Kerst voor kindjes en orang-oetans
E r zijn aan de overkant van het Kanaal een paar dingen waartegen geen stiff upper lip is opgewassen. Kerst is er een. Met onze fondue, onze kerstmarkten en één keer The sound of music op tv, zijn wij amateurs vergeleken bij de Britten. Die steken zich diep in de schulden voor cadeautjes, proberen een kalkoen te cremeren die groot genoeg is om zijn eigen paspoort te hebben, en vieren een hele week.
De aanloop begint in november met de kerstreclamespots, nog zo’n Brits fenomeen. Het zijn spectaculaire spots van twee minuten of meer, met bekende Britten, peperdure animatie, koren en orkesten, enzovoort. Ze worden gerecenseerd in nationale media. Elk bedrijf probeert warm maar niet klef te zijn. Niet alleen schattige kindjes en knuffelige beesten tonen bijvoorbeeld, maar ook een eenzame die wordt uitgenodigd.
Dit jaar pakte de supermarktketen Iceland uit met zijn campagne tegen palmolie. Iceland heeft die gebannen uit alle producten van zijn huismerk, van koekjes en brood tot sauzen, babyvoeding of chocoladepasta. Iceland mocht van Greenpeace een animatiefilmpje tegen palmolie recycleren. Emma Thompson vertelt het verhaal van de kleine orangoetan die geen thuis meer heeft, de logo’s van Greenpeace zijn geschrapt. Maar de raad voor reclame beschouwt de spot als politiek en Iceland mag hem niet uitzenden.
Alle Curieuzeneuzen nog aan toe: om over een paar jaar niet te stikken, moeten we niet alleen minder fossiele brandstoffen verbruiken, maar de wouden die we nog hebben, beschermen als baby’s. Voor palmolieplantages worden elke dag duizenden hectaren biodivers oerwoud gerooid. Dat betekent op korte termijn minder zuurstof, en planten of dieren die verdwijnen.
Als je denkt aan de omzet die palmolie vertegenwoordigt, de buitenlandse regimes en de multinationals die regeringen niet voor het hoofd willen stoten, is die spot politiek. Maar dat maakt de beslissing van Iceland eigenlijk alleen moediger. En passend bij kerst, als je toch ook stilstaat bij wat de toekomst gaat brengen.
De raad voor reclame beschouwt de kerstspot als politiek