EN DE WINNAAR IS… DE FIETSER
Wie de lokale verkiezingen over tien dagen wint, staat al vast: de fietser. In alle verkiezingsprogramma’s, debatten en stemtests, in alle folders, flyers, tweets en Facebookberichten, doen zowat alle partijen in zowat alle Vlaamse gemeenten verregaande beloftes over de fiets, over fietspaden en fietsroutes, fietsdelen, comfort en veiligheid voor de fietser, enzovoort. Als een deel daarvan wordt waargemaakt, is Vlaanderen in één klap het nieuwe Denemarken, het koninkrijk van de fiets. Hoera.
Toch is er ook scepticisme. Wie gelooft die mensen nog? Die zinsnede duikt vaak op als politici hun verkiezingsprogramma’s presenteren. Er zijn inderdaad redenen om twijfel te uiten over de kans verkiezingsbeloften te realiseren.
Maar in dit geval ligt dit anders. De be loftes over de fiets zijn zo sterk en zo algemeen dat wie straks ook de nieuwe bestuurders zijn, ze niet anders kunnen dan minstens een deel van wat beloofd is, waar te maken.
In elke gemeente staan trouwens actiegroepen klaar om op die nagel te kloppen en te blijven kloppen. De legitimiteit van die groepen is zeer groot: zij verdedigen in de eerste plaats kinderen die zich met de fiets verplaatsen. Bovendien hebben de partijen die na 14 oktober in de oppositie belanden, soortgelijke beloftes gedaan. Zij zullen de regerende partijen niet met rust laten over dit punt.
Is er zekerheid dat alles wat zal gebeuren, meteen perfect zal zijn? Nee. Eén regeertermijn is trouwens onvoldoende om een fietscultuur en een fietspadennetwerk zoals in Nederland of Denemarken uit te bouwen. Bovendien gaat het niet alleen over de fiets op zich, maar over een totale switch in de wijze waarop we ons verplaatsen en in de wijze waarop we de diverse functies zoals wonen, leren en werken ruimtelijk situeren.
Wat in de verkiezingsprogramma’s staat over de fiets, is vaak nog amateuristisch en onvoldragen. Maar dat is niet zo erg. Het is aan de actiegroepen, de fietsersverenigingen, de gezinsbonden, de ouderraden en schoolbesturen, de wielertoeristen, de jeugdverenigingen, de schoolparlementen en de seniorenraden, de gemeentelijke ambtenaren om dit verder in te vullen. En centraal moeten fietsersbonden, verkeersexperts, de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten en vele anderen de komende jaren de knowhow aandragen.
De democratie is niet voor zes jaar volbracht op de avond na de verkiezingen. Democratie is een werkwoord: burgers die zes jaar lang met de zelf verkozen leiders in gesprek gaan en ze op die manier pogen te beïnvloeden. De voorstanders van Koning Auto zullen dat trouwens ook doen. Ook dat is democratie.
De laatste dagen is er nog een tweede verwant thema opgedoken – zo sterk dat
Eis een schepen van zuivere lucht, dat is de beste manier om het thema op de agenda te houden
het de komende jaren ook niet meer te negeren is. CurieuzeNeuzen, het grootste burgeronderzoek ooit dat deze krant samen met de Universiteit Antwerpen en de Vlaamse Milieumaatschappij lanceerde, heeft op de agenda gezet dat de lucht in Vlaanderen ziekmakend vervuild is, vooral op de talloze plaatsen waar veel verkeer bijeenkomt. Dat zijn precies plaatsen waar veel mensen wonen en veel kinderen school lopen. En die vervuiling is het gevolg van het feit dat velen in het groen willen wonen en zich dan heel vaak met de auto moeten verplaatsen om te winkelen, te werken, school te lopen, ontspanning te zoeken. Veel te veel meetpunten op de CurieuzeNeuzenkaarten kleuren geel, oranje, rood, bruin, paars en zwart, en dat is een gevolg van onze foute ruimtelijke ordening.
De laatste tijd waren er lokaal wel al bewegingen ontstaan die de luchtvervuiling in schoolomgevingen aanklagen. Die waren nog niet sterk genoeg om te bekomen dat de thematiek in de meeste verkiezingsprogramma’s vooraan staat. Maar als de actieen oudergroepen de komende tien dagen de partijen lokaal nog genoeg confronteren met de besluiten van dit burgeronderzoek, kan luchtvervuiling nog een niet te negeren thema worden voor de gemeentebestuurders die we straks verkiezen.
Eis een schepen van zuivere lucht, dat is de beste manier om het thema op de agenda te houden.