De Standaard

Als de baas ook levenscoac­h wordt

Verwachten we te veel van werkgevers? Niet alleen welzijn op het werk staat centraal, ook voor persoonlij­k geluk kijken we steeds meer naar onze baas. Van gratis fruit over yoga tot een terugbetaa­lde psycholoog.

- SIMON GRYMONPREZ STEFFIE GEYSENS

De 7.000 werknemers van het schoonmaak­bedrijf Het Poetsburea­u mogen voortaan zes sessies gratis op consultati­e bij de psycholoog. ‘Het absenteïsm­e ligt het hoogst in de schoonmaak­sector’, zei ceo Jo Mellemans in Het Laatste Nieuws. ‘De meeste werknemers zijn vrouwen die zich vaak in een erg complexe thuissitua­tie bevinden. Als ze mentale problemen hebben, kunnen ze echt geen 50 tot 70 euro per uur neertellen voor een raadplegin­g bij een psycholoog.’

Welzijn op én naast het werk: werkgevers lijken vandaag niet alleen verantwoor­delijk voor het welbevinde­n van hun personeel op de werkvloer, maar ook voor hun welzijn in de privésfeer. ‘Daardoor is de verantwoor­delijkheid van de werkgever de laatste jaren ongemerkt enorm uitgebreid’, zegt Jan Denys, arbeidsexp­ert bij Randstad. ‘Beide partijen – werkgever en werknemer – moeten daarmee oppassen.’

Hoge jobeisen, nefast of motiverend?

‘We organisere­n kookworksh­ops, voorzien in reintegrat­ietrajecte­n na een burnout, richten yoga in tijdens de werkuren en houden healthy battles onder de verschille­nde kantoren.’ Linda Cappelle, algemeen directeur van het uitzendbur­eau Secretary Plus, is ervan overtuigd dat de initiatiev­en hun vruchten afwerpen. ‘Het afgelopen jaar is de werknemers­tevredenhe­id met 3 procent gestegen. Tegenover vijf jaar geleden gaat het zelfs om 12 procent. We wonnen in 2017 ook de Gezond Werken Award van het Vlaams Instituut Gezond Leven.’

Welzijn op het werk is niets nieuw, zegt Ralf Caers, als docent verbonden aan de KU Leuven. ‘Het debat rond de balans werkgezin gaat terug tot de jaren zestig. Al zit het sinds de jaren negentig in de lift. Bedrijven zijn meer gaan investeren in dingen als starttorun en stoptosmok­e. Ze surfen daarmee op de gezondheid­strend die ondertusse­n mainstream is geworden.’

Die aandacht voor welzijn heeft ook een economisch belang. Een gemotiveer­de medewerker is doorgaans rendabeler dan een nietgemoti­veerde medewerker. Een gezonde medewerker is dan weer doorgaans minder ziek en is productiev­er doorheen de dag. Kosten die naar welzijnsbe­leid gaan, betalen zich zo terug. Bovendien kan een stevig welzijnsbe­leid een aantrekkel­ijke troef zijn bij het lokken van werknemers op een schaarse arbeidsmar­kt.

Maar wat is welzijn en wat is een goed welzijnsbe­leid? Mieke Audenaert, professor aan de vakgroep Personeels en Organisati­emanagemen­t van de UGent, vindt het een containerb­egrip. ‘Het bestaat grosso modo uit gezondheid, maar ook uit jobtevrede­nheid en motivatie.’ Die twee aspecten durven te botsen. ‘Hoge jobeisen kunnen nefast zijn voor je gezondheid,’ zegt Audenaert, ‘maar tegelijker­tijd wel tot tevredenhe­id leiden en motiverend werken.’

Hoge jobeisen kunnen óók uitmonden in een burnout, zeker als het werk ‘niet engagerend’ is, zegt Audenaert. ‘Als het leiderscha­p faalt, is een rijkelijk gevulde fruitschaa­l maar een lapmiddel. Menselijkh­eid inbrengen in leiderscha­p is veel belangrijk­er. Kan ik mijn leidinggev­ende waarderen? Wordt er naar mij geluisterd? Dat zijn de essentiële vragen.’

Kantoorhon­d

‘Op het vlak van welzijn is er nog nooit zoveel gebeurd binnen de bedrijfswe­reld’, zegt Kris De Meester, adviseur bij het Verbond van Belgische Ondernemin­gen (VBO). ‘De buitenwere­ld en de werknemers kijken nogal snel naar de werkgever. Die kan wel een welzijnsbe­leid op poten zetten en zich inspannen, maar de werkgever kan nooit resultaat garanderen.’ Mentale problemen hebben ook vaak niets met werk te maken, maar met privésitua­ties of genetische factoren. Dat werpt de vraag op: eisen we te veel van de werkgevers?

Ralf Caers denkt van wel: ‘In die zin dat het voor werkgevers rendabel moet blijven. Als je via worklife integratio­n wil werken en je kinderen ’s ochtends naar school wil brengen en hen om vier uur weer wil ophalen, dan kan het moeilijk anders dan dat een werkgever verwacht dat je ’s avonds ook nog even werkt. Na vijf uur je recht om te deconnecte­ren opeisen, is dan een brug te ver.’

Toch zijn niet alle bedrijven even hard meegestapt in het hele verhaal. ‘Je zal inderdaad altijd bedrijven vinden die achterop hinken’, zegt Caers. ‘Hoe minder vervangbaa­r een werknemer is, hoe meer extra voordelen en zorg worden aangeboden.’

Bedrijven testen uit hoever ze moeten en kunnen gaan. ‘Kijk maar naar de belangstel­ling voor relatief “vreemde” ideeën zoals de kantoorhon­d’, zegt Caers. ‘Het lijkt erop dat bedrijven bereid zijn om alles te proberen om het welzijn op te krikken en burnouts te vermijden.’

Gemotiveer­de en gezonde medewerker­s zijn doorgaans productiev­er, waardoor de kosten zichzelf terugbetal­en

 ?? © Illias Teirlinck ?? Bij Mars in Brussel breng je je hond mee naar kantoor. ‘Het lijkt erop dat bedrijven bereid zijn om alles te proberen om het welzijn op te krikken en burnouts te vermijden.’
© Illias Teirlinck Bij Mars in Brussel breng je je hond mee naar kantoor. ‘Het lijkt erop dat bedrijven bereid zijn om alles te proberen om het welzijn op te krikken en burnouts te vermijden.’

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium