POSTENPAKKER
Bitterzoet, dat woord hoor je niet meer zo vaak. Het is wat in onbruik geraakt, en het is vast geen toeval dat het net hier even opduikt: The Kominsky method, een achtdelige tragikomische reeks die sinds kort op Netflix staat, is het soort bitterzoete televisie dat ook wat in onbruik is geraakt.
The Kominsky method komt uit de koker van Chuck Lorre, en dat is altijd een garantie op succes, maar niet altijd op kwaliteit. Lorre is een van de productiefste sitcombedenkers van de voorbije dertig jaar. Daar zit geweldig spul tussen zoals Roseanne, goed spul als Mike & Molly, redelijk spul als Two and a half men en Dharma & Greg, maar ook irritante flauwekul als The big bang theory, nochtans de meest succesvolle sitcom aller tijden.
Met de mogelijke uitzondering van Roseanne is The Kominsky method be ter dan alles uit het voornoemde lijstje. Het is op geen enkele manier vernieuwend, het bevat geen spervuur aan grappen, het kabbelt en babbelt maar wat. Er is geen lachband of levend publiek, er is nauwelijks muziek. Het is een verademing.
De Kominsky uit de titel is Sandy, een ouder wordende acteercoach (en gesjeesd acteur), vertolkt door Michael Douglas (74). Een acteur die al zijn leven lang op onze zenuwen werkt, maar die ons hier op zijn oude dag ineens weet te charmeren. Zou dat te danken zijn aan zijn tegenspeler, de fenomenale Alan Arkin (84), hier in de rol van Sandy’s cynische manager en beste vriend Norman?
De twee zitten voortdurend op elkaar te schelden, maar helpen elkaar door de typische problemen van oude mannen: je prostaat die je in de steek laat, je vrouw die doodgaat, je volwassen kinderen die van hun leven een puinhoop maken. Het klinkt een beetje als Grumpy old men, met Jack Lemmon en Walter Matthau, maar het is mooier. Echter. Subtieler. Bitterzoeter.
Er zitten prachtige bijrollen in (een blij weerzien met Nancy Travis, en een onvergetelijke passage van Danny DeVito als uroloog). Er zitten naar, droef en gewoon geestige observaties in over het leven, ouder worden en de dood. En over manieren om jezelf van kant te maken: ‘Ik stop mijn jaszakken vol gerookte zalm en ga in het bos op zoek naar een uitgehongerde beer.’ En er zitten vooral heerlijke oneliners in van oude mannen over oude mannen. ‘Dacht je nu echt dat de belastingdienst je zou vergeten?’, vraagt Norman aan Sandy, als die vertelt dat hij drie jaar achterstallige belastingen en een fikse boete moet betalen. ‘Waarom niet?’, zegt Sandy. ‘Hollywood is me toch ook vergeten?’
‘Die film wordt beter als je in dezelfde leeftijdscategorie zit’, zegt Norman als de twee samen naar Cocoon kijken. Kan zijn, maar je hoeft geen bejaarde te zijn om naar The Kominsky method te kijken. Indien wel: opletten voor urineverlies tijdens het lachen.
The Kominksy method,
Het is niet vernieuwend, het bevat geen spervuur aan grappen, het kabbelt maar wat. Het is een verademing