Het interimkantoor dat consulenten overbodig maakt

Zelf ziet Payroller zich als een luis in de pels van de traditionele uitzendsector. Anderen hebben het – minder lovend – over het Ryanair van de interimarbeid.

BRUSSEL I De Gentse startup Payroller schoot anderhalve maand geleden uit de startblokken en heeft nu al een dertigtal klanten. Oprichters Mathieu Vandenhende en Nicolas Moerman waren niet aan hun proefstuk toe: enkele jaren geleden zetten ze ook al Nestor in de markt, het eerste uitzendbureau dat expliciet op vijftigplussers mikt.

‘Met Payroller doen we uitdrukkelijk niet aan personeelsselectie en rekrutering, wat vandaag toch nog altijd de corebusiness van een traditioneel uitzendkantoor is’, legt Moerman uit. ‘We focussen ons alleen op – jawel – de payrolling en treden dus, net zoals een traditioneel uitzendkantoor, wel op als werkgever, met alle administratieve verplichtingen die daaraan vasthangen. Daarin verschillen we dan weer van een traditioneel sociaal secretariaat, dat puur de administratieve rompslomp van bedrijven overneemt, maar zelf niet optreedt als werkgever.’

Doordat Payroller zelf niet op zoek gaat naar geschikte kandidaten en het voor werkgevers ook een laagdrempelig digitaal platform heeft ontwikkeld, is het een stuk goedkoper dan de traditionele uitzendkantoren. ‘De uitzendconsulent wordt daardoor min of meer overbodig.’ Dat prijsverschil kan aardig oplopen, zo blijkt. ‘De uitzendsector werkt vandaag met een kostencoëfficiënt van 2 tot zelfs 2,4 voor schaarse profielen. Dat betekent concreet dat u als werkgever 2 tot 2,4 maal het brutoloon betaalt aan het uitzendkantoor. In ruil daarvoor doet het uiter aard ook de rekrutering van de kandidaat en betaalt het, als werkgever, in uw plaats dan ook de patronale lasten, de verplichte verzekering en andere extra kosten. Wij werken met een vaste coefficiënt van 1,7 en communiceren daar ook heel transparant over.’

Payroller profileert zich dus deels als een prijsvechter, maar wil ook graag meesurfen op de grotere vraag naar flexibiliteit bij het bedrijfsleven. En op de vaststelling dat almaar meer bedrijven vandaag zelf met geschikte kandidaten komen aankloppen bij een uitzendkantoor, als ze die eerst tijdelijk of alleen occasioneel willen aan het werk zetten. ‘De wettelijke proefperiode is afgeschaft en het is onmogelijk om werknemers meer dan twee opeenvolgende contracten van bepaalde duur aan te bieden. Daarom zijn bedrijven toch nog verplicht om bij een uitzendkantoor aan te kloppen als ze die kandidaten willen binnenhalen. Wat dan niet zelden tot de absurde situatie leidt dat je als bedrijf toch nog altijd flink wat geld neertelt bij dat uitzendkantoor, terwijl je de kandidaat in kwestie wel zelf gerekruteerd hebt’, geeft Vandenhende aan.

Ook om 4 uur ’s ochtends

Beide oprichters maken zich sterk dat er anno 2018 in de uitzendmarkt nood is aan een goedkoper en drempelverlagend initiatief. ‘Digitale technologie maakt dit nu ook mogelijk. Dankzij ons digitaal platform kan een bedrijf in amper tien minuten een nieuwe tijdelijke kracht administratief aanmelden. Desnoods ook om 4 uur ’s morgens, als de nood echt hoog is. Bovendien horen we telkens opnieuw bij vooral startups en