‘Minder rechten dan in de gevangenis’
Wat vindt u van de verhalen over Levanta?
‘Ik vind ze zeer schokkend. Hier wordt een grens overschreden. Een manifeste schending van artikel 3 van het mensenrechtenverdrag. Niemand mag onderworpen worden aan foltering, onmenselijke of vernederende praktijken. Niet in de gevangenis of politiecellen en niet in de psychiatrie. Deze vrouwen hebben zelfs minder rechten dan in de gevangenis.’
Hoezo?
‘Er is een wet die gedetineerden bescherming biedt inzake hun privacy. Die wet legt regels vast over bezoek, telefoneren en correspondentie – rechten die in Levanta geschonden worden. Ook de tvuitzending van VTMreporter Cathérine Moerkerke, die vrouwen op deze afdeling voor de camera bracht, schond hun recht op privacy. Personeelsleden vonden dit terecht onaanvaardbaar.’
De therapeutische aanpak in Levanta is wetenschappelijk onderbouwd, zegt men.
‘Literatuur over forensische psychiatrie leert dat agressie ook agressie uitlokt. Het behandelingsmodel in Zelzate is zeer repressief. De longstayafdeling voor mannen in Bierbeek, ook van de Broeders van Liefde, bewijst dat het anders kan, op een meer menselijke manier.’
Het zou om een bijzonder moeilijke doelgroep gaan.
‘Dat is geen excuus. Niet elke vrouw die daar verblijft, vormt een gevaar voor de maatschappij. Ik zeg niet dat het een gemakkelijk publiek is, maar de meeste vrouwen hebben al trauma’s opgelopen in hun kinderjaren, door misbruik en mishandelingen. Erkenning als slachtoffer kan therapeutisch meehelpen om hun gedrag te wijzigen.’ (vbr)