Voorlezen uit het klassieke receptenboek
De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso), zeg maar de federatie van industrielanden, heeft haar groeiprognoses voor de Belgische economie een beetje verlaagd. Voor dit jaar rekent de Oeso op een economische groei van 1,5 procent en voor 2019 en 2020 op 1,4 procent. Bij eerdere prognoses, in mei, ging het voor dit en volgend jaar nog om 1,7 procent.
Die bijstelling naar beneden is geen verrassing. Het is al een tijdje duidelijk dat de conjunctuur over haar piek heen is. Een enquête bij Vlaamse bedrijfsleiders leverde eerder deze week precies hetzelfde beeld op.
België is heus niet het enige land dat zijn vooruitzichten getemperd ziet. Dat geldt voor de hele eurozone en ook voor de Europese groeimotor bij uitstek, Duitsland. Maar de afkoeling is ook buiten Europa merkbaar – en zelfs spectaculairder. De Verenigde Staten mogen zich volgens de Oeso opmaken voor een groeivertraging van 2,9 procent dit jaar naar 2,1 procent in 2020.
Wat valt daar aan te doen? Voor België haalt de Oeso zijn klassieke receptenboek boven. Voor wie de voorbije jaren de Oesorapporten nooit heeft gelezen: er is nood aan meer publieke investeringen, inefficiënte overheidsuitgaven moeten worden aangepakt en de (para)fiscale lasten op arbeid (vooral in jobs voor laaggeschoolden) moeten verder omlaag.
De Oeso wil dat de economische groei ‘groener’ wordt en meer arbeidskansen geeft aan migranten
Iets minder vanzelfsprekend is de aanbeveling om investerings en beleidskeuzes te maken die de economische groei ‘groener’ maken. Concreet: uitbouwen van de (publieke) transportinfrastructuur rond de grote steden, tolheffingen om files tegen te gaan en het aanpakken van de gunstige fiscale regeling voor bedrijfswagens.
Nog opvallender is het pleidooi van de Oeso om de groei ook ‘inclusiever’ te maken, met meer kansen op de arbeidsmarkt voor migranten. En dat is niet alleen een zaak van loonkosten. Het komt er ook op aan dat de bedrijven meer inspanningen doen. Niet met mooie woorden, maar met concrete diversiteitsplannen. Die opdracht geldt zeker ook voor de overheid als werkgever, want – luidt het harde verdict – met de tewerkstelling van migranten in Belgische overheidsdienst is het slecht gesteld.
Overigens kreeg ons land gisteren niet alleen wijze raad van de Oeso. Ook de Europese Commissie liet van zich horen en waarschuwde – eens te meer – voor het risico dat de Belgische begroting ‘niet in overeenstemming zal zijn met de Europese afspraken’.
Ook hier liggen er klassiekers op tafel: het structurele begrotingstekort en de overheidsschuld moeten sneller worden afgebouwd.
Volgens de federale regeringMichel is de kritiek van Europa onterecht omdat ons land behalve een ‘doordacht saneringsbeleid’ vooral inzet op ‘ambitieuze strategische investeringen en structurele hervormingen’. Dixit minister van Begroting Sophie Wilmès (MR). Toch iemand die uit de rapporten van de Oeso kan citeren.
In ‘De Grote Markt’ duikt de economieredactie dagelijks in een opmerkelijke beweging in de economische wereld.