Jurgen: ‘Sociaal isolement is hard’
Thuis had hij het nooit breed, vertelt Jurgen (25), maar ‘eigenlijk kwam ik niks tekort’. Tot het leven hem drie jaar geleden in korte tijd een paar opdoffers van formaat verkocht. Plots moest de jonge Gentenaar alleen gaan wonen. Het OCMW leende hem de waarborg. Op de private huurmarkt vond hij een onderkomen, niet in het laagste segment – ‘daar is te veel concurrentie’ – wel in het op een na laagste. ‘Waardoor twee derde van mijn inschakelingsuitkering
(tijdelijk vervangingsinkomen voor werkzoekende
schoolverlaters, red.) opgaat aan huur. De rest gaat naar vaste kosten en eten. Voor kleren blijft er amper nog iets over – voor hobby’s al helemaal niet. Je kunt stellen dat ik elke cent niet twee, maar vijf keer omdraai.’
Jurgen probeert de politiek te volgen, hij vindt het belangrijk om zondag een bewuste keuze te maken. Hij pluist de programma’s van de partijen nog eens uit. Een thema als mobiliteit bekijkt hij met andere ogen dan een middenklasser. Deelfietsen zijn wellicht een tof voorstel voor ecobewuste hipsters, maar voor mensen in armoede zijn ze simpelweg te duur. ‘Ook openbaar vervoer moet betaalbaar zijn. Daarnaast is de bereikbaarheid belangrijk voor je kansen op een job en voor je contacten met de buitenwereld. Zonder geld raak je snel geïsoleerd. Dat is hard. Zeker voor jongeren.’ Als vrijwilliger bij Jong Gent in Actie (JGiA) staat Jurgen mee op de barricaden om jongeren als hij een stem te geven. JGiA is de jongerenwerking van drie Gentse armoedeverenigingen. Vorig jaar kaartte ze met de actie ‘Geen Kind op Straat’ de dakloosheid bij jongeren aan. Politici pikten het op, maar resultaten bleven uit. ‘Intussen blijft de dakloosheid bij jongeren een groot probleem.’ Vandaar dat zijn keuze zondag, wat er ook gebeurt, een keuze is tegen armoede en sociale uitsluiting. Moedige beslissingen in de volgende legislatuur moeten de armoedecijfers doen dalen. Zijn eigen droom? ‘Een opleiding ervaringsdeskundige volgen en afronden met grootste onderscheiding!’ Maar ook, en vooral: ‘Een eigen huisje, ooit. En een menswaardig inkomen.’ (mju)