Wie arm is, komt ons land niet in
BRUSSEL I De Servische Ljiljana Mohari vloog op 16 september met haar negen maanden oude baby naar Zaventem voor een bezoek van twee weken aan haar broer, die in Nederland woont. Daar is ze nooit geraakt. De Dienst Vreemdelingenzaken hield haar tegen op Zaventem, omdat ze ‘maar 300 euro’ bij zich had. Om ons land binnen te mogen, had ze voor zichzelf alleen al minstens 675 euro op zak moeten hebben, oftewel 45 euro voor elke dag van haar reis. 1.
Hoezo, 45 euro per dag?
Visum of niet, elke nietEUburger die ons land bezoekt, moet aantonen dat hij voldoende bestaans middelen heeft. Dat staat in de binnenkomstvoorwaarden van de vreem delingenwet. ‘Voldoende’ betekent in België 45 euro per reisdag per persoon voor wie bij familie of vrienden verblijft. Wie op hotel gaat, moet 90 euro voor elke dag kunnen voorleggen. Dus een vader en moeder uit pakweg Jordanië die met hun drie kinderen twee weken bij een oom in de Ardennen komen logeren, moeten 3.150 euro op zak hebben. Zonder die oom 6.300 euro.
Dat hoeft niet noodzakelijk cash. Een geldige kredietkaart volstaat, tenminste als je – bijvoorbeeld met een rekeningafschrift – kunt bewijzen dat er genoeg geld op je rekening staat. Nog een optie: je vindt iemand die er zich officieel toe verbindt je gedurende je verblijf ten laste te nemen. Dat moet je vóór vertrek doen. Eenmaal aan onze grens is het te laat.
Ook wie bijvoorbeeld uit Amerika, Canada of andere ‘rijke’ landen komt, moet dit kunnen voorleggen. Al kan natuurlijk niet iedereen even uitgebreid gecontroleerd worden. Voor mensen uit IJsland, Noorwegen, Liechtenstein of EUlanden geldt de regel niet.
2.
Waarom (zoveel)?
‘De bedoeling is louter om ons ervan te verzekeren dat de vreemdeling niet ten laste zal vallen van de Belgische Staat’, zegt Geert De Vulder van de Dienst Vreemdelingenzaken. ‘Wie hier binnenkomt, moet kunnen voorzien in zijn eigen behoeftes. We vragen ook een bewijs dat hij of zij een medische verzekering heeft.’
De bedragen moeten de verblijfskosten en de terugreis dekken. Maar voor wie kan slapen en eten bij een familielid is 45 euro per dag toch wat veel? ‘We nemen een veiligheidsmarge. We hebben nooit honderd procent garantie dat iemand echt bij dat familielid terechtkan. Er wordt heel wat gesjoemeld bij visaaanvragen.’
3.
Was die opsluiting echt nodig? ‘Dat mevrouw Mohari in een transitcentrum is opgesloten, is niet uitzonderlijk’, zegt De Vulder. ‘Het is de standaardprocedure.’
Dus ook Amerikanen komen hiervoor in het gesloten centrum van Steenokkerzeel terecht? ‘Jazeker, dat is al meermaals gebeurd. Ik herinner me verschillende Amerikanen die dachten dat hun rijbewijs volstond als identiteitsbewijs. Mis. Wie ons land niet binnenmag, wordt teruggestuurd. Maar er is zelden meteen een vlucht terug. Bovendien duurt het nog eens vijf tot tien dagen om in beroep te gaan tegen de beslissing. In die tussentijd wacht het transitcentrum.’
Vorig jaar waren er 2.193 ‘terugwijzingen’ van personen die geweigerd zijn aan de Belgische grens.
‘We hebben nooit
honderd procent garantie dat iemand echt bij zijn familie terechtkan. Er wordt heel wat gesjoemeld bij visaaanvragen’ GEERT DE VULDER
Dienst Vreemdelingenzaken