Wanneer is een mens compleet?
Vier verdwaalde zielen op een ritueel bootcamp: bij Abattoir Fermé ontaardt dat in nog meer ellende.
Liters ayahuasca, transcenderen, aura’s aaien: het reinigingsritueel uit Gonzo is alleen voor zweefteven, niet voor sceptici. De ses sie van gids Amy houdt het midden tussen een yogales en een duiveluitdrijving. Maar of ze effect heeft, is twijfelachtig. Het enige wat we zeker weten, is dat dit ritueel – uiteraard, het blijft Abattoir Fermé – totaal zal ontsporen.
Als goeroe Amy werkt actrice Tine Van den Wyngaert opnieuw behoorlijk op de lachspieren. Maar achter alle lolligheid die ze uithaalt, schuilt tristesse. Haar volgelingen zijn gehavende zielen met gefrustreerde relaties, drugsverslavingen en gefnuik te ambities. Vier menskes met een gapend gat, op zoek naar zingeving en rust in tijden van information overload. ‘Wanneer is ne mens compleet?’, gooit Amy retorisch in de groep. Gauw wordt duidelijk dat ze zelf ook maar wat aanmoddert en wel wat therapie kan gebruiken.
Regisseur Stef Lernous propageert al jaren dat Abattoir Fermé, ondanks al de groteske theatrale uitspattingen, in se documentair theater maakt. Dat klopt: in de uitvergrotingen van alle menselijke kleine kantjes zou Gonzo ook ‘Het leven zoals het is: de zelfhulpgroep’ kunnen heten. Lernous steekt de draak met kwakzalvers en sympathiseert tegelijk met de schrijnende verhalen van hen die niet de levens leiden waar ze van dromen.
Het gonst in dit stuk van referenties aan eerdere Abattoirproducties en je herkent archetypische trekjes die de acteurs eerder toepasten. Dat is het prettige aan meegroeien met dit Mechelse collectief, dat bijna twintig jaar bestaat: je interpreteert dit stuk in het licht van hun imposante oeuvre. Dan valt de conclusie dat Gonzo een oerdegelijke maar geen grootse voorstelling is. Daarvoor is ze net te voorspelbaar en mist ze weerhaakjes. Maar amusant is het wel twee uur lang.
In de uitvergrotingen van alle menselijke kleine kantjes zou ‘Gonzo’ ook ‘Het leven zoals het is: de zelfhulpgroep’ kunnen heten