Verzoek uit de wijk met het witte poeder
En plots zat ons Gentse wijkje in het nationale nieuws: zeshonderd stembiljetten werden in beslag genomen en gecontroleerd, vanwege een wit poeder dat erop werd aangetroffen. Ah, dacht ik, zo slaakt onze wijk, die het zonder politieke vertegenwoordigers moet doen, een alarmkreet. Voor de zekerheid ging ik mijn jongste zoontje checken, die in zijn eentje zwerfvuil aan het opruimen was.
Wat een rare campagne. Bij de NVA trok Siegfried Bracke in zijn val Elke Sleurs mee. Anneleen Van Bossuyt kreeg een onmogelijke opdracht en klaarde de klus niet. Bij CD&V was oude waarde Mieke Van Hecke plots de vernieuwer. Bij Groen stond Elke Decruynaere in de laatste dagen ineens zwetend een woonblunder te verdedigen die niet eens haar bevoegdheid was. En bij de SP.A stond burgemeester Termont enkel zichzelf vrij te pleiten.
Het waren koffievlekken op een rapport met belangrijke verwezenlijkingen: het circulatieplan van keikop Watteeuw, de nieuwe sociale woningbouw in het Rabot, de inspanningen voor onderwijs, de economische en ecologische koers die het bestuur realiseerde.
De enige grote partij die volgens de eerste resultaten sterk wint, is diegene die geen owngoals maakte. Open VLDschepen Christophe Peeters bleef zitten, ondanks hetzelfde zitje bij Publipart dat de kandidaatburgemeester van SP.A, Tom Balthazar, deed opstappen. Ongegeneerd boegbeeld Mathias De Clercq gaf begenadigde speeches als de kans zich voordeed, en werd één met het de cor als het te warm werd.
De discussie wordt stevig nu, wie mag burgemeester worden? De Clercq wil aansluiten bij de liberale burgemeesters van wie het bestuur gewaardeerd wordt, Vincent Van Quickenborne en Bart Somers. Roodgroen zal aanvoeren dat het nog steeds het grootste aantal stemmen heeft.
Een jonge automobilist steekt met gierende banden de tram voorbij en rijdt me bijna omver op het zebrapad. Verkeersproblemen hebben we in deze wijk ook genoeg, toekomstige burgemeester. De samenlevingsproblemen vallen hier zeer goed mee, maar de kloof in onderwijsresultaten en de kansarmoede zijn reëel. Het irriteerde me zeer in deze campagne, de obligate discussie of er een woordje Turks mag gesproken worden op de speelplaats. Voor onze buurt is de opdracht veel groter dan onderwijs alleen. Sociaal weefsel ontwikkelen en de ouderwetse volksverheffing organiseren, zodat er niet langer talent verloren gaat. De burgervader of moeder die daaraan werkt, is de mijne. Ha, daar is mijn zoontje, blikjes in de witte zak werpend. Twee BelgischTurkse meisjes zijn ijverig aan het helpen. Dat ze hier elke dag het speeltuintje opruimen, zeggen ze. Dat ze niet kunnen verdragen hoe vuil het is. Beste toekomstige burgemeester, de jeugd van de Bloemekenswijk wil alvast.