Maakt Sinterklaas ’s nachts te veel lawaai?
Sinterklaas is de kop van Jut in dit laatste avontuur van Jan Decleir met voorbindbaard.
Niemand is zo oud als Sinterklaas. Zelfs niet Jan Decleir, die toch al 72 is. Net nu hij aardig op weg was om de goedheilige man in jaren bij te benen, vervangt Ketnet de acteur door een jonger model. In de nieuwe reeks van Dag Sinter klaas, die volgend jaar op het scherm komt, zal hij de trekken hebben van Wim Opbrouck. Heiligschennis! Of zijn we nu een stelletje zeur pieten?
Gelukkig is er eerst nog Sinterklaas en de wakkere nachten, het tweede langspeelavontuur van de gerimpelde allemansvriend. Alle brave kinderen van de jaren 90 (en later) kunnen hun hart ophalen: de film houdt vast aan de nostalgie van het vertrouwde. Wat blijft deze Sint – de enige echte – impo sant en beminnelijk. Ook Zwarte Piet (Frans Van der Aa) is nog steeds de hondstrouwe, wat simpele springin’tveld aan zijn zijde. Met roetvegen, weliswaar.
Drie jaar geleden had hij in Ay Ramon!, de eerste film, opgebiecht hoe hij met schoensmeer zijn gezicht al die tijd zwarter had gekleurd. De Sint had meewarig gefronst.
Een boel kleurrijke figuren uit diezelfde film keert nu terug, zoals Ramon Iglesias (Pieter Embrechts) en Conchita Garcia (Els Dottermans), de huishoudster van de Sint. Met smakelijk aangedikte gesticulaties geven zij gestalte aan zijn trouwste vazallen.
Zelf krijgt de kindervriend de wind van voren als hoofd verdachte in een zaak van nachtlawaai. Je denkt: dat krijg je dan wanneer je zo nodig met een paard de daken op wil. Maar de brave
man zit er voor niets tussen. Net als in het eerste avontuur ligt de slabakkende eco nomie aan de basis van het snode plan van een aandoen lijke slechterik. Drukt scenarist Hugo Matthysen hier een politieke agenda door?
De nachtelijke taferelen in koningsblauw zorgen voor een sprookjesachtige sfeer, terwijl een snurklamp en een schaapjestelmachine zo van de set van Michel Gondry’s The science of sleep lijken ge plukt. Voor opzichtige computereffecten heeft Stijn Co
ninx gelukkig gepast, al zie je weleens een stokbrood voorbijvliegen. De film heeft genoeg fantasie en verhaal om te voorkomen dat het eentonig wordt.
Of het ook volstaat voor een jonge generatie voor wie niets nog flitsend genoeg is? Ay Ramon! kwam gelijktijdig met de tweede FC De Kampioenenfilm in de zalen en lokte nog steeds meer dan 100.000 bezoekers. Zou het kunnen dat de Sint een vriend blijft van alle tijden?