Goedkope tickets wreken zichwreken zich
Voor 25 euro naar Barcelona of Milaan: de bagageafhandelaars betalen er de prijs voor. En dus staken ze. Alweer. ‘Wij zijn de eersten waarop ze besparen.’
BRUSSEL I Het aantal geannuleerde vluchten door de staking bij Aviapartner liep vrijdag op tot zo’n tweehonderd, en dat bij het begin van de herfstvakantie. De Belgische bagageafhandelaar heeft, net als zijn concurrent Swissport, een lange traditie met sociale onvrede. Ook begin dit jaar legden de vakbonden het blok er al eens op. Aan die staking kwam een einde met wat de vakbond ACV een ‘zeer goed’ en een ‘waterdicht’ akkoord noemde. Toch is het negen maanden later opnieuw van dat.
‘Wij hebben de afgelopen maanden nog maar eens mogen vaststellen dat waterdichte akkoorden met Aviapartner zo lek zijn als een zeef ’, zegt Bjorn Vanden Eynde van ACV. ‘Een dag nadat het afgeklopt was, begon het bedrijf te zoeken naar truken om eronderuit te komen.’
‘We hebben sindsdien zes verzoeningspogingen met de directie achter de rug’, voegt Sandra Langenus van de vakbond BTB eraan toe. ‘Maar in plaats van stappen vooruit te zetten, gingen we achteruit. Toen waren er acht punten waarvoor we oplossingen vroegen, nu zijn dat er dertig.’
Verrottingsstrategie
Een van de scherpste klachten gaat over tekort aan personeel. Ondanks beloftes van de directie om nieuwe mensen aan te werven, is de balans nog altijd negatief. ‘Er vertrekken meer mensen uit eigen beweging dan er nieuwe worden aangeworven’, zegt Langenus.
Het gaat dan ook om zwaar werk, met logge koffers, en de uren zijn uiterst onregelmatig, vaak ook ’s nachts. Omdat de intensiteit van het werk op de luchthaven sterk varieert – de zomers zijn veel drukker dan de winters – worden veel werknemers aangeworven met tijdelijke contracten. ‘De zomer hebben we goed doorstaan dankzij uit zendkrachten’, zegt Langenus. ‘Maar die zijn nu weer weg. Nochtans zouden zij na 65 dagen in dienst een contract krijgen.’
Het gevolg: ‘Vaste werknemers kunnen geen verlofdagen opnemen. De overuren zouden worden afgebouwd, ze nemen alleen verder toe. Mensen die langdurig ziek zijn, krijgen geen aangepast werk. Ze worden thuis aan het lijntje gehouden. Vaak zijn dat ervaren werkkrachten – dure vogels dus. Zij worden vervangen door jongere en goedkopere krachten.’
Ook Vanden Eynde heeft het over een ‘compleet wanbeleid’. ‘Ik weet dat wij de afgelopen jaren al vaak gestaakt hebben’, zegt hij. ‘En we begrijpen dat de passagiers boos zijn. Maar wat moeten wij anders? We hebben alles uit de kast gehaald, maar tegen de verrottingsstrategie van de directie kunnen wij niet op. Haar mantra luidt: de arbeidskosten zo laag mogelijk houden, om zo veel
mogelijk winst terug te sluizen naar de aandeelhouders.’
Onder aan de keten
Ten tijde van de vorige staking, in januari, was Aviapartner nog verwikkeld in een verwoede strijd met concurrent Swissport, maar ook met andere bedrijven, om opnieuw de zo noodzakelijke licentie van Brussels Airport binnen te rijven. Beide grote spelers worstelden toen met een slechte reputatie, waardoor verwacht werd dat Brussels Airport het megacontract aan een derde partij zou gunnen.
Maar in februari kregen Aviapartner en Swissport opnieuw hun licentie. Tot eind 2025 blijven ze verantwoordelijk voor de afhandeling van passagiers, bagage en vracht op de luchthaven. Of Aviapartner voldoet aan de voor waarden met betrekking tot onder andere kwaliteit en personeelsbeleid, kan Brussels Airport niet zeggen. De voorzichtige hoop dat de toekenning een einde zou maken aan de problemen, bleek alleszins ijdel.
‘Wij, bagagisten, staan helemaal onder aan de luchtvaartketen’, zegt Langenus. ‘Als maatschappijen vliegtickets naar Barcelona of Milaan voor 25 euro blijven verkopen, hoe kunnen ze daarmee dan hun vliegtuigen, crew, administratie, maar ook alle personeelsleden van onderaannemingen – zoals Aviapartner – op een menswaardige manier vergoeden? Eén ding is zeker: voor ons, bagagisten, blijft altijd het minste over. Wij zijn de eersten waarop ze besparen. Ze proberen de citroen uit te persen tot alleen de schil overblijft.’
‘De afgelopen maanden hebben we nog maar eens mogen vaststellen dat waterdichte akkoorden met Aviapartner zo lek zijn als een zeef’
BJORN VANDEN EYNDE (ACV)
‘Voor ons, bagageafhandelaars, blijft altijd het minste over. Ze proberen de citroen uit te persen tot alleen de schil overblijft’
SANDRA LANGENUS (BTB)