‘Zeggen: “Dit is mijn vriendin, kan ze een keer naar een auditie?”, zo gaat het niet’

zever van alledag en het systeem waar we allemaal in zitten.’

‘Hervallen maakt deel uit van herstel, klinkt het in de boeken van David en Nic.’

‘Het komt er toch vaak op neer dat je in de eerste plaats moet aanvaarden wie je bent. Sommige mensen leren dat door verschillende keren aan de dood te ontsnappen met een overdosis. Ondertussen leren ze zichzelf en hun ziekte ook steeds beter kennen.’

‘Nic heeft veel geluk gehad. Die jongen had twintig keer dood kunnen zijn. Gelukkig kon hij rekenen op zijn familie, die hem altijd is blijven steunen.’

Felix: Charlotte: Felix: Was die hechte vaderzoonrelatie tussen David en Nic Sheff herkenbaar? Je broer Seppe van Groeningen schreef met ‘Aards paradijs’ een boek geïnspireerd op jullie jeugd als kinderen van hippies.

Felix:

‘Ik kom uit een totaal andere familie dan de Sheffs, maar die onvoorwaardelijke liefde kende ik wel. Mijn moeder was voor mij hoe David was voor Nick: iemand die voor je door het vuur gaat. Mijn vader praatte minder over emoties, maar ook hij was er wel altijd. Ik heb veel liefde gekend in mijn jeugd, ook al waren mijn ouders vrij snel uit elkaar.’

‘Ik heb de impact van verslaving op mensen ook van dichtbij gezien, bij familie en vrienden. Ik ben opgegroeid in het café van mijn vader (de Charlatan in Gent, red.), dan zie je die dingen wel. Ik vond het straf om te zien dat ook zo’n hechte familie als de Sheffs toch in de problemen kan komen. Maar wat er ook gebeurde, ze bleven er zijn voor elkaar.’

Voor David Sheff werd het ook een oefening in loslaten. Kan een teveel aan liefde ook verstikkend zijn? Felix:

‘Een adolescent moet nu eenmaal door een proces van ontvoogding. Als je ouder ook je beste vriend is, wordt dat alleen maar moeilijker. Dan voelt de vader zich verraden door zijn zoon. Dat is iets dat ik zeker herken. David ontdekt dat hij zijn zoon niet kan redden, en dat hij een streep moet trekken om verder te kunnen met zijn gezin.’

‘Mijn vader was iemand die zei: laat mij maar met de dieren praten, dat gaat me beter af dan met de mensen. Nochtans was hij verre van mensenschuw: hij was een tafelspringer, een entertainer. Na zijn overlijden kwamen mensen me vertellen dat ze met opzet in de treincoupé gingen zitten van Pieter Vandermeersch, want hij entertainde de hele boel. Tegelijk had hij ook de kant van een dromer, een luiaard, iemand die geen aansluiting vond. Hij worstelde met zijn ouderwetse, katholieke opvoeding en de verwachtingen van zijn ouders, die hij heel beklemmend vond. Het is iemand die altijd een mysterie is gebleven, een man die meerdere levens tegelijk leidde.’

‘Het gewone leven was een verschrikking voor hem. Als het op het gezinsleven aankwam, was hij in geen mijlen te bekennen. Ik snap dat: de banaliteit van het leven kan soms zo tegen de borst stuiten. Felix zegt dan: bijt even op je tanden. Terwijl ik er dan van droom om mijn kind in mijn rugzak te steken en te vertrekken naar de andere kant van de wereld, om daar gewoon de bessen van de bomen te plukken.’

Charlotte: Was jouw jeugd dan een omkering van ‘Beautiful boy’? Jij moest je vader helpen?

‘Dat is zeker een deel van mijn leven en dat van mijn broers geweest. Je probeert dat, en natuurlijk lukt dat niet. Soms kregen we hem huilend aan de telefoon: ik leef alleen nog voor jullie. Dat woog zwaar. Je bent bang dat er iets misgaat en dat het jouw verantwoordelijkheid is – wat natuurlijk niet zo is. Mijn vader was een heel gevoelige man, met grote tegenstrijdigheden. Hij wou zich niet laten helpen en tegelijk besefte hij: ik kan het niet.’

‘Buzz gaat over de strijd tussen twee posities die je kunt innemen in het leven: aan de ene kant wil een mens graag gezien zijn, de leiding nemen, tonen wat hij kan; aan de andere kant leef je soms ook graag in de schaduw, houd je je talenten verborgen omdat je bang bent vertrappeld te worden. Mijn vader switchte tussen die twee posities, dat was een constant gevecht. Aanvankelijk zat hij in positie één, maar naarmate zijn leven vorderde, ging hij meer in de schaduw leven. Ik was anders: toen ik elf jaar was, besliste ik dat ik op een podium wou kruipen. In een brief schreef mijn vader dat hij blij was dat ik had gevonden waar hij al die tijd naar had gezocht.’

‘Pas op, hij kon ook een goed luisterend oor zijn. Dat moest dan wel op afspraak. Dan kon hij zich voorbereiden, zorgen dat hij in min of meer gezonde toestand was.’

Charlotte: Gaan jullie doen? Charlotte:

‘Mijn moeder was er onvoorwaardelijk voor mij. Ik hoop dat ik dat van haar overneem voor mijn kind. Maar uiteindelijk zal ik als ouder ook fouten maken, dat kan niet anders. Over dertig jaar heeft Rufus vast zijn eigen verhaal over mij.’

‘Ik heb nooit getwijfeld aan de goede bedoelingen van mijn ouders, al waren er dingen die het lastig maakten, omdat het leven nu eenmaal gebeurt zoals het gebeurt. Natuurlijk wil ik de beste vader zijn. Maar wat is dat? Zelfs tussen Charlotte en mij wordt het een avontuur. We zijn er al in geslaagd om ruzie te maken over de keuze van de crèche.’

‘Ieder mens heeft zijn eigen demonen. Daarom ben ik blij dat ik later in mijn leven aan een kind ben begonnen. Er is al een hoop shit ge

Felix: het als ouders anders

regeld. We wonen hier goed en we hebben als koppel al wat watertjes doorgezwommen.’

Na die eerste Amerikaanse film volgt vast een tweede. Gaat Rufus in LA opgroeien?

Charlotte:

‘Een kind daar grootbrengen kost handenvol geld.’

‘Ik heb bij Beautiful boy geleerd dat ik voor een volgende film niet per se weer anderhalf jaar ginder moet zitten. Monteren kan ik net zo goed in België.’

‘Bovendien, wat zou ik daar dan doen? Hier kan ik fijn werk in het theater doen, op tv, in films. Maar ginder? Ik ken een actrice met een goede staat van dienst die daar nu audities moet doen voor hamburgerreclames. De goeie audities, die gaan naar een handjevol mensen. Dat was best wel confronterend.’

‘Daarom vind ik het zo straf wat je nu doet met Whale en je theaterstuk. Ik weet nog dat je het er in LA moeilijk mee had, dat je twijfels had bij wat je deed. En toen koos je ervoor om zelf muziek te gaan maken en een stuk te schrijven. Dat vond ik heel stoer.’

Felix: Charlotte: Felix: Wanneer horen we van Whale eigenlijk meer? En hoe klinken de songs? Charlotte:

‘Deze zomer hebben we getryout op Theater Aan Zee en nu wil ik de nummers verfijnen en opnemen. Portishead is misschien wel een goede referentie. Acteur Tom Vermeir omschreef mijn muziek als een mix tussen The XX en Cigarettes After Sex.’ ‘Het is veel raarder hoor dan The XX.’

Felix:

‘The XX op LSD dan. (lacht) Ik schrijf songs vanuit een emotie. Dat kan leiden tot iets intimistisch, maar evengoed iets geflipt.’

‘Charlotte is al zes jaar bezig met haar muziek, van toen we twee maanden in New York woonden. Ondertussen heb ik al zoveel versies van de nummers gehoord, dat ik er mee vergroeid ben. Ik vind ze echt top. Op de tryoutconcerten van Whale heb ik de ganse tijd staan bleiten.’

Charlotte: Felix:

CHARLOTTE VANDERMEERSCH

FELIX VAN GROENINGEN

Kun jij trouwens voor haar geen interessante audities fiksen?

Felix:

‘Zo werkt het niet. We zijn wel eens gaan eten met mijn castingdirecteur, die Charlotte zo ook leerde kennen. Dat is goed, maar ze kijken gin der vooral naar je werk. Als je als acteur meedoet in een film die iedereen wil zien, brengt je dat naar een agent. Maar zeggen: “Dit is mijn vriendin, kan ze een keer naar een auditie?”, zo gaat het niet.’

‘Ik vond dat wat gênant in het begin, om te zeggen: “Ik ben zijn vriendin, en by the way, ik ben ook actrice”. Ik dacht: Felix, jij mag dat ook wel eens zeggen, hé.’ (lacht) ‘Zei ik dat nooit?’

‘Je had me beter geïntroduceerd als “een goede actrice die toevallig ook zwanger is en oh, by the way, het is mijn kind”.’ (lacht)

Charlotte: Felix: Charlotte: Wordt de volgende film een Vlaamse of een Amerikaanse?

Felix:

‘Er is nog niets beslist. Ik neem de tijd om de dingen te laten groeien. Voor het eerst in mijn leven voel ik niet de behoefte om meteen iets nieuws onder handen te hebben.’

‘Ik heb Felix nog nooit vier maanden vrij weten nemen.’

‘Misschien kan ik nu tijd nemen om mijn zoon te zien opgroeien.’

Charlotte: Felix:

‘Buzz’, op tournee tot januari 2019. Speellijst op kopergietery.be ‘Beautiful boy’, vanaf 21/11 in de cinema.