Hoe het ‘Tiger-effect’ de golfsport moet redden
Tijdens de Ryder Cup in Frankrijk zijn dit weekend alle ogen gericht op Tiger Woods (42), die na zijn sensationele comeback in Atlanta sponsors en organisatoren doet dromen van vervlogen tijden. Want in de bakermat van het spelletje zit de golfsport al jaren in crisis. Vooral de jongere generatie, de zogeheten millennials, haken massaal af.
BRUSSEL I Volgepakte tribunes, gezangen en aanmoedigend geschreeuw. In Frankrijk gaat dit weekend voor de 39ste keer de Ryder Cup van start, de tweejaarlijkse met historie overladen confrontatie tussen de topgolfers uit de VS en Europa. Zonder de Belgen Nicolas Colsaerts of Thomas Pieters, maar met één deelnemer die alle golfharten sneller doet slaan.
‘Make Tiger Woods great again.’ Dat was tijdens de vorige editie het opvallende opschrift op de Tshirts van de Amerikaanse Ryder Cupspelers. Geen levende ziel die toen dacht dat hun wens twee jaar later al uit zou komen. De 42jarige Amerikaanse golflegende maakt na twee gemiste edities niet alleen deel uit van het team van de VS, hij weet ook eindelijk weer wat winnen is. Waardoor Woods dit weekend wellicht alle aandacht naar zich zal toetrekken.
Vijf jaar na zijn laatste toernooizege in 2013 of welgeteld 1.876 dagen bezorgde Tiger Woods vorig weekend fans over de hele wereld kippenvel door in Atlanta de Tour Championship op zijn naam te schrijven. Waardoor hij zijn totaal op 80 PGAtitels bracht. Goed voor een comeback die wereldwijd tot de verbeelding spreekt. Want eind vorig jaar – toen Woods nog 656ste op de wereldranglijst stond – waren er weinigen die er toen geld durfden op inzetten dat hij ooit nog aan de top zou terugkeren.
Politiefoto’s
Daarvoor hadden te veel fans wellicht nog de confronterende politiefoto’s van zes maanden eerder op hun netvlies gegrift. In mei vorig jaar werd een verdwaasde Woods in zijn woonplaats in Florida gearresteerd omdat hij met vijf verschillende soorten drugs in zijn lichaam achter het stuur was gekropen. Hij had moeite met lopen en kon zijn ogen amper openhouden. Toen bleek dat zijn vreemd rijgedrag veroorzaakt was door een combinatie van marihuana en een rist medicijnen die hij nam voor zijn rug problemen, werd hij snel weer vrijgelaten.
Het was het dieptepunt in de lange carrière van Woods, die op dat moment geen schim meer was van de piepjonge, gracieuze zwarte topatleet, die zijn sport eind jaren negentig voorgoed veranderde. Niet alleen qua uitstraling en bereik – Woods was de eerste zwarte atleet die de top haalde in een volledig door blanken gedomineerde elitesport – maar ook fysiek. Door zijn intense trainingsarbeid, zijn fluwelen techniek en zijn lange krachtige slagen maakte Woods de golfsport zo atletisch dat sommige golfbanen ‘Tigerproof’ moesten gemaakt worden (langer en breder, red). De sport verjongde ook, werd diverser en werd daardoor ook publicitair aantrekkelijk voor een breed publiek. Waardoor Woods in 2009 de eerste atleet ooit werd die de mythische barrière van 1 miljard dollar inkomsten per jaar doorbrak.
Niets leek Tiger te kunnen stoppen. Tot veelvuldig overspel datzelfde jaar leidde tot een fel gemediatiseerde breuk met zijn vrouw en een diepe crisis met vergaande sportieve gevolgen. De man die ooit meer dan 680 weken de golfwereldranglijst aanvoerde en liefst 14 majortoernooien won – amper vier minder dan recordhouder Jack Nicklaus – zakte spectaculair weg naar de 3000ste plaats op de wereldranglijst.
Niet alleen mentaal ging Woods daarbij door een diep dal. Telkens hij wou terugkomen, stonden vooral fysieke problemen in de weg. Zijn overbelaste lichaam onderging liefst vier rug en twee knieoperaties, waardoor hij niet echt meer leek te kunnen optornen tegen het powergolf van de jongere generatie.
Zijn verbazingwekkende terugkeer aan de top als Lazarus uit de doden verbaasde vorig weekend dan ook in de eerste plaats hemzelf. ‘Er was een periode dat ik zelfs niet wist of ik nog zou kunnen zitten, staan of wandelen zonder de constante pijn die ik voelde’, verklaarde Woods vorige week geëmotioneerd na zijn overwinning in Atlanta. Of hij wist dat het internet explodeerde na zijn overwinning? ‘Toen ik hier voor het eerst speelde, bestond er nog geen internet’, grijnsde Woods bescheiden.
Ten onrechte.
De wederopstanding van
Woods is niet alleen een triomf op hemzelf.
Het is ook een zegen voor de golfsport.
Want geen golfer is belangrijker voor de kijk cijfers dan Tiger. Naar de slotronde in Atlanta keken volgens de Amerikaanse tvzender NBA liefst drie keer meer mensen dan het jaar voordien. Een absoluut record en het hoogste aantal ooit voor een golftoernooi dat geen deel uitmaakt van de majors.
Dat is geen toeval. Volgens peilingen van het sportmarketingbureau Nielsen zijn in de VS enkel Michael Jordan en Muhammed Ali nog bekender. In de golfsport komt niemand qua marktwaarde ook maar in de buurt. Zeker nu hij weer meedoet voor de overwinning.
De verwachting van grote Amerikaanse tvzenders als NBC en CBS is dat dit ‘Tigereffect’ zich ook zal doorzetten in de kijkcijfers voor de Rydercup in Le Golfe Nationale in Parijs, waar de titelverdedigers uit de VS voor het eerst sinds 1993 hopen een zege op Europese bodem te boeken.
Millennials haken af
Maar of dat voor de Amerikaanse golfsport zelf een heropstanding kan inleiden, is minder zeker. Volgens Jim Koppenhaver, stichter van golfconsultant Pellucid Corp, profiteren vooral de tvstations, de sponsoren en de toernooiorganisatoren van de immense populariteit van Tiger Woods. De golfsport zelf staat in de VS al jaren zwaar onder druk. En dat vooral vanwege de tanende interesse van de millennials, die de golfsport te duur, te tijdsintensief, te moeilijk en daardoor simpelweg niet ‘cool’ genoeg vinden. De cijfers spreken boekdelen. In de VS waren er in 2003 nog 30,6 miljoen golfers actief. Twee jaar geleden, in 2016, was dat aantal spectaculair teruggelopen tot 23,8 miljoen. In datzelfde jaar sloten liefst 230 golfbanen hun deuren. Topsponsors als Nike en Pepsico haakten af. En in GrootBrittannië, die andere bakermat van de golfsport, hingen in die periode eveneens ruim een kwart van de aangesloten spelers hun golfkarretje aan de haak (een daling van 4 naar 2,8 miljoen spelers, red).
Pogingen om de Amerikaanse jeugd met laagdrempelige marketingevenementen (inclusief golfbanen waarrond grote tvschermen staan en waarlangs gefrituurde kip, sangria en margarita’s worden verkocht), kortere en kleinere golfbanen en zelfs grotere putholes naar de traditiesport te lokken, hebben voorlopig (te) weinig succes. Net als de pogingen om veel meer vrouwen aan het golfen te krijgen.
‘Tiger en de jongere golfsterren kunnen de paarden wel naar het water leiden, ze kunnen ze niet dwingen te drinken’, bevestigt Joe Belch van het marketingdepartement van de San Diego State University aan het persagentschap Bloomberg. ‘De golfindustrie moet beseffen dat Tiger alleen geen wonderen kan verrichten. Ze zullen aan de basis, in de golfclubs en op de greens, hard moeten blijven werken om jongeren terug aan het golfen te krijgen.’
Tiger Woods©
‘Tiger Woods alleen kan geen wonderen verrichten. Ze zullen aan de basis hard moeten blijven werken om jongeren terug aan het golfen te krijgen’