Hoe voetbal
Door de clubs te laten delen in de winsten heeft Mogi Bayat zich een onwrikbare positie in het Belgische voetbal toegeëigend: Standard, Gent, Anderlecht … Overal is hij kind aan huis.
BRUSSEL I Tot grote woede van zijn advocaat, JeanPhilippe Mayence, werd Mogi Bayat gisteren met het pistool in aanslag uit zijn huis gehaald. Samen met zijn rechterhand, exadvocaat Laurent Denis, zou de FransIraanse Belg een ingenieus systeem hebben opgezet om het geld dat ze aan transfers van spelers en trainers verdienen wit te wassen.
Er is sprake van een systeem van schimmige commissies aan tussenpersonen die vaak ook met dure horloges betaald worden. Er werd gisteren ook een juwelier opgepakt die met Bayat handelde. Daarnaast is er een systeem van valse facturen dat zou dienen om het zwart geld dat bij de transfers vloeit weer wit te wassen.
Bayat bevindt zich al jarenlang aan de top van de Belgische voetbalwereld. Als machtigste makelaar in ons land draaide de geruchtenmolen al langer dat zijn manier van werken ‘onfris’ was. Zijn arrestatie lijkt dat nu ook te bevestigen. Mogipoly, zo wordt het netwerk van de spelersmakelaar weleens smalend genoemd. Niemand kon ontsnappen aan zijn greep: bij zowat alle topclubs was hij kind aan huis. Veel clubleiders rekent hij tot zijn persoonlijke vrienden. Zijn jongere broer Mehdi Bayat bekleedt een belangrijke functie in de voet balbond, is algemeen directeur van Charleroi en is close met de Rode Duivels.
Zelfs Anderlechtvoorzitter Marc Coucke – een van de clubleiders die erg kritisch staan tegenover makelaars – ging graag met Bayat in zee toen die met een oplossing voor de ‘onverkoopbare’ Lukasz Teodorczyk op de proppen kwam. Niet alleen werd Anderlecht op die manier verlost van een zwaar contract, het kreeg er ook nog eens ruim 3 miljoen euro van Udinese bovenop.
Eerder borg Club Bruggemanager Vincent Mannaert zijn vete met Bayat op toen Club een cadeautje van ruim 8 miljoen euro kreeg voor Obbi Oulare. De spits vertrok naar Watford, net als Udinese eigendom van de familie Pozzo, waar Bayat nauwe banden mee onderhoudt. Spelers verhandelen tussen clubs waar hij een voet tussen de deur heeft, is een handelsmerk van Bayat. Steeds regelt hij het zo dat niet alleen de spelers, maar vooral de clubs er beter van worden. Hij houdt de marges voor zichzelf en laat anderen delen in de winst. Zo breidt zijn netwerk van bevriende trainers en clubs razendsnel uit.
ExAnderlechtmanager Herman Van Holsbeeck en Gentmanager Michel Louwagie leunden de jongste jaren het meest op de diensten van Bayat. Dat blijkt uit het rapport over de tussenpersonen dat de Belgische voetbalbond sinds drie jaar verplicht is te publiceren. Van Holsbeekck werd gisteren overigens ook opgepakt. Ook voor Charleroi is Mogi Bayat erg actief. Uit de jaarrekeningen die hij neerlegde bij de Nationale Bank, bleek dat zijn vennootschap Creative & Management Group de voorbije zes jaar zo’n 9,2 miljoen euro winst heeft gemaakt. Dit jaar keerde Bayat zichzelf 7,8 miljoen euro uit zijn vennootschap uit. Waarom is nooit helemaal duidelijk geworden.
Operatie Schone Handen viseert vooral de makelaars. Ondanks pogingen van de wereldvoetbalbond Fifa om hun macht aan banden te leggen, verdwijnt ook in België steeds meer geld in hun zakken. Al dan niet buiten het zicht van de fiscus.
Behalve van valse facturen is er sprake van schimmige commissies die betaald worden aan tussenpersonen
BRUSSEL I Iemand die problemen oplost. Discreet, snel en efficiënt. En natuurlijk tegen de juiste prijs. Dat is hoe in het voetbalwereldje wordt aangekeken tegen een kleine groep almaar machtigere voetbalmakelaars. Dat die het daarbij soms niet te nauw nemen met ethiek, is niet verwonderlijk.
Bij gebrek aan strikte wetten en betrouwbare controlemechanismen is voetbal bij uitstek een schimmige business. Zeker als het gaat om het almaar groeiende circuit van tussenpersonen. Omdat er geen licentie voor nodig is, kan iedereen in België zich zomaar voetbalmakelaar noemen en staat de deur open voor duistere invloeden.
Tot 1 april 2015 bood de Fifalicentie nog een zekere kwaliteitsgarantie, ook al gebeurde toen al 70 procent van de transfers zonder erkende Fifamakelaar. Maar dat systeem werd inmiddels afgeschaft. Sindsdien volstaat het in ons land om 500 euro te betalen en een lijst met vragen in te vullen om zich als tussenpersoon te laten registreren.
Met meer dan 200
Geen wonder dat België inmiddels al meer dan tweehonderd makelaars telt. Met als primus inter pares ‘Mr. Fixit’ Mogi Bayat, en in zijn schaduw de discre te Dejan Veljkovic. Samen streken beiden ongetwijfeld een nietonbelangrijk deel op van de bijna 42 miljoen euro die alle spelersmakelaars vorig seizoen onder elkaar mochten verdelen. Een enorm bedrag, goed voor liefst 60 procent van alle winst die de Belgische voetbalclubs met hun transfers boekten. Dat bleek dit voorjaar uit cijfers die de Belgische voetbalbond sinds kort verplicht door de Fifa moet bekendmaken.
Achter de schermen leidt dat al jaren tot veel onvrede. Bij sommige clubs trekken enkele machtige spelersmakelaars immers niet alleen de transferpolitiek naar zich toe. Ze passeren bijvoorbeeld ook langs de kassa bij contractverlengingen, verhuurdeals en – bij grotere namen – zelfs bij de verdeling van de portretrechten. Soms zijn het echte huismakelaars geworden die voor de juiste prijs alles kunnen regelen.
In hoeverre Bayat en Velkjovic daarbij bepaalde ethische en juridische grenzen hebben overschreden – bijvoorbeeld door matchfixing, witwaspraktijen en financiële fraude – zal het gerechtelijk onderzoek moeten uitwijzen. Maar dat wantoestanden met makelaars ook in het Belgische voetbal zeker niet uitgesloten zijn, bleek onlangs nog in een Britse undercoverreportage.
‘De voetbalwereld is een jungle gedomineerd door makelaars die soms zelfs