De Standaard

Hoe het ‘Tiger-effect’ de golfsport moet redden

- NICO TANGHE

Tijdens de Ryder Cup in Frankrijk zijn dit weekend alle ogen gericht op Tiger Woods (42), die na zijn sensatione­le comeback in Atlanta sponsors en organisato­ren doet dromen van vervlogen tijden. Want in de bakermat van het spelletje zit de golfsport al jaren in crisis. Vooral de jongere generatie, de zogeheten millennial­s, haken massaal af.

BRUSSEL I Volgepakte tribunes, gezangen en aanmoedige­nd geschreeuw. In Frankrijk gaat dit weekend voor de 39ste keer de Ryder Cup van start, de tweejaarli­jkse met historie overladen confrontat­ie tussen de topgolfers uit de VS en Europa. Zonder de Belgen Nicolas Colsaerts of Thomas Pieters, maar met één deelnemer die alle golfharten sneller doet slaan.

‘Make Tiger Woods great again.’ Dat was tijdens de vorige editie het opvallende opschrift op de Tshirts van de Amerikaans­e Ryder Cupspelers. Geen levende ziel die toen dacht dat hun wens twee jaar later al uit zou komen. De 42jarige Amerikaans­e golflegend­e maakt na twee gemiste edities niet alleen deel uit van het team van de VS, hij weet ook eindelijk weer wat winnen is. Waardoor Woods dit weekend wellicht alle aandacht naar zich zal toetrekken.

Vijf jaar na zijn laatste toernooize­ge in 2013 of welgeteld 1.876 dagen bezorgde Tiger Woods vorig weekend fans over de hele wereld kippenvel door in Atlanta de Tour Championsh­ip op zijn naam te schrijven. Waardoor hij zijn totaal op 80 PGAtitels bracht. Goed voor een comeback die wereldwijd tot de verbeeldin­g spreekt. Want eind vorig jaar – toen Woods nog 656ste op de wereldrang­lijst stond – waren er weinigen die er toen geld durfden op inzetten dat hij ooit nog aan de top zou terugkeren.

Politiefot­o’s

Daarvoor hadden te veel fans wellicht nog de confronter­ende politiefot­o’s van zes maanden eerder op hun netvlies gegrift. In mei vorig jaar werd een verdwaasde Woods in zijn woonplaats in Florida gearrestee­rd omdat hij met vijf verschille­nde soorten drugs in zijn lichaam achter het stuur was gekropen. Hij had moeite met lopen en kon zijn ogen amper openhouden. Toen bleek dat zijn vreemd rijgedrag veroorzaak­t was door een combinatie van marihuana en een rist medicijnen die hij nam voor zijn rug problemen, werd hij snel weer vrijgelate­n.

Het was het dieptepunt in de lange carrière van Woods, die op dat moment geen schim meer was van de piepjonge, gracieuze zwarte topatleet, die zijn sport eind jaren negentig voorgoed veranderde. Niet alleen qua uitstralin­g en bereik – Woods was de eerste zwarte atleet die de top haalde in een volledig door blanken gedomineer­de elitesport – maar ook fysiek. Door zijn intense trainingsa­rbeid, zijn fluwelen techniek en zijn lange krachtige slagen maakte Woods de golfsport zo atletisch dat sommige golfbanen ‘Tigerproof’ moesten gemaakt worden (langer en breder, red). De sport verjongde ook, werd diverser en werd daardoor ook publicitai­r aantrekkel­ijk voor een breed publiek. Waardoor Woods in 2009 de eerste atleet ooit werd die de mythische barrière van 1 miljard dollar inkomsten per jaar doorbrak.

Niets leek Tiger te kunnen stoppen. Tot veelvuldig overspel datzelfde jaar leidde tot een fel gemediatis­eerde breuk met zijn vrouw en een diepe crisis met vergaande sportieve gevolgen. De man die ooit meer dan 680 weken de golfwereld­ranglijst aanvoerde en liefst 14 majortoern­ooien won – amper vier minder dan recordhoud­er Jack Nicklaus – zakte spectacula­ir weg naar de 3000ste plaats op de wereldrang­lijst.

Niet alleen mentaal ging Woods daarbij door een diep dal. Telkens hij wou terugkomen, stonden vooral fysieke problemen in de weg. Zijn overbelast­e lichaam onderging liefst vier rug en twee knieoperat­ies, waardoor hij niet echt meer leek te kunnen optornen tegen het powergolf van de jongere generatie.

Zijn verbazingw­ekkende terugkeer aan de top als Lazarus uit de doden verbaasde vorig weekend dan ook in de eerste plaats hemzelf. ‘Er was een periode dat ik zelfs niet wist of ik nog zou kunnen zitten, staan of wandelen zonder de constante pijn die ik voelde’, verklaarde Woods vorige week geëmotione­erd na zijn overwinnin­g in Atlanta. Of hij wist dat het internet explodeerd­e na zijn overwinnin­g? ‘Toen ik hier voor het eerst speelde, bestond er nog geen internet’, grijnsde Woods bescheiden.

Ten onrechte.

De wederopsta­nding van

Woods is niet alleen een triomf op hemzelf.

Het is ook een zegen voor de golfsport.

Want geen golfer is belangrijk­er voor de kijk cijfers dan Tiger. Naar de slotronde in Atlanta keken volgens de Amerikaans­e tvzender NBA liefst drie keer meer mensen dan het jaar voordien. Een absoluut record en het hoogste aantal ooit voor een golftoerno­oi dat geen deel uitmaakt van de majors.

Dat is geen toeval. Volgens peilingen van het sportmarke­tingbureau Nielsen zijn in de VS enkel Michael Jordan en Muhammed Ali nog bekender. In de golfsport komt niemand qua marktwaard­e ook maar in de buurt. Zeker nu hij weer meedoet voor de overwinnin­g.

De verwachtin­g van grote Amerikaans­e tvzenders als NBC en CBS is dat dit ‘Tigereffec­t’ zich ook zal doorzetten in de kijkcijfer­s voor de Rydercup in Le Golfe Nationale in Parijs, waar de titelverde­digers uit de VS voor het eerst sinds 1993 hopen een zege op Europese bodem te boeken.

Millennial­s haken af

Maar of dat voor de Amerikaans­e golfsport zelf een heropstand­ing kan inleiden, is minder zeker. Volgens Jim Koppenhave­r, stichter van golfconsul­tant Pellucid Corp, profiteren vooral de tvstations, de sponsoren en de toernooior­ganisatore­n van de immense popularite­it van Tiger Woods. De golfsport zelf staat in de VS al jaren zwaar onder druk. En dat vooral vanwege de tanende interesse van de millennial­s, die de golfsport te duur, te tijdsinten­sief, te moeilijk en daardoor simpelweg niet ‘cool’ genoeg vinden. De cijfers spreken boekdelen. In de VS waren er in 2003 nog 30,6 miljoen golfers actief. Twee jaar geleden, in 2016, was dat aantal spectacula­ir teruggelop­en tot 23,8 miljoen. In datzelfde jaar sloten liefst 230 golfbanen hun deuren. Topsponsor­s als Nike en Pepsico haakten af. En in GrootBritt­annië, die andere bakermat van de golfsport, hingen in die periode eveneens ruim een kwart van de aangeslote­n spelers hun golfkarret­je aan de haak (een daling van 4 naar 2,8 miljoen spelers, red).

Pogingen om de Amerikaans­e jeugd met laagdrempe­lige marketinge­venementen (inclusief golfbanen waarrond grote tvschermen staan en waarlangs gefrituurd­e kip, sangria en margarita’s worden verkocht), kortere en kleinere golfbanen en zelfs grotere putholes naar de traditiesp­ort te lokken, hebben voorlopig (te) weinig succes. Net als de pogingen om veel meer vrouwen aan het golfen te krijgen.

‘Tiger en de jongere golfsterre­n kunnen de paarden wel naar het water leiden, ze kunnen ze niet dwingen te drinken’, bevestigt Joe Belch van het marketingd­epartement van de San Diego State University aan het persagents­chap Bloomberg. ‘De golfindust­rie moet beseffen dat Tiger alleen geen wonderen kan verrichten. Ze zullen aan de basis, in de golfclubs en op de greens, hard moeten blijven werken om jongeren terug aan het golfen te krijgen.’

Tiger Woods©

‘Tiger Woods alleen kan geen wonderen verrichten. Ze zullen aan de basis hard moeten blijven werken om jongeren terug aan het golfen te krijgen’

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium