleerd.
Het VK, Duitsland, Nederland, Noorwegen en Australië financieren dit mechanisme. Maar ze wijzen Israël onvoldoende op zijn verantwoordelijkheden en slagen er niet in Israël aan te zetten om de wederopbouw en de economische ontwikkeling toe te laten die nodig zijn om Gaza uit zijn kritieke situatie te bevrijden.
Als u miljoenen dollars zou betalen om infrastructuur te bouwen en te helpen, zou u er dan niet alles aan doen om ervoor te zorgen dat die infrastructuur er ook daadwerkelijk komt?
Andere projecten, gerelateerd aan drinkwater, gezondheid en sanitaire voorzieningen, die samen tientallen miljoenen dollars kosten en die gefinancierd worden door internationale donoren, worden momenteel geblokkeerd door de beperkingen die de Israëlische regering oplegt.
Wat kunnen we doen? Veel. Als u miljoenen dollars zou betalen om infrastructuur te bouwen en te helpen, zou u er dan niet alles aan doen om ervoor te zorgen dat die infrastructuur er ook daadwerkelijk komt?
Onmiddellijke actie
Straffeloosheid is een belangrijk obstakel voor het economisch herstel van Gaza. Zonder de Israëlische autoriteiten te dwingen hun verantwoordelijkheid te nemen en zonder effectieve druk uit te oefenen om de wederopbouw en economische ontwikkeling mogelijk te maken, is er weinig hoop op vooruitgang of gerechtigheid voor de Palestijnen in Gaza.
Het is daarom zo belangrijk onmiddellijke actie van de Israëlische autoriteiten te eisen. Niet alleen moeten de recente extra beperkingen op import en export onmiddellijk teruggedraaid worden, de Israelische lijst van materialen die het label ‘dubbel gebruik’ krijgen, moet dringend ter discussie worden gesteld.
Zolang de Israëlische autoriteiten hun verantwoordelijkheid niet nemen, zullen er in Gaza kinderen geboren worden die geen toegang hebben tot proper water, waardoor ze blootgesteld worden aan ziektes die hun leven in gevaar te brengen. Internationale hulp kan de blokkade niet doorbreken.