Huurder of passant
DE SCHEURLIJST NOËL SLANGEN
Hoe zou het met de onderbroeken van Kris Peeters zijn? Van Siegfried Bracke leerden we dat hij, bij zijn verhuis naar Gent, door het stadsbestuur ‘gesard’ werd. Ze stuurden een wijkagent die moest nagaan of hij wel degelijk in de Fiere Stede woonde. Het doorslaggevende bewijs was daarbij of zijn onderbroeken daar lagen. Als bewijs van woonst lijkt me dat nu ook niet de beste methode, want via de scheve schaats komt politiek ondergoed al eens op vreemde plekken terecht.
Nu is CD&Vlijsttrekker Kris Peeters het mikpunt. Alle campagnes tegen pesten op het werk ten spijt, heeft Bart De Wever zich voorgenomen om Peeters het bloed van onder de nagels te pulken, met allusies of de man uit Puurs nu wel echt in Antwerpen woont. ‘Huurder’ of ‘passant’ noemt hij hem. Zelfs het woord ‘transmigrant’ dook even op, maar dat kwam door een onhandige uitspraak van Peeters zelf.
Is dit in de context van een stad als Antwerpen geen kinderachtige discussie? Waarom moet je ergens wonen om er kandidaat te kunnen zijn? Het zou moeten volstaan dat de kandidaat er gaat wonen wanneer hij verkozen is. In het versnipperde Vlaanderen is de kans groot dat iemand een woning nét over de gemeentegrens vond. Anneleen Van Bossuyt, NVA lijsttrekker voor Gent, woonde 50 meter over de grens van Gent met Melle. Ze moest verhuizen. Mensen kunnen om professionele redenen ergens wonen, terwijl hun familie en sociale contacten zich in een andere gemeente afspelen. Hoeveel gezinnen leven feitelijk in een grotere stad, terwijl ze kilometers verderop in een slaapgemeente wonen? In een kleine regio als Vlaanderen is dat eigenlijk een rare regel. Waarom moeten kandidaten eigenlijk niet geboren zijn in de gemeente die ze willen besturen? Dan zouden alle lijsttrekkers van Antwerpen mogen opkrassen: De Wever, Beels, Van Biesen, De Backer, Dewinter. Alleen Mertens, maar die vindt Cuba en NoordKorea ook prima plekken om te wonen. liever geen bedrijf in Polen of Wallonië.