‘Dit boek moet bruine meisjes
Met Brown girl magic (Davidsfonds/Infodok) schreef Dalilla Hermans een kinderboek over Noen, die boos en triest thuis komt nadat ze op school gepest werd. ‘Je haar is wild en stom en raar, je huid te donker, ’t is toch waar’, zegt haar kwelgeest. En Noen gaat zelf geloven dat ze hier niet thuishoort. De illustraties zijn van de hand van Fatinha Ramos, die dit jaar de prestigieuze Global Illustration Award in de wacht sleepte. Zij gebruikt gouden sterren om de lieve woorden te illustreren van grote zus Maan: ‘Je huid is schitterend en wonderlijk en speciaal. Je schijnt in de zon in honderd tinten goud.’ De ondertitel van dit boek luidt niet voor niets ‘een boek door, over en voor bruine meisjes’.
Dit is uw eerste kinderboek. Waarom heeft u zich aan een nieuw genre gewaagd?
‘Ik heb dit boek vooral geschreven om jonge bruine meisjes te empoweren. Ze zijn ondervertegenwoordigd in kinderboeken en daar moest dringend verandering in komen. Ik heb zelf twee dochters. Hen wil ik, samen met alle andere bruine meisjes, een boost geven.’
‘Maar ook voor andere kinderen zitten er lessen in het boek. Noen wordt gepest omwille van haar huid, maar iemand die uitgesloten wordt, is – los van de reden voor het pesten – een heel herkenbaar thema voor veel kinderen. Hen wil ik de boodschap geven: je bent oké zoals je bent.’
U spreekt specifiek meisjes aan. Zwarte jongens zien zichzelf toch ook te weinig weerspiegeld in kinderboeken?
‘Absoluut, daarom is de opvolger voor jongens al klaar. Over het verhaal mag ik nog niets verklappen. Maar ik wil het zeker niet bij één boek houden.’
‘Weet je, ik ben Black girl magicvandaag nog gaan voorlezen in de klas van mijn oudste twee kinderen, een zoon en een dochter. De reacties zijn hartverwarmend. Ik zie hun ogen schitteren, zeker als het over hun haar gaat. Dat is echt een heikel thema en een grote bron van onzekerheid bij donkere meisjes, net omdat ze hun haar nergens zien in boeken, films of series.’
Representatie is heel belangrijk, maar zijn er geen boeken nodig met bruine en zwarte kinderen zonder dat het expliciet over hun huidskleur gaat?
‘Zeker, maar zulke boeken bestaan gelukkig al. Studio Sesam levert op dat vlak fantastisch werk, diversiteit begint steeds meer in kinderboeken te sluipen. Maar een boek dat specifiek over racisme gaat, vond ik niet.’
‘Vaak worden kinderboeken gebruikt om iets uit te leggen, om een moeilijk thema bespreekbaar te maken. Je leest het boek voor en daarna heb je er een goed gesprek over. Met dit boek anticipeer ik het moment waarop mijn dochters hun haar gaan haten. Ik heb het dus bewust wél gethematiseerd. Maar uiteraard moet dit boek in de kast staan naast een hoop boeken met zwarte personages die heel andere verhalen vertellen.’