De Standaard

What’s in a name?

-

A l die tijd wist u het niet, en misschien was

dat beter zo gebleven. Mogelijk gaat deze persoonlij­ke bekentenis alleen maar verwarrend werken. Maar ik raap mijn moed bij elkaar en gooi het in de groep: officieel heet ik Geeraard.

Dat gedrocht van een naam heb ik zo lang mogelijk verborgen gehouden. Goed dat de digitale tijden aangebroke­n zijn, want toen er nog papieren loonstroke­n werden uitgedeeld, kwam er steevast gegniffel aan te pas. ‘Geeraard? Nee toch?’ Hatelijk was dat. Gelukkig stond er bij een collega Gustaaf op de enveloppe. Hij heette Marcel. Te absurd voor woorden, toch?

Toestanden dat die naam al opgeleverd heeft. Ben je eindelijk binnengesc­huifeld in het stemlokaal, roept de voorzitter met luide stem ‘Geeraard Sels’. Met de nadruk op de voornaam. Voor zulke gelegenhed­en heb ik altijd het snedige antwoord klaar dat dat mijn artiestenn­aam is, maar ik voel me er niet minder belachelij­k door.

En die keer op de luchthaven in Venetië. Onze krant had een ticket geboekt op de naam waarmee ze me kennen. Dat was buiten de deskdame gerekend, die dreigde dat ik niet aan boord kon. Ik had best willen blijven om een Spritz te drin

Een administra­tieve minkukel besliste dat ik niet kon heten zoals ik heette

ken, maar er moest nog een artikel geschreven worden. Soms is zo’n naam onwerkbaar.

Het ís niet eens mijn naam.

Mijn ouders hebben me Geert genoemd. Dat ging mijn jonge vader, dronken van geluk en misschien van nog iets anders, melden bij de burgerlijk­e stand. Waarop een administra­tieve minkukel ter plaatse verzon dat daar geen sprake van kon zijn en dat het Geeraard werd. Zo choquerend, dat iemand anders besliste hoe jij door het leven zou gaan. Toen ik vijftig werd, wou ik mezelf trakteren op een naamsveran­dering, om eindelijk te worden wie ik altijd al was. ‘Zeshonderd euro’, zei de loketbedie­nde. ‘Laat maar’, zei ik.

De overheid heeft beslist dat voornamen veranderen voortaan eenvoudige­r wordt. Maar de nieuwe naam mag niet verwarrend, hatelijk, absurd, belachelij­k, onwerkbaar of choquerend zijn. Dat is mijn toekomstig­e officiële voornaam volstrekt niet. De oude, daarentege­n ...

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium