‘De mensen zullen wel tot inkeer komen en goede schoenen kopen’
Schoenmaker Jan Van Reepingen (56) zit dertig jaar in het vak. Een mooi moment om stil te staan bij het verleden, maar ook om een blik te werpen op de toekomst. Heel rooskleurig blijkt die er trouwens niet uit te zien voor zijn stiel.
LENNIK I Wie de Karel Keymolenstraat in het centrum van Lennik door moet, blijft al snel hangen bij de etalage van schoenmaker Jan. Die hangt vol knipsels over zijn carrière, die dertig jaar geleden begon. ‘En dat toen allemaal dankzij Daan Vervaet, een toenmalige volksvertegenwoordiger’, vertelt Jan. ‘Ik ontmoette hem heel toevallig op een zomeravond in een snackbar op de Albert Van der Kelenstraat. Dat was op een heel moeilijk moment in mijn leven, ik had geen werk en zat in een zware dip. Daan, voor mij toen een onbekende man met een baard, beloofde me te helpen.’
Daan en Jan hielden contact en op een dag kreeg Jan het voorstel om schoenmaker te worden. ‘Een aanbod waarover ik niet twijfelde’, zegt Jan. ‘Ik volgde een opleiding bij de schoenmakersketen Mister Minit in Brussel en startte in 1988 mijn eigen zaak in de Alfred Algoetstraat in Lennik.’
Wegwerpmentaliteit
Daar bleef Jan twintig jaar lang, tien jaar geleden verhuisde hij naar de Karel Keymolenstraat. ‘De zaken zijn heel lang uitstekend gegaan en gaan nu nog altijd
wel goed’, zegt Jan. ‘Al heb ik het geluk dat ik er ook nog andere zaken bijneem, zoals sleutels en nummerplaten maken. Het herstellen van schoenen gaat al sinds 2007 ferm achteruit. Een gevolg van de wegwerpmentaliteit, vrees ik. Een schoenhersteller die nu nog een zaak wil starten, die mag het vergeten. Ik zit in een uitstervende stiel, als de wind niet snel keert.’
Heropleving
Al gelooft Jan wel nog in een heropleving van het vak. ‘De mensen zullen vroeg of laat wel tot inkeer komen. Ze zullen er wel ach
ter komen dat er absoluut geen stabiliteit meer zit in de goedkope schoenen die de markt overspoelen. Daardoor vergroeien hun voeten. Ik geloof daar echt in.’
Schoenmaker Jan doet zijn werk alvast nog altijd even graag als dertig jaar geleden. Om zijn jubileum te vieren, nodigt hij iedereen zaterdag uit voor een drankje, tussen 9 en 17 uur in zijn zaak.
Eregast op deze feestelijke dag had Daan Vervaet moeten zijn, maar hij stierf in 1990. ‘Ik heb Daan nog ontmoet, toen ik nog niet zo lang zelfstandig was’, zegt Jan. ‘Toen ik vertelde dat ik hem ontzettend dankbaar was, bleef hij daar zelf heel bescheiden bij. “Ik heb de eerste steen gelegd, jij hebt het gebouw afgewerkt’, zei hij toen. Dat vond ik zo mooi.’
‘Ik zit in een uitstervende stiel, als de wind niet snel keert’
JAN VAN REEPINGEN Schoenmaker