Groenen winnen in begrafenisstemming
Waar het roodgroene kartel de zege had willen vieren, werd nerveus gerekend. Groenen zagen hun partij winnen, terwijl het kartel achteruitging. Sommigen speculeren op het uiteenvallen van de samenwerking.
‘Het wordt een lange avond’, zegt Ann Schiettekatte. De SP.Afractieleider in de Gentse gemeenteraad zit aan een tafeltje in de zon op het binnenplein van een sociale wijk, waar het roodgroene kartel na het tellen van de stemmen zijn achterban toe zal spreken. Het is nog geen zes uur. In Gent, waar nog met potlood gestemd wordt, komen de verkiezingsresultaten sowieso laat. Schiettekatte is de enige kandidaat die hier al is.
De socialiste kwam in de voorlaatste week van de campagne in opspraak omdat ze in een sociale woning woont, hoewel ze geen laag inkomen heeft. Dat is niet onwettig, maar valt moeilijk uit te leggen op een moment dat sociale woningen door een televisiereportage sowieso al een pijnlijk thema zijn. Schiettekatte is er als de dood voor dat haar verhaal het Gentse kartel SP.AGroen schade zal berokkenen.
De eerste resultaten zijn slechter dan verwacht. Het kartel gaat van 26 zetels naar een twintigtal. De Open VLD van Mathias De Clercq, die samen met het kartel de stad bestuurt, gaat vooruit. De hoop van veel rode en groene sympathisanten, dat het kartel straks kan kiezen met wie het verder bestuurt, blijkt onrealistisch.
‘Op dit uur waren we zes jaar geleden al aan het vieren’, zegt een socialistische militant. Het is iets voor negen. De VRT kondigt aan dat een centrumrechtse meerderheid, zonder kartel, nipt mogelijk is. Dat blijkt niet uit de tellingen van de ‘war room’ van het kartel, die op basis van getuigen in kiesbureaus haar kandidaten op de hoogte houdt.
Iemand merkt op dat hier weinig groenen rondlopen. Bij de vorige verkiezingen, toen het kartel een absolute meerderheid haalde, was er rode onvrede over de vele voorkeurstemmen van groene kandidaten. Een socialistische kandidaat haalt de schouders op en zegt dat ‘zij’ anders stemmen. De war room heeft intussen berekend dat Groen stijgt van elf naar veertien zetels en de SP.A zakt van vijftien naar zes. Al van voor de verkiezingen wordt gespeculeerd dat het kartel deze verkiezing niet zou overleven. Een groene sympathisant suggereert dat deze avond de uitvaart van het kartel betekent – wat alle kopstukken later op de avond evenwel tegenspreken.
Het is tien uur. Op een groot scherm claimt de liberaal De Clercq de overwinning. Een oudere dame spreekt haar waardering uit en wordt terechtgewezen door een vrouw met een socialistische roos als broche op een rode blouse. ‘Ik denk dat u op het verkeerde evenement beland bent.’ De militant met de roos heet Cynthia Van Der Vennet en was voor het kartel getuige in een telbureau. ‘We zijn ontgoocheld’, zegt ze. ‘Maar we zijn nog altijd de grootste partij, dankzij de groenen. Als Mathias burgemeester wil worden, zal het niet met ons zijn.’
Circulatieplan
Volgens Van Der Vennet heeft een vuile, populistische campagne de socialisten veel zetels gekost. Een getuige die aan dezelfde tafel zit, Monique Verlé, zegt dat het ook aan het circulatieplan ligt, dat ‘veel kapotgemaakt’ heeft. Van Der Vennet is het daar niet mee eens. Het waren de sociale woningen en het feit dat niemand de tijd kreeg om uit te leggen dat het bestuur beterschap aan het realiseren was. Aan Schiettekatte lag het alvast niet, zegt Verlé. ‘Ik woon ook in een sociale woning, hoewel ik tegenwoordig werk heb. Moeten ze mij dan uit mijn huis zetten? Het is goed dat er ook mensen als wij in een sociale wijk wonen.’
‘We zijn ontgoocheld. Maar we zijn nog altijd de grootste partij, dankzij de groenen’