Groen is gezond, rood valt te vermijden

Met dank aan een nieuw voedingslabel zullen consumenten in een oogopslag zien hoe (on)gezond een product is. De voedingsindustrie is sceptisch.

BRUSSEL I Water kleurt donkergroen, maar voor cola is het donkerrood. Ontbijtgranen vol vezels zijn ook groen, maar die met chocolade erin halen slechts een Escore: helemaal niet goed, dus. Binnenkort kunnen ook de Belgische consumenten in een oogopslag zien hoe (on)gezond producten in de winkelrekken precies zijn. Minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) heeft besloten om in België de zogeheten ‘nutriscore’ te introduceren, een systeem dat in Frankrijk al bestaat.

Voedingsmiddelen krijgen een score van 15 voor de meest gezonde tot +40 voor de minst gezonde producten, die dan wordt vertaald in een A tot Elabel. De score wordt berekend op basis van een algoritme dat rekening houdt met positieve en negatieve elementen: het gehalte aan suikers, verzadigde vetzuren, calorieën en zout heeft een negatieve invloed op de score, terwijl het gehalte aan fruit, groenten, vezels of eiwitten de score kan verbeteren. ‘Op die manier kan de consument eenvoudig informatie krijgen over de mate waarin een voedingsmiddel bijdraagt aan een evenwichtige voeding’, zegt De Block.

Het systeem blijft evenwel vrijwillig. Geen enkele voedselproducent of verdeler zal verplicht worden om het op zijn voedingswaren af te beelden. ‘Franse voorbeelden tonen dat zo’n verplichting niet nodig is om van het systeem een succes te maken’, zegt de woordvoerder van De Block. Bovendien laat de Europese verordening over voedingslabels verplichting niet toe.

Geen groot draagvlak

De nutriscore kan, in theorie, vanaf vandaag op nieuwe producten afgebeeld worden. Maar of dat ook zal gebeuren, is dus afhankelijk van de bereidheid van de voedingsindustrie. En vanuit die hoek klinken bedenkingen. ‘Wij zijn geen voorstander van dit systeem’, zegt woordvoerder Nicholas Courant. ‘Wij begrijpen de vraag naar duidelijke communicatie, maar systemen als deze houden geen rekening met de noden van elke individuele consument. De twintigjarige topsporter ziet dezelfde score als een zeventigjarige, terwijl zij elk toch heel andere voedingspatronen nodig hebben.’

Fevia ziet geen groot draagvlak bij voedingsbedrijven. Het ziet er dan ook niet naar uit dat zij massaal de nutriscore op hun producten zullen gaan afbeelden.

Minister De Block zegt dat haar keuze voor de nutriscore evidence based is: in Franse onderzoeken bleek het grotere impact te hebben op het koopgedrag van de consument dan andere systemen.