De regering moet ons nog meer ontmoedigen om nieuwe dieselauto’s aan te kopen. Dat is volgens op korte termijn de beste oplossing voor Antwerpen.

STEF PROOST

‘Zonder verbod op nieuwe diesels geeft een lageemissiezone een vals gevoel van vooruitgang.’ ren na hun vrijlating alweer achter de tralies zit. Ter vergelijking: bij een enkelband, een werkstraf of een boete is dat maar een kwart.

Toch blijven we mensen opsluiten. En schreeuwen we om langere, hardere straffen. Alternatieve straffen vinden we te soft. Daar is maar één reden voor: wraak! We willen dat misdadigers boe ten. Dat ze rotten in de hel (die een cel heet). We vergeten gemakshalve dat ze ooit weer zullen vrijkomen.

Mijn buren blijken wel vaker crimine len. Enkele jaren geleden woonde ik naast een man met een enkelband. Dat deed me wat. Plots voelde ik me onveili ger. Als ik rationeel nadacht, besefte ik dat me weinig kon overkomen. Die jon gen werd via zijn band constant in de gaten gehouden. Net als in de gevangenis.

Bovendien is de overkapping een project dat gepland is om 50 jaar of langer mee te gaan. We moeten nagaan welke uitstoot en welk type verkeer zullen worden overkapt. In 2030 of 2040 zullen dat misschien grotendeels elektrische auto’s of nog zuiverdere benzineauto’s zijn, die veel minder vervuiling en minder lawaai zullen meebrengen. De overkapping zal eerder andere problemen dan luchtverontreiniging oplossen.

Trein, tram, bus

Is openbaar vervoer de oplossing voor de luchtkwaliteit? Ook hier is nuance op haar plaats. Elektrische bussen (en trams en treinen) stoten inderdaad amper schadelijke stoffen uit, maar ze blijven erg duur. Ondanks lage prijzen en goede kwaliteit, en dus hoge kosten voor de gemeenschap, slagen we er niet in om veel automobilisten te verleiden naar het openbaar vervoer.

Wat we nodig hebben, is een ommekeer in ons prijsbeleid: autoverkeer in de spits moet duurder worden met slim rekeningrijden. Dat is de enige manier om de beperkte wegcapaciteit efficiënt in te zetten en de files op te lossen. Daarbij hoort ook een herziening van de prijzen van het Alleen was zijn appartement zijn cel.

Combineer die alternatieve straffen met een doorgedreven begeleiding en behandeling. Dat hoeft zelfs niets te kosten. Je kan er het geld voor gebruiken dat je uitspaart door zware jongens niet meer ‘op hotel’ te sturen. Vooral voor jonge cri minelen is begeleiding zinvoller dan (louter) opsluiting. Wetenschappers zijn het er al lang over eens dat de hersenont wikkeling niet stopt als je achttien wordt. Die gaat door tot vijfentwintig. De impulsiviteit, drang om te experimente ren en beïnvloedbaarheid van je tienerja ren verdwijnen niet plots na je achttien de verjaardag. Zet zo’n jongen in de ge vangenis, tussen zware criminelen, en je krijgt een gevaarlijke cocktail.

Maar die kneedbaarheid van het jonge brein biedt ook kansen. Jongeren zijn openbaar vervoer. Elektrisch openbaar vervoer is proper, maar brengt hoge kosten mee in de spits, omdat de capaciteit (aantal voertuigen en aantal chauffeurs) wordt bepaald door de behoefte in de spits. Veel ritten zijn de facto gratis voor de abonnementhouders, maar dat zijn ze niet voor de gemeenschap.

We moeten overstappen naar ‘slimmere’ bus en tramtickets die je een krediet geven dat je kan besteden aan enkele dure spitsritten of aan veel goedkopere ritten in de dalperiode. Dat is de beste methode om de bestaande capaciteit zo goed mogelijk in te zetten en de bevolking aan te zetten om de fiets te gaan gebruiken. Dat is nog steeds het goedkoopste en gezondste alternatief voor korte verplaatsingen. Laten we het ook niet te moeilijk maken. vatbaarder voor behandeling en begeleiding. Ze kunnen het roer nog omgooien.

Als het gaat om psychische problemen, is de ‘vermaatschappelijking van de zorg’ het modewoord. Bouw de bedden af en biedt begeleiding aan huis en bij de psychotherapeut. Het heeft geen zin om van je verslaving of angsten af te komen in een beschermde omgeving. Het gaat erom dat dat thuis ook lukt. Het wordt tijd om dat door te trekken naar de begeleiding van criminelen. Bouw het aantal cellen af en zet in op een strakke begeleiding aan huis, gecombineerd met taakstraffen of een enkelband. En verwijder alleen die individuen uit de samenleving die een acuut gevaar vormen.

Dat zal de samenleving veiliger maken. Tenzij wij met z’n allen zelf wraak gaan nemen, natuurlijk.