Een ongecoördineerd spoor van vernieling
Zo’n vijfhonderd gele hesjes betoogden vrijdag in Brussel, na oproepen op Facebook. De actie liep helemaal uit de hand. ‘Afspraken met hen maken, bleek niet mogelijk.’
BRUSSEL I ‘Wie hier de leiding heeft? Ik heb geen idee. Wij zijn allemaal gelijk.’ Jan (54) wist vrijdagmiddag niet wie de eisen van de gele hesjes, met wie hij betoogde aan de Wetstraat, aan premier Charles Michel (MR) zou overbrengen. ‘Dat zullen we nog moeten bekijken.’ Aan het einde van de dag had de premier nog altijd geen aanvraag voor een ontmoeting ontvangen. Die kwam er dan ook niet.
De acties van de gele hesjes, die proteste ren tegen de stijging van de dieselprijs en tegen de afnemende koopkracht, zijn weinig gecoördineerd. Mensen uit heel België trokken naar de hoofdstad na diverse op roepen op Facebook. Dat bleek ’s morgens al, toen her en der kleine groepjes opdoken en tunnels blokkeerden. Daarna probeer den manifestanten tijdens een kat en muisspel met de politie de ambtswoning van de premier te bereiken. De wegen daar heen werden met prikkeldraad gesloten.
Kasseien, biljartballen en rookbommen
Rond halftwee liep de tot dan toe bedaarde actie stevig uit de hand. De politie zette het waterkanon in tegen manifestanten die met kasseien, biljartballen en rookbommen gooiden. Toen ze ook traangas gebruikten om de menigte uiteen te drijven, begon een deel van de manifestanten aan een lange vernielingstocht op de kleine Brusselse Ring.
Ze trokken verkeersborden uit de grond, braken hekken af en wierpen die op als barricade tegen de oprukkende politie. Twee politiecombi’s gingen in vlammen op en om de haverklap ontploften kleine, maar luidruchtige bommetjes. De hoofdstad was een slagveld en de schade aan de infrastructuur is groot. Een journaliste van het persagentschap AP werd geraakt door een kassei en belandde in het ziekenhuis.
De Brusselse politie had een zware kluif aan de actie. ‘Als een betoging vooraf geen toestemming heeft gekregen, proberen wij op het moment zelf met de aanwezige de monstranten afspraken te maken’, zegt een woordvoerder van de Brusselse politie. ‘Maar dat bleek gisteren niet mogelijk. Dat maakte het voor ons geen gemakkelijke oe fening om de situatie in de hand te houden.’
De mensen die alleen voor vreedzaam protest naar Brussel waren gekomen, zoals An (44), vonden de rellen ‘verschrikkelijk’. ‘Ik denk dat ik zo meteen maar naar huis ga. Ik ben hier omdat ik drie kinderen moet grootbrengen met een loon van 1.300 euro. Ik kon al drie jaar geen nieuwe kleren meer kopen voor mezelf. Maar met wat hier aan het gebeuren is, gaan onze bezorgdheden geen sympathie oogsten.’
‘Waar zit mijn geld?’
Na de rellen aan de Wetstraat drong politie te paard de betogers over de kleine Ring terug richting noorden van de stad. ‘Waar zit mijn geld?’, klonk het kwaad bij het passeren van de Financiëntoren. Overvliegende politiehelikopters werden onthaald met middenvingers. Om de haverklap riep er iemand instructies – ‘We moeten naar de Europese Unie gaan: zij zijn de echte bandieten’ – meestal zonder veel gehoor te krijgen bij de mededemonstranten.
Uiteindelijk verliet de massa de Ring, om zich in de kleine Brusselse straatjes te wagen. ‘Een dom idee’, sakkerden enkele gele hesjes. Binnen de kortste keren sloot de politie de manifestanten in. Handen gingen de lucht in, blikken sloegen van vastberadenheid over naar angst. Enkelingen scandeerden: ‘Wij zijn geen honden.’ Zo kwam om even voor drie een einde aan de uit de hand gelopen betoging, al zwierven nog de hele avond kleinere groepjes gele hesjes door de straten van Brussel.
Om de haverklap riep iemand instructies
– ‘We moeten naar de Europese Unie gaan: zij zijn de echte bandieten’ – meestal zonder veel gehoor te krijgen
‘Ik denk dat ik zo meteen maar naar huis ga. Met wat hier aan het gebeuren is, gaan onze bezorgdheden geen sympathie oogsten’
AN (44)