Vreugdevuur der ijdeltuiten
Het zijn pertinente vragen, die bij aanvang van elke aflevering van Succesrijk! worden gesteld over succesvolle ondernemers. Waarom slaagt de ene wel en de andere niet? Heb je een killersinstinct nodig? Hoe nemen ze hun beslissingen? Wat doen macht en aandacht met een mens?
Helaas kregen we in de eerste afleveringen van dit nieuwe Cathérine Moerkerkevehikel geen antwoord op die vragen. Omdat Cathérine ze vergat te stellen, maar ook omdat de ondernemers die tot nu aan bod kwamen, niet bepaald filosofen zijn – al zal Bart Verhaeghe van zichzelf vinden dat hij dat wel is. Bart Verhaeghe vindt wel meer van zichzelf.
De tweede aflevering was minder stuitend dan de eerste. Dat had te maken met het verschijnen van schoenmaker Wouter Torfs, een beschaafd, be scheiden mens in dit gezelschap, maar vooral met het verdwijnen van bouwpromotor Bart Versluys: een windbuil, een ijdeltuit en een parvenu van heb ik jou daar. Versluys en zijn familie zijn bijna eigenhandig verantwoordelijk voor de compleet verpeste kustlijn tus sen Knokke en Oostende. Hij is er zo fier op dat hij vorige week per helikop ter al zijn verwezenlijkingen liet zien aan Cathérine. Die deed van ‘amai’, en ‘wauw’ en ‘allez, super’. Daarna mochten we bij Versluys thuis in Knokke Zoute het prachtige uitzicht over de velden bewonderen. ‘Het is natuurgebied’, zei Versluys veelbetekenend. ‘Kan niet bebouwd worden.’ Je zou zo’n betonboer standrechterlijk executeren voor die uitspraak, maar Cathérine deed alleen van ‘amai’, en ‘wauw’, en ‘allez super’.
‘Ik doe niet aan onderzoeksjournalistiek’, zei Moerkerke enige tijd geleden in Humo, na kritiek op haar vorige programma’s. Dat is haar goed recht, maar moet ze daarom de slippendrager van dit soort narcisten worden? Neem Vic Swerts, de 78jarige alleenheerser van de lijmfabriek Soudal, die haar zijn kunstcollectie liet zien. ‘Ik heb nog nooit een Magritte aangeraakt’, kirde Cathérine terwijl ze een Magritte aanraakte. ‘Twee miljoen euro waard’, zo vatte Swerts zijn liefde voor de edele schilderkunst samen. ‘Ongelooflijk boeiend man, die Vic’, fluisterde Moerkerke naar de camera.
En dan was er dus nog Bart Verhaeghe, die zo hyperkinetisch van hot (de voetbalbond) naar her (Club Brugge) liep dat Moerkerke voortdurend buiten adem was terwijl ze
Moerkerke wil niet aan onderzoeksjournalistiek doen, maar moet ze daarom de slippendrager van deze narcisten worden?
hem probeerde te volgen en vragen in het luchtledige stelde.
Als hij even de tijd had om stil te staan, liet Verhaeghe de filosoof in zich naar boven komen. Dat hij nog veel met zijn overleden vader praat, en dat hij het allemaal niet voor het geld doet, kwamen we te weten. Wat hij precies doet? Afgaande op de eerste twee afleveringen vooral handjes schudden en mensen vragen of ze het naar hun zin hebben. Hostessenwerk, eigenlijk. Amai. Wauw. Allez, super.