SINTSALOMON

De jaarlijkse familiale sinterklaasoorlog tussen mijn moeder en mijn vrouw is weer ontvlamd. De wapens zijn de sinterklaasreclamefolders. Beide strijdende partijen gaan tot het uiterste, en ik ben het neutrale bufferstaatje dat door twee grootmachten tegelijk onder de voet wordt gelopen.

Mijn moeder leeft al meer dan tachtig jaar een gestreng en sober leven. Om dat vol te houden zijn er een paar wildere dagen per jaar nodig, met een stevige dosis suiker en materiële overvloed. Dat idee van het goede leven vindt ze in de sinterklaasfolders. Gisteravond duwde ze bij ons bezoekje dan ook weer een hele stapel van die folders met veel aandrang in mijn handen.

Mijn vrouw wil net de voortdurende overvloed die nu standaard geworden is, inperken. Minder brol en minder verwarring. Tot haar grote ergernis ritselden tijdens de terugrit die folders op de achterbank geestdriftig in de handen van onze kinderen. Bij aankomst in Gent was het schoolbord dat de kleinste wou, veranderd in een step op batterijen, een Evolution Robot en een kinderdrumstel. De oudste wilde een Gaming Chair.

Vanavond zal mijn moeder bellen om te vragen of ze al hebben gekozen. Mijn vrouw zal ondertussen driftig met haar ogen draaien. Zoals elk jaar moet de Sint tot een wijze beslissing komen die mijn moeder en mijn vrouw

allebei tevreden stelt. De arme man.