Een vogel om mee op te trekken
De vriendschap tussen dieren en kinderen loopt als een rode draad door het oeuvre van Jef Aerts. Na
Vissen smelten niet en Paard met laarzen draait zijn nieuwe kinderboek rond vogels. Tijdens een wandeltocht ontdekken de broers Josh en Jadran een gewonde kraanvogel die niet mee kan met zijn soortgenoten op hun trektocht naar het Zuiden. De jongens nemen het dier mee naar hun appartement, dat al overvol is sinds de nieuwe vriend van hun moeder en zijn dochter er zijn ingetrokken. Bovendien is Jadran een bijzondere jongen: de ‘Reus’ kan slecht met prikkels om en gedraagt zich vaak impulsief en zelfs roekeloos. ‘Ook al was hij vijf jaar bijna vijf jaar ouder dan ik’, legt Josh uit, ‘voor mama was hij mijn kleine broertje.’ Voor een gezin dat al onder spanning staat, zorgt de kraanvogel voor een extra dosis stress. Helemaal ontaardt het wanneer Jadran de vogel probeert te leren vliegen en hij Josh daarbij van een plateau van tien meter duwt, zodat die een zware beenbreuk oploopt. Voor hun moeder is de maat vol: zij wil dat Jadran voortaan in zijn opvangcentrum gaat wonen. Dat laten de twee broers echter niet zomaar gebeuren: samen met de kraanvogel lopen ze weg naar het Zuiden.
De blauwe vleugels is een spannend verhaal dat de lezer op twee sporen zet: enerzijds is de band tussen de twee broers zo sterk dat het wreed lijkt om hen te scheiden, anderzijds is het gedrag van Jadran zo extreem dat Josh voortdurend offers moet brengen voor zijn broer. Tijdens hun avontuur lijdt hij zoveel pijn dat je hoopt dat ze zo snel mogelijk gevonden worden. Familiebanden zijn bijzonder belangrijk voor zowel de broers als de kraanvogel en hun verlangen om de vogel met zijn soortgenoten te herenigen loopt parallel aan hun pogingen om zelf samen te blijven. Verder zijn ze zelf ooit achtergelaten door hun vader, en ook dat lijkt hen te drijven. Tegelijkertijd stelt het verhaal vragen bij bloedverwantschap als de enige waardevolle band in het leven. Nadat hij zijn door zijn familie is achtergelaten, aanvaardt de kraanvogel de jongens als zijn nieuwe bondgenoten en volgt hij hen overal. Josh en Jadran daarentegen gedragen zich ronduit vijandig tegenover hun nieuwe stiefzusje Yasmin, die voorzichtige pogingen doet om erbij te horen. Terwijl de jongens zich zo goed kunnen inleven in de eenzaamheid van de vogel, zijn ze blind voor haar isolement. Zulke subtiele nuances maken van De blauwe vleugels een gelaagd boek.
Martijn van der Linden maakt het boek af met fantasievolle illustraties die vooral de vogel mooi in beeld brengen en de verbeelding nog verder prikkelen.