Drie favorieten van Axel Vervoordt uit zijn
‘Een heel bijzonder schilderij: bezinnend en historisch belangrijk. Dit is een van die werken die ik nooit zal verkopen. Jef maakte dit werk toen hij kampte met een depressie. Het is allesbehalve vrolijk, maar ik zie vooral het vergezicht, de ruimte, de mogelijkheden. Ik ben een optimist: elk probleem is een reden om creatief te zijn.’
‘Deze prachtige beker uit kokosnoot en zilver, gemaakt door een zestiendeeeuwse Antwerpse meester, heb ik tot drie keer toe gekocht. En telkens met winst verkocht, ja (lacht). De tweede keer dat ik de beker gekocht heb, heb ik er drie keer zoveel voor betaald als toen ik hem voor het eerst kocht. Uiteindelijk heb ik de beker verkocht aan het toenmalige Zilvermuseum Sterckshof. Zo is hij bij Diva beland.’
‘Dit houten hoofd van mijn Japanse leermeester, Kukai, staat thuis in onze centrale bibliotheek. Het is een beeld waarvan ik het gevoel heb dat het voor altijd bij mij wil wonen. Ik heb het gekocht toen ik nog niet getrouwd was, in mijn late twintiger jaren. Ik was op weg naar de opera in Glyndebourne, maar reed hopeloos verloren. Ik klopte aan bij een hoeve om de weg te vragen. “Ik moet je iets tonen”, zei de eigenaar. En hij haalde deze kop boven. Hij bleek een kunstverzamelaar. “Ik wil niet dat mijn kinderen dit erven. Jij wordt de man die met dit beeld mag leven.” Ik was op slag verliefd en heb het meteen gekocht. Kukai zelf is een grote zenfilosoof uit de achtste eeuw. Ik ben zijn portret al een paar keer tegengekomen in mijn leven.’