‘Kinderen opsluiten is niet plezant, wel nodig’
Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (NVA) weert zich tegen het beeld dat hij kinderen opsluit en criminelen vrijlaat.
BRUSSEL I ‘Dit bewijst dat we echt wel rekening houden met de toestand van die kinderen.’ Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken trekt zich op aan de vrijlating van een tweede gezin uit de gesloten woonunit in Steenokkerzeel (zie inzet).
Voor hem toont het aan dat hij echt niet koste wat het kost gezinnen met kinderen 28 dagen achter slot en grendel wil zetten, een beslissing waarover hij gisteren aan de tand werd gevoeld in het parlement.
Francken vecht voor zijn reputatie na een ongelukkige reeks voorvallen. Een Servisch gezin met kinderen kreeg hij niet uitgewezen, ook al waren ze in afwachting van hun vertrek 28 dagen opgesloten in een woonunit in Steenokkerzeel.
En erger nog: 202 mensen zonder papieren werden vrijgelaten uit gesloten centra om plaats te maken voor transmigranten. Eerder moest Francken toegeven dat 32 van hen geen papieren maar wel een strafblad hebben. Nu voegt hij daaraan toe dat het veelal om feiten van diefstal en drugsbezit gaan.
‘Moordenaars of verkrachters zitten er niet bij’, verzekert de staatssecretaris. Dat belet niet dat twaalf of dertien van hen toch veroordeeld werden tot straffen die gecumuleerd meer dan drie jaar bedragen. ‘Er zijn inderdaad een paar zwaardere gevallen bij’, geeft hij toe.
Procedures
Bij de federale oppositiepartijen blijft toch de indruk hangen dat Francken een staatssecretaris is die kinderen opsluit en criminelen vrijlaat, een beeld dat hij kan missen als kiespijn in verkiezingstijden.
Francken wijst op zijn beurt de ngo’s en advocaten met de vinger die mensen zonder papieren ‘aanslepende procedures’ zouden opdringen, die hem hinderen in zijn uitwijzingsbeleid. Hij somde gisteren in de commissie Binnenlandse Zaken van de Kamer alle 31 procedures op die de advocaat van het Servische gezin in dertig dagen tijd had ingediend om de uitwijzing van zijn cliënten te verhinderen, met een bedenkelijke blik als afsluiter.
‘In wiens belang is dit eigenlijk? Wat wil men hiermee bereiken?, vraagt de staatssecretaris zich af. Francken is er zeker van dat hij de juridische strijd zal winnen, want ‘ze hebben geen been om op te staan. Ook het Grond wettelijk Hof heeft deze aanpak al goedgekeurd.’
En ook aan zijn aanpak, waarbij ook gezinnen met kinderen tijdelijk opgesloten kunnen worden, zij het in woonunits waar ze in gezinsverband kunnen verblijven en buiten kunnen spelen, twijfelt hij niet. ‘Kinderen opsluiten is niet plezant, maar het is wel nodig’, zegt hij.
Financiering
Maar daar is wel geld voor nodig. Francken wil een gesloten centrum waar tot 160 transmigranten die van de snelwegparkings worden geplukt, tijdelijk in ondergebracht kunnen worden. Voor de financiering heeft hij wel een akkoord van zijn coalitiepartners nodig. Die wachten de voorstellen van Francken af, maar laten nog niet in hun kaarten kijken.
Twaalf of dertien van de vrijgelaten sanspapiers werden eerder veroordeeld tot straffen langer dan drie jaar
Aan het begin van de regeerperiode beloofde Francken een nieuw migratiewetboek. Veel tijd is er niet over
Dat niet alles vanzelfsprekend is, bleek gisteren nog in de discussie over de procedureslagen. Francken wil die stoppen door de mogelijkheid in te voeren dat gezinnen met kinderen langer in een gesloten woonunit moeten blijven als ze procedures blijven inspannen. CD&V is daar niet voor te vinden, al steunt de partij Francken wel in de discussie over het opsluiten van illegale gezinnen met kinderen, zolang dat tot het minimum beperkt blijft.
Om het asiel en migratiebeleid effectiever en concreter te maken, zoals premier Charles Michel wil, moet Francken vooral de procedures uit het vreemdelingenrecht korter en duidelijker maken. Daarvoor beloofde hij aan het begin van de regeerperiode een nieuw migratiewetboek. Veel tijd is er niet over.
Blz. 38
opinie.