De hippie is hip
De Amerikaanse groep Grateful Dead bestaat al 23 jaar niet meer en toch duikt hun psychedelische flowerpoweresthetiek nu op in de modebladen. Hoe komt het dat een groep weed rokende hippies plots de catwalk beheerst?
De modecollecties ruiken komende lente naar patchoeli en cannabis. Heel wat grote modehuizen en jonge ontwerpers halen de mosterd voor hun collecties bij Grateful Dead, hét muzikale uithangbord van de hippiebeweging. De lentecollectie van het Amerikaanse R13 Denim ziet eruit als een bijeenkomst van Deadheads, zoals de fans van Grateful Dead zich noemen. Tshirts dragen het logo en de symbolen van de band: de dertienpuntige bliksemschicht, de dansende beren en skeletten versierd met rozen.
Het Amerikaanse label Del Toro borduurt Grateful Deadbeertjes en skeletten op slippers en schoenen. En geen hippielook zonder gebatikte kleren, dus aan tie
dye valt niet te ontkomen, onder meer bij Comme des Garçons, Missoni, Louis Vuitton en Burberry.
Voor de meest uitgepuurde benadering van de Grateful Deadbeeldtaal moet je bij Proenza Schouler zijn: het luxemerk zette sweaters en handtassen vol met de bliksemschicht van de band. Het jonge, hippe New Yorkse label Online Ceramics brengt dan weer Tshirts op de markt die hun eigen draai geven aan het artwork van de rockband. De modewereld is Grateful Dead al een tijdje aan het opvrijen. OffWhite, samen met Vetements zowat het coolste merk van het moment, had in zijn eerste collectie in 2016 al Tshirts die verwezen naar de groep. Al gaf Virgil Abloh, het brein achter OffWhite en creatief directeur van de mannencollectie van Louis Vuitton, aan The New York Times toe dat hij eigenlijk geen fan van de muziek is. ‘Ik vond het logo gewoon erg leuk.’
Veel van de millennials die Abloh met zijn hippieTshirts van OffWhite probeerde te verleiden, waren zelfs nog niet geboren toen Grateful Dead al opge
De esthetiek van Grateful Dead sluit naadloos aan bij de scumbrolook, een trend waarbij mannen zich sjofel kleden terwijl ze eigenlijk peperdure merken dragen
doekt was. De dodelijke hartaanval die leadgitarist Jerry Garcia in 1995 in een afkickkliniek kreeg, betekende ook het einde van de groep. Van bij de start in 1965 tot dan had de band bijna nonstop getoerd. Voor hun ellenlange, intense liveoptredens, met veel solo’s, improvisatie en drugs, werden ze evenzeer geroemd als gehaat.
Exleden Bob Weir, Mickey Hart en Bill Kreutzmann vonden elkaar opnieuw in Dead & Company, de band die ze sinds 2015 vormen met John Mayer. Helemaal dood is de muziek van Grateful Dead dus niet. Het afgelopen jaar kwamen verschillende albums opnieuw uit op vinyl. En vorig jaar lanceerde Amazon nog een documentaire, geproducet door Martin Scorsese, die – in lijn met de marathonconcerten van de band – maar liefst vier uur duurt.
Escapisme in katoen
Een vintage bandshirt van Grateful Dead mag dan de grenzen van de goede smaak flink aftasten, het is ook romantisch, optimistisch én humoristisch. Bovendien is zo’n tiedyeshirt per definitie uniek en straalt het ambachtelijkheid uit. Dat maakt het Grateful Deaduniversum – ‘ouwezakkenrock’ of niet – onweerstaanbaar voor veel ontwerpers en merken. Volgens Chris Le ba, de ontwerper van R13 Denim én Deadhead, is zijn Grateful Deadcollectie een reactie op het gejaagde, digitale tijdperk. ‘Ik wou terug naar een andere tijd: authentiek, puur, spontaan en onbedorven. Een terugkeer naar simpelere tijden’, zei hij tegen de modewebsite Fashionista. Een Tshirt met Grateful Deadverwijzingen is escapisme in katoen. Hoop in felle, psychedelische kleuren. Nostalgie naar een tijd waarin we nog niet moesten panikeren over de opwarming van de aarde of vergroeid waren met onze smartphone.
Justin Bieber
De esthetiek van Grateful Dead sluit bovendien naadloos aan bij de scumbrolook, een trend waarbij mannen zich sjofel voordoen – denk trainingsbroeken, schreeuwerige prints en ongewassen haar – terwijl ze eigenlijk peperdure merken dragen. Onder meer Justin Bieber en Hollywoodacteur Jonah Hill zijn fanatieke dragers van dat duur betaalde jem’enfoutisme. Hill is zowat verkleefd met zijn Grateful DeadTshirts.
Maar laat de hippiecultuur zich wel zo makkelijk kneden in de mal van de steeds sneller draaiende modeindustrie? De idealen van Grateful Dead en de tegencultuur die de band vertegenwoordigt, rijmen niet met luxeproducten en nog minder met massaconsumptie. In tegenstelling tot heel wat andere bands vonden Garcia en co. het prima dat fans hun concerten opnamen, op voorwaarde dat ze de tapes alleen ruilden en niet verkochten. Ook tegenover merchandising heeft de band altijd die open houding gehad: fans mochten Grateful Deadartwork op Tshirts drukken en die op parkings voor hun concerten verkopen, zolang ze maar tickets voor de optredens kochten.
Grateful Dead is altijd al een genereuze band geweest. Maar dat er nu Grateful Deadpantoffels van 335 euro en sweaters van net geen 800 euro bestaan, is allicht voor heel wat echte Deadheads te veel van het goede.