Qatar zet critici nog altijd lange neus
De lange mars van Qatar als organisator van topsportevenementen gaat onverminderd door. Toch blijft er vuile was naar buiten komen.
BRUSSEL I Een lange traditie in artistieke gymnastiek heeft Qatar niet. Pas in 2002 werd de Qatarese turnfederatie boven de doopvont gehouden. Toch mag de kleine Golfstaat vanaf vandaag het wereldkampioenschap organiseren en daar zijn ze bijzonder trots op. Mohammed Abdulrahman alJaber, de voorzitter van het organisatiecomité, noemt het de ‘beloning van jarenlang hard werken en van toekomstgericht denken’.
Het WK artistieke gymnastiek wordt in Qatar gezien als een opstapje voor het echte werk. Volgend jaar strijkt de internationale atletiekwereld neer in Doha voor haar WK, in 2022 is het de beurt aan de voetballers en in 2023 aan de zwemmers.
‘We willen de internationale gemeenschap laten zien dat we klaar zijn om alle grote sportkampioenschappen te organiseren’, aldus AlJaber. ‘Wij willen ons leiderschap aan de wereld – en vooral aan de Arabische landen – laten zien. Wij komen altijd onze beloftes na.’
Dat Al Jaber speciaal naar de Arabische landen verwijst, is niet verrassend. Qatar is verwikkeld in een schijnbaar uitzichtloos con flict met de buurlanden. Al bijna 1,5 jaar is het land alleen nog over zee en via de lucht te bereiken. De wegen over land zijn afgesloten nadat SaudiArabië, Bahrein, Egypte en de Verenigde Arabische Emiraten beslisten dat het land van emir Tamim bin Hamad alThani gestraft moest worden. Hij zou te dicht aanschurken tegen Iran en allerlei terroristische en extremistische organisaties financieren. Tot verbazing van velen lijkt het kleine Qatar de boycot relatief makkelijk te overleven.
Sportpaleis
Ook het WK gymnastiek heeft er geen last van: meer dan 700 atleten uit 83 landen nemen deel en ze hebben niet te klagen hebben over de infrastructuur. De competitie heeft plaats in de Aspire Doom, officieel de grootste indoor sporthal. Al lijkt sporthal een slecht woord voor het sportpaleis waar dertien verschillende sportcompetities tegelijk kunnen plaatshebben.
Qua promotie voor zijn land heeft de emir van Qatar nog altijd een uitstekende keuze gemaakt door volop de kaart van de sport te trekken. Tamim alThani ziet zichzelf – een beetje zoals de ondertussen felgeplaagde Saudische kroonprins Mohammed bin Salman – als visionair staatsman. Beiden profileren zich als moder ne hervormers. Door de moord op journalist Jamal Khashoggi is Bin Salman dan wel van die hervormingssokkel gevallen, maar tot twee weken geleden werd hij geroemd als de man die Saudische vrouwen naar de bioscoop en het voetbal laat gaan – ze mogen er zelfs eigenhandig met de auto naartoe – en die zijn land massaal laat investeren in hernieuwbare energie omdat het olieverhaal eindig is.
Dat is ook de drijfveer van emir Tamim al Thani (38) om voluit de sportkaart. Qatar heeft momenteel 83 ‘investeringsopportuniteiten’ in de sportsector vastgelegd. Voor hij het stokje van zijn vader overnam, was de jonge emir sportbestuurder. Hij kent de wereld van de internationale sportbobo’s als zijn broekzak en omdat daar nog altijd veel geld in zit, is hij erin geslaagd de grote kampioenschappen naar de Golf te lokken.
Fair play?
Dat lokte weliswaar flink wat protest uit, maar grote gevolgen heeft dat nog niet gehad. Vooral de toewijzing van het WK voetbal was erg omstreden. Waarom moeten de voetballers gaan spelen in stadions waar de temperatuur kan oplopen tot 50 graden? Bovendien worden die stadions gebouwd door gastarbeiders die in erbarmelijke omstandigheden werken. Maar ondertussen gaan de voorbereidingen rustig door en is het land al bijna klaar om over vier jaar het voetbalcircus te ontvangen.
‘Het WK voetbal zal bijdragen tot onze economische ontwikkeling’, meent de Qatarese eerste minister. ‘We investeren in infrastructuur en versterken op die manier onze positie als sporthub en als toeristische bestemming. Bovendien kunnen we de expertise die we opbouwen, later exporteren in de regio.’ En dat mag wat kosten. Geld speelde tot voor heel kort nauwelijks een rol. De Qatarese minister van Financiën berekende dat het land per week bijna een half miljard dollar investeert in de aanloop naar de WK.
Toch blijft de vraag of AlTha Het WK gymnastiek heeft plaats in de immense Aspire Doom, waar dertien verschillende sportcompetities tegelijk kunnen plaatshebben. ni’s sportdroom kan voortduren. De sportevenementen blijven iets artificieels hebben. Het WK wielrennen, twee jaar geleden, trok nauwelijks publiek. De vraag is of het WK atletiek ook niet in een halfleeg stadion zal doorgaan, al wordt dat probleem waarschijnlijk opgelost door de 2 miljoen gastarbeiders uit Ethiopië en Kenia op te trommelen.
Er blijven ook hardnekkige verdenkingen opduiken over vals spel. The Sunday Times publiceerde afgelopen zomer documenten waaruit bleek dat Qatar een smeercampagne opzette tegen andere kandidaatorganisatoren van het WK voetbal.
Ook voetbalclub PSG en zijn Qatarese eigenaar liggen onder vuur. Veelzeggend is het onderzoek dat de Uefa voert naar het vele geld dat Nasser AlKhelaifi – een vertrouweling van de emir – uitgaf om de vedetten Neymar en Mbappé aan te trekken. De Uefa lijkt ervan overtuigd dat de regels van de financiële fair play niet werden gevolgd want het onderzoek werd heropend. Veel ethische spelregels zijn er niet in de wereld van het topvoetbal. Als de Uefa toch volhardt in zijn onderzoek, is er écht iets aan de hand.
We willen de internationale gemeenschap laten zien dat we klaar zijn om alle grote sportkampioenschappen te organiseren MOHAMMED ABDULRAHMAN ALJABER
Voorzitter organisatiecomité