Eddy Merckx over fenomeen Remco Evenepoel
‘Hij wordt misschien nog beter dan ik’
Met een arm het enthousiaste en tegelijk gemoedelijke publiek nog wat ophitsend nam Remco Evenepoel gisteren op twee kilometer van de finish de bocht aan het kerkje van Hötting. De laatste hellende meters van het WK voor junioren zaten erop. In een normale wedstrijd vormde deze strook de ultieme kans om een laatste tegenstander de genadeslag toe te dienen. Maar de VlaamsBrabander had er op dat punt al lang voor gezorgd dat de regenboogstrijd bij de junioren 2018 een plaats in de geschiedenisboeken zou opeisen.
Op twintig kilometer voor de finish was de tot dan hardnekkig aanklampende Duitser Mayrhofer als laatste voor de bijl gegaan. Wat volgde, was een weergaloze solo zoals Evenepoel ze nu al heel het seizoen uit zijn benen schudt. Zou een renner al ooit zoveel tijd hebben gekregen om nog voor de finish zijn wereldtitel te savoureren?
Doemscenario
Remco Evenepoel was vorig jaar nog maar enkele maanden renner toen de media hem al paginagroot opvoerden. Hij was zeventien en had nog nooit tegen de internationale wereldtop gekoerst. Toch werd hij al een potentiële Tourwinnaar en zelfs de nieuwe Eddy Merckx genoemd,
not done voor wielerhistorici. Bondscoach Carlo Bomans nam hem mee naar het WK in Bergen als kopman van de juniorenploeg. Evenepoel stond niet in de uitslag, hij had de wedstrijd moeten verlaten na enkele valpartijen. Koren op de molen van de criticasters die beweerden dat hij door zijn vele solo’s niet de stuurvaardigheid heeft om in een peloton te rijden.
Het doemscenario van Bergen dreigde zich gisteren te herhalen, toen zich op zeventig kilometer van de finish een massale valpartij voltrok. Evenepoel stond te voet. Twee minuten duurde het voor zijn mechanische pech verholpen was en hij aan een schijnbaar uitzichtloze achtervolging kon beginnen. Geen twee uur later stak hij aan de finish zijn fiets hoog in de lucht. ‘Ik wilde het seizoen eindigen zoals ik het begonnen was in Kuurne.’
Nooit eerder is een junior erin geslaagd om op één wereldkampioenschap zowel op de weg als tegen de klok te winnen. De Tsjech Roman Kreuziger kwam in 2004 nog het dichtst in de buurt met goud in de wegrit en zilver in de tijdrit. Michal Kwiatkowski is de enige andere die de twee titels combineerde, zij het gespreid over zijn twee juniorenseizoenen.
Nieuw begin
In de bocht aan het kerkje van Hötting sloeg de Nederlander Thomas Dekker gisteren met bewondering Evenepoels prestatie gade. Ook Dekker werd in eigen land ooit een toekomstig Tourwinnaar genoemd, maar onder de druk van de hoge verwachtingen ontspoorde hij bij de profs. ‘Ik hoop dat het goed komt met deze jongen’, zei hij gisteren goedbedoeld. ‘Want nu begint het pas voor hem.’
Evenepoel heeft het zich voor het vervolg van zijn carrière niet gemakkelijk gemaakt. Aanvankelijk plande hij volgend jaar belofte te worden bij het Amerikaanse Hagens Berman – Axeon. Het procontinentale team van Axel Merckx heeft een uitstekende reputatie in het gestaag opleiden van jong talent. Maar door een niet te weigeren bod van Team Sky – naar verluidt 250.000 euro om in te stappen en nog eens 150.000 euro op jaarbasis – zag Quick Step Floors zich verplicht een versnelling hoger te schakelen en rijdt Evenepoel vanaf volgend jaar al in de WorldTour. Bondscoach Kevin De Weert suggereerde al om hem een gemengd programma aan te bieden, met ook enkele wedstrijden voor min23jarigen met de
Zou een renner al ooit zoveel tijd hebben gekregen om nog voor de finish zijn wereldtitel te savoureren?