VOORTKNOKKEN OP RECHTS OF NAAR CENTRUM?

De voorbereidselen voor de volgende verkiezingscampagne zijn in volle gang. Dat blijkt onder meer uit de benoeming van Sander Loones tot opvolger van Steven Vandeput als minister van Defensie. De NVA deed het op te veel plaatsen in WestVlaanderen niet goed. De lancering van de talentvolle, loyale en door de voorzitter nu rechtstreeks met gezag beklede stamboeknationalist moet snel beterschap brengen.

Als straks Bart Tommelein tot burgemeester van Oostende wordt benoemd, krijgt Open VLD de kans om een nieuwkomer in stelling te brengen via een kortstondig ministerschap. Vicepremier Alexander De Croo liet al weten dat het best een vrouw wordt. Ook de niet geheel van hypocrisie gespeende rel over de benoeming van Steven Vanackere bij de exclusieve mannenclub die Nationale Bank heet, past in de electorale voorbereiding. Hoe langer de gêne bij CD&V kan worden gerekt, hoe liever de concurrentie het heeft.

Maar ook inhoudelijk moet er met bekwame spoed worden bijgestuurd, want 26 mei is niet ver meer weg. Daarover zei Kamervoorzitter Siegfried Bracke gisteren intrigerende dingen in De Ochtend. Hij zag drie punten in de positionering van de NVA die beter kunnen: een meer ‘gestuurd’ migratiebeleid, dat niet de foute indruk wekt dat een migratiestop een realistische optie is; een begroting die nu echt op orde wordt gesteld en een sociaal beleid dat niet alleen zorg draagt voor de allerzwaksten, maar ook voor de groep daar net boven, die vreest in de financiële problemen te komen.

Dat klinkt niet spectaculair of vernieuwend, maar het is wel een programma dat, zeker wat toonzetting betreft, verschilt van de voorbije campagne voor de lokale verkiezingen. Het is het programma van een verantwoordelijke, brede centrumpartij, niet van een radicale identitaire formatie.

In de interne pikorde staat Bracke, 65 intussen, niet meer waar hij zich ooit bevond. Zijn rol in de mislukte Gentse campagne wordt hem ongetwijfeld aangerekend. Die situatie werkt bij hem kennelijk bevrijdend op een moment dat de meeste partijleden stil en een beetje ontregeld afwachten welke kant het uitgaat. Verder knokken op rechts, of toch afslaan naar het centrum?

Toen hij in 2013 de communautaire bocht van de NVA richting confederalisme aankondigde, was hij, ietwat vervroegd, de boodschapper van een door de top gemaakte keuze. Vandaag spreekt hij, naar eigen zeggen, slechts in eigen naam. De koers moet nog worden uitgezet. Maar Brackes voorzet maakt duidelijk dat het voor de NVA om een fundamenteel debat gaat.

Siegfried Bracke spreekt, terwijl partijleden een beetje ontregeld afwachten